Jazz / samtids-
musikk

Sigurd Hole:

Lys / Mørke

Sigurd Hole, bass.
ELVESANG ELVESANG005

Me som har fått tenåra noko på avstand, minnest den sitrande gleda ved å spela ei ny vinylplate med eit forseggjort omslag på fanget. Den doble gleda ved å utforska så vel musikk som omslag sit djupt i. Med Lys / Mørke har Sigurd Hole trigga desse ungdomsminna, sjølv om eg har lytta til ein CD. Eg kan ikkje minnast sist eg kom over ei utgjeving som er så gjennomarbeidd på alle plan.

Heftet har innsiktsfulle tekstar av både Hole og David Rothenberg, tre dikt av den japanske buddhistmunken Eihei Dogen og fantastiske foto frå innspelingsstaden Fleinvær. Alt saman er formgjeve på vakraste vis av Jonas Sjøvaag. Heldigvis gjer musikken eit like sterkt inntrykk som omslaget.

Lydteknikar Audun Strype gjer etter mitt syn alltid bra arbeid, men her har han hatt ei spesiell utfordring i mikrofonoppsettet. Hole hadde ein idé om at musikken som blei skapt, skulle vera eit «samspel» mellom kontrabassens mangfaldige register og dei skiftande naturlege lydane på Fleinvær, både bølgjer, vind og regn. Å miksa dette saman til ein heilskap som fungerer, har sikkert vore krevjande.

Dei 18 låtane (fordelte på to CD-ar) er med eitt unnatak improvisasjonar. Unnataket er ei majestetisk tolking av salmen «Eg veit i himmelrik ei borg». Improvisasjonane utforskar kontrabassen, både klangregisteret og speleteknikkar. Sjølv om det Hole gjer, er teknisk vanskeleg, vert musikken aldri berre ei virtuos oppvising. Han har noko på hjartet som kjem fram litt etter litt. Størst utbytte får ein ved å lytta til musikken in extenso.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i
Dag og Tid.