Jazz

Hullyboo:

Farkost

Jakob Eri Myhre, trompet; Tore Brunborg, saksofon; Marius Hirth Klovning, gitar; Bjørnar Kaldefoss Tveite, bass; Mats Mæland Jensen, trommer
Øra Fonogram OF143

Primus motor Marius Klovning har hatt det travelt med Skadedyr, Bogue Chitto og soloplate, så ein oppfølgjar til Hullyboo-debuten Bønner og flesk (2012) har late venta på seg. Den store endringa er at bandet har gått frå å vera trio til å bli kvintett. Debutplata hadde gjestemusikarar, men då var musikken skriven for besetninga gitar, bass og trommer. No er all musikk komponert for kvintett, og det er blåsarane som heile tid formulerer temaa. Det er med andre ord ein grunnleggjande transformasjon bandet har gått gjennom.

Komplekst

Musikken til Hullyboo anno 2019 er meir kompleks både rytmisk og harmonisk. Opningssporet «Varkala», ført i pennen av Myhre, byrjar med eit stakkato 4/4-komp på gitaren som innleiingsvis fungerer som underlag for eit melodiøst tema på trompet og saks, men etter kvart utviklar rytmeseksjonen eit ganske komplekst bakteppe for ein kollektiv improvisasjonssekvens av blåsarane langt unna utgangspunktet. Klovning nyttar seg dels av dei same kompositoriske grepa i «Periferi».

Ujålete

Inspirasjonskjeldene er mange. Masqualero og Kenny Wheeler var dei to først assosiasjonane som melde seg. I Mæland Jensens sjarmerande «Fredag» finn ein ei tydeleg sørafrikansk åre, men det musikalske brygget til Hullyboo har mange smakar, og det blir servert på ein tiltalande ujålete måte. Bandet pressar seg ikkje på, men du vil ha att for å følgja ei venleg oppmoding frå Hullyboo.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.