Jazz

Tine
Skolmen:

Here’s to Life

Tine Skolmen, vokal; Krister Jonsson, gitar; Ellen Brekken og Mats Ingvarsson (1,3 og 10), bass. PONCA JAZZ RECORDS, PJRCD 1031

I godt vaksen alder platedebuterer vokalisten Tine Skolmen med elleve handplukka, finsikta og gjennomvurderte coverlåtar. Ingen kan påstå at Skolmen er ubudd. Her er alt teke hand om.

Det har vore kjent at Skolmen er ein habil vokalist, men jobben som programmedarbeidar i NRK har kanskje teke for mykje tid og energi?

Ein ventar ikkje til fånyttes som ventar på noko godt. Skolmen er som sagt godt budd, og det gjeld i særleg grad korleis ho har utvikla tolkinga av desse låtane. At ho har eit godt auge til Michel Legrand og har teke med fire av låtane hans, synest eg berre er stas. Det er ikkje noko banebrytande i det ho gjer, men her er alle vokale verkemiddel brukte med sikker stilsans: enten det er ein varsam vibrato, ei svakt raspande røyst eller generelt dynamisk stålkontroll. Alt er gjort med sans for heilskapen.

Skolmen kunne ha valt å kamuflera røysta i eit meir massivt lydbilete, men her er kompet omtrent så sparsamt som det kan vera. Både Brekken og Ingvarsson gjer ein fin jobb på bass. Førstnemndes bogekomp på Jaques Brels «Ne me quitte pas» (eller «If You Go Away» som songen heiter i den fine omsetjinga til Rod McKuen) er verd ekstra merksemd. Dette er elles høgdepunktet på plata. Skolmen syng med eit intenst alvor og eit drama som låten treng. Elles er gitarspelet til svenske Krister Jonsson akkurat så utsøkt lyttande og variert som ein kan ynskja. Det har sine fordelar å debutera i vaksen alder, også på plate.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.