Godkjent solopianodebut
Det melodiske er i høgsetet hjå pianist Kjetil Mulelid.
Kjetil Mulelid er komponist og musikar.
Foto: Wikipedia
Jazz
Kjetil
Mulelid:
Piano
Kjetil
Mulelid, piano.
Rune grammofon RCD2220
Kjetil Mulelid har forelska seg i Bösendorferen frå 1919 som står i Atlantic studio i Halden, og han brukar den store og rike klangen i instrumentet for alt det er verdt.
Alle elleve låtane har han komponert sjølv. Dei framstår som eit verk med ein del fellesnemnarar. Det melodiske er eit dominerande trekk. Det er også dei varsame tempovariasjonane – i balladetempo, med eit unnatak for «Dancers», stort sett brotne akkordar og særs «sjenerøs» sustainpedalbruk.
Kontrastar pregar slett ikkje musikken og spelet til Mulelid. Innimellom legg han for dagen ei naivistisk melodisk åre à la Ketil Bjørnstad, til dømes i opningskuttet, som logisk nok heiter «Beginning», og «For You I’ll Do Anything». Dette skapar ein tiltrengd variasjon, men det er ikkje til å stikka under stol at innspelinga hadde stått seg på meir temperament, at meir stod på spel.
Når eg likevel har kosa meg med mange gjennomspelingar av Piano, kjem det av alle dei små harmoniske variasjonane og melodiske vriane eg ikkje hadde venta.
Å spela inn solopianoplate er å hoppa etter Engan, Brandtzæg og Wirkola. Mulelid kjem vel frå debuten og set eit fjellstøtt telemarknedslag. Han fortener at mange lyttar.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Kjetil
Mulelid:
Piano
Kjetil
Mulelid, piano.
Rune grammofon RCD2220
Kjetil Mulelid har forelska seg i Bösendorferen frå 1919 som står i Atlantic studio i Halden, og han brukar den store og rike klangen i instrumentet for alt det er verdt.
Alle elleve låtane har han komponert sjølv. Dei framstår som eit verk med ein del fellesnemnarar. Det melodiske er eit dominerande trekk. Det er også dei varsame tempovariasjonane – i balladetempo, med eit unnatak for «Dancers», stort sett brotne akkordar og særs «sjenerøs» sustainpedalbruk.
Kontrastar pregar slett ikkje musikken og spelet til Mulelid. Innimellom legg han for dagen ei naivistisk melodisk åre à la Ketil Bjørnstad, til dømes i opningskuttet, som logisk nok heiter «Beginning», og «For You I’ll Do Anything». Dette skapar ein tiltrengd variasjon, men det er ikkje til å stikka under stol at innspelinga hadde stått seg på meir temperament, at meir stod på spel.
Når eg likevel har kosa meg med mange gjennomspelingar av Piano, kjem det av alle dei små harmoniske variasjonane og melodiske vriane eg ikkje hadde venta.
Å spela inn solopianoplate er å hoppa etter Engan, Brandtzæg og Wirkola. Mulelid kjem vel frå debuten og set eit fjellstøtt telemarknedslag. Han fortener at mange lyttar.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Fårete blikk: Sjølvsagt ser maten din på deg. Korleis skulle han elles finne vegen til slaktehuset?
Foto: Wikimedia Commons
Sjølvsagt er vi ikkje dei einaste som har skjøna at hovudet til sauen er god mat.
Midtfjords: ein attraksjon Fylkesbaatane var åleine om.
Foto frå boka: Ole Fretheim
Friskt om ferjer
«Til og med bilar vart køyrde frå den eine ferja til den andre midt ute på fjorden.»
Det var ein emosjonell augneblink for unge Gukesh då VM-sigeren var klar.
Foto: Maria Jemeljanova / Fide
Gukesh den attande
Den 18. verdsmeisteren sidan 1886 er berre 18 år gamal, indaren Gukesh Dommaraju.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Papiravisa