Jazz/Samtids­musikk

Novo­tono:

Overlays

Adalberti Ferrari, bassklarinett, klarinett, kontraaltklarinett og sopransaks og Andrea Ferrari, bassklarinett.
Parma frontiere PF-CD004

Bassklarinetten blir nytta ganske ofte i jazzsamanheng, men i dei fleste tilfelle som ensembleinstrument, men i hendene på kreative sjeler som Eric Dolphy, David Murray og italienske Gianluigi Trovesi er bassklarinetten eit spanande solistinstrument. Det er ikkje tvil om at sistnemnde er den sterkaste inspirasjonskjelda for duoen, og opninga på låten «Sound Circles» minner til forveksling om Trovesi-hiten «Hercab».

Bassklarinett

Ei heil plate der bassklarinetten er det mest nytta instrumentet, verkar som ein krevjande materie å fordøya, men dei to brørne Ferrari har greidd å skapa eit musikalsk univers med sterk vekt på variasjon i komposisjonar og arrangement. Instrumentariet gjev dei to ein breispektra klangpalett, og dei brukar han med skjønsemd. Låtane blir drivne fram gjennom eit flettverk av skiftande ostinat, der pulsen er skiftande, men oftast til stades.

Hypnotisk

Komposisjonane er sjølvlaga, og dei har delt broderleg på oppgåva. I tillegg har dei sett saman eit lite «Intermezzo» av Roscoe Mitchells «Odwalla» og Ornette Colemans «Lonley Woman». Dei tolv stykka er stort sett to–tre minuttar lange og stramt arrangerte. Unnataka er «Magma» og høgdepunktet «Two Lakes». På sistnemnde er det ein seks minuttar lang kontemplativ dialog, der dei nyttar kontrasten mellom dei ulike instrumenta og registra til å skapa ei hypnotisk bølgjerørsle.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i
Dag og Tid.