Det kunne ha skjedd
Kari Bremnes inviterer deg til å gruble med.
Pop
Kari
Bremnes:
Det vi har
Månestein/Musikkoperatørene
I møtet med verkeleg katastrofale nyhende kan vi ta oss i å tenkje at vi sjølve kunne ha vorte ramma av det som skjedde. Kva om det var meg eller mine som stod i det vegkrysset? Kva om det var denne helga vi tok turen? Kva om eg tok bussen ned eit par timar før?
Slike assosiasjonsrekkjer fører ein inn i grubleri. Kva om ein ikkje var fødd inn i eit privilegert liv? Vi vert prøvde som medmenneske, forhåpentlegvis til ein respons som er empatisk, snarare enn egoistisk.
Opningssongen på Det vi har, det nye albumet frå Kari Bremnes, rommar i løpet av knappe fire minutt ein refleksjon rundt dette lagnadsspelet. Teksten rettar seg direkte og konfronterande mot kvar og ein av oss: «Du tok te venstre / takk og lov.»
Litterær artist
«Det kunne skjedd» er inspirert av eit dikt av Wislawa Szymborska, og er imponerande knapp og presis. Så er då også Bremnes ein utprega litterær artist.
Ho har alltid vore ein lesar, og ho er ein rutinert skribent som kjenner fleire sjangrar. Ho arbeidde som journalist i årevis før ho vigde seg til musikken på heiltid. Songpoesien på Det vi har er gjennomgåande elegant, og prega av ei evne til å halde tilbake akkurat der det trengst.
Bremnes fylte 60 år i fjor haust, og er for ein veteran å rekne. Ho er ein av våre folkekjære artistar, med ei rekkje prisar bak seg. Ho platedebuterte med Folk i husan (1980), saman med bror Ola Bremnes, og i år er det faktisk 30 år sidan Mitt ville hjerte, det første soloalbumet hennar, kom ut, ei utgiving som også markerte gjennombrotet som artist.
Bremnes har samarbeidd med brørne Ola og Lars mange gonger opp gjennom åra, og Lars er også med på komponistsida på Det vi har. Produksjonen osar av tette og nære samarbeid, av at musikarane som er med, skjøner akkurat kva songane treng. Bengt E. Hanssen har vore med og komponert, og har produsert og programmert, i tillegg til at han er med på tangentar og kor. Børge Petersen-Øverleir spelar gitarar, det same gjer Hallgrim Bratberg. Med er også Børre Flyen (trommer) og Petter Waldemar Nohr Unstad (bass).
Attkjenneleg
Trufaste lyttarar vil kjenne Bremnes godt att i songane på Det vi har. Ho er god på augneblunkane der alt står og dirrar. Fleire av låtane sirklar inn lagnadstunge mellommenneskelege situasjonar, det vere seg eit tungt, usikkert farvel («Det e min sønn»), eller eit møte der to menneske kjem nær kvarandre, utan at det er så godt å vite kva det skal tyde for liva deira («Kanskje»). Nokre songar nærmar seg novella i skildringa av ein figur, av eit univers («Det må være orden»). Det er mykje å glede seg over på Det vi har.
Det vi har er ute 8. desember.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Pop
Kari
Bremnes:
Det vi har
Månestein/Musikkoperatørene
I møtet med verkeleg katastrofale nyhende kan vi ta oss i å tenkje at vi sjølve kunne ha vorte ramma av det som skjedde. Kva om det var meg eller mine som stod i det vegkrysset? Kva om det var denne helga vi tok turen? Kva om eg tok bussen ned eit par timar før?
Slike assosiasjonsrekkjer fører ein inn i grubleri. Kva om ein ikkje var fødd inn i eit privilegert liv? Vi vert prøvde som medmenneske, forhåpentlegvis til ein respons som er empatisk, snarare enn egoistisk.
Opningssongen på Det vi har, det nye albumet frå Kari Bremnes, rommar i løpet av knappe fire minutt ein refleksjon rundt dette lagnadsspelet. Teksten rettar seg direkte og konfronterande mot kvar og ein av oss: «Du tok te venstre / takk og lov.»
Litterær artist
«Det kunne skjedd» er inspirert av eit dikt av Wislawa Szymborska, og er imponerande knapp og presis. Så er då også Bremnes ein utprega litterær artist.
Ho har alltid vore ein lesar, og ho er ein rutinert skribent som kjenner fleire sjangrar. Ho arbeidde som journalist i årevis før ho vigde seg til musikken på heiltid. Songpoesien på Det vi har er gjennomgåande elegant, og prega av ei evne til å halde tilbake akkurat der det trengst.
Bremnes fylte 60 år i fjor haust, og er for ein veteran å rekne. Ho er ein av våre folkekjære artistar, med ei rekkje prisar bak seg. Ho platedebuterte med Folk i husan (1980), saman med bror Ola Bremnes, og i år er det faktisk 30 år sidan Mitt ville hjerte, det første soloalbumet hennar, kom ut, ei utgiving som også markerte gjennombrotet som artist.
Bremnes har samarbeidd med brørne Ola og Lars mange gonger opp gjennom åra, og Lars er også med på komponistsida på Det vi har. Produksjonen osar av tette og nære samarbeid, av at musikarane som er med, skjøner akkurat kva songane treng. Bengt E. Hanssen har vore med og komponert, og har produsert og programmert, i tillegg til at han er med på tangentar og kor. Børge Petersen-Øverleir spelar gitarar, det same gjer Hallgrim Bratberg. Med er også Børre Flyen (trommer) og Petter Waldemar Nohr Unstad (bass).
Attkjenneleg
Trufaste lyttarar vil kjenne Bremnes godt att i songane på Det vi har. Ho er god på augneblunkane der alt står og dirrar. Fleire av låtane sirklar inn lagnadstunge mellommenneskelege situasjonar, det vere seg eit tungt, usikkert farvel («Det e min sønn»), eller eit møte der to menneske kjem nær kvarandre, utan at det er så godt å vite kva det skal tyde for liva deira («Kanskje»). Nokre songar nærmar seg novella i skildringa av ein figur, av eit univers («Det må være orden»). Det er mykje å glede seg over på Det vi har.
Det vi har er ute 8. desember.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.
Språkrådet har kåra «beredskapsvenn» til årets nyord. Direktør i Språkrådet Åse Wetås seier det var eit openbert val.
Foto: Mariam Butt / NTB
Eit bilete på året som har gått
Språkdirektør Åse Wetås synest årets nyord er godt. At nye ord har stor påverknad, er fjorårets nyord, KI-generert, eit døme på.