Farleg å gløyme jødedommen i skolen
Religion
Førre veke hadde Dag og Tid ein reportasje og ein kommentar om jødehat i Europa. Det er skakande lesing, og ein kan nesten ikkje fatte at det er mogleg. Likevel er det ikkje overraskande. Andre undersøkingar dei siste åra, frå til dømes HL-senteret i Noreg, peikar i den same retninga. Antisemittismen står sterkt i Europa i dag, og da spesielt i ein del muslimske miljø og blant høgreekstreme.
Kva kan vi gjere for å stoppe denne skremmande utviklinga? Eg er ingen ekspert på området, og har heller ingen enkle svar, men vil likevel peike på noko frå min ståstad i den vidaregåande skolen. Som religionslærar er eg uforståande til at vi i dag kan velje å ikkje undervise i jødedommen. I dagens læreplan for faget religion, livssyn og etikk på vidaregåande står det at ein må undervise i kristendom og islam, og at den tredje religionen er valfri. Når eg pratar om dette med andre religionslærarar, er det sjeldan eg høyrer at jødedommen er ein av desse. Dette meiner eg blir feil, og med utviklinga i Europa i dag som bakteppe bør den feilen rettast opp når dei nye læreplanane trer i kraft neste år.
Årleg underviser eg i religionsfaget i studieførebuande klassar, og det er umogleg for meg å starte med kristendommen eller islam utan å ta utgangspunkt i jødedommen. Det er det fleire grunner til. Den viktigaste er at jødedommen er den første av dei monoteistiske religionane, og utan den jødiske arven er det vanskeleg å skjøne kva kristendom og islam er. Det er tette band mellom Tanakh, Bibelen og vidare til Koranen.
Den norske skolen tar ikkje oppdraget sitt på alvor om vi ser bort ifrå den jødisk-kristne kulturarven vi er ein del av. Det er ein arv vi må kjenne til for å kunne forstå kven vi er og kor vi kjem ifrå. Når vi i tillegg ser den aukande antisemittismen rundt om i Europa, kan det rett og slett vere farleg å ikkje gi jødedommen den merksemda han fortener.
Espen Tørset er lektor ved Orkdal vidaregåande skule.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Religion
Førre veke hadde Dag og Tid ein reportasje og ein kommentar om jødehat i Europa. Det er skakande lesing, og ein kan nesten ikkje fatte at det er mogleg. Likevel er det ikkje overraskande. Andre undersøkingar dei siste åra, frå til dømes HL-senteret i Noreg, peikar i den same retninga. Antisemittismen står sterkt i Europa i dag, og da spesielt i ein del muslimske miljø og blant høgreekstreme.
Kva kan vi gjere for å stoppe denne skremmande utviklinga? Eg er ingen ekspert på området, og har heller ingen enkle svar, men vil likevel peike på noko frå min ståstad i den vidaregåande skolen. Som religionslærar er eg uforståande til at vi i dag kan velje å ikkje undervise i jødedommen. I dagens læreplan for faget religion, livssyn og etikk på vidaregåande står det at ein må undervise i kristendom og islam, og at den tredje religionen er valfri. Når eg pratar om dette med andre religionslærarar, er det sjeldan eg høyrer at jødedommen er ein av desse. Dette meiner eg blir feil, og med utviklinga i Europa i dag som bakteppe bør den feilen rettast opp når dei nye læreplanane trer i kraft neste år.
Årleg underviser eg i religionsfaget i studieførebuande klassar, og det er umogleg for meg å starte med kristendommen eller islam utan å ta utgangspunkt i jødedommen. Det er det fleire grunner til. Den viktigaste er at jødedommen er den første av dei monoteistiske religionane, og utan den jødiske arven er det vanskeleg å skjøne kva kristendom og islam er. Det er tette band mellom Tanakh, Bibelen og vidare til Koranen.
Den norske skolen tar ikkje oppdraget sitt på alvor om vi ser bort ifrå den jødisk-kristne kulturarven vi er ein del av. Det er ein arv vi må kjenne til for å kunne forstå kven vi er og kor vi kjem ifrå. Når vi i tillegg ser den aukande antisemittismen rundt om i Europa, kan det rett og slett vere farleg å ikkje gi jødedommen den merksemda han fortener.
Espen Tørset er lektor ved Orkdal vidaregåande skule.
Fleire artiklar
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.
Språkrådet har kåra «beredskapsvenn» til årets nyord. Direktør i Språkrådet Åse Wetås seier det var eit openbert val.
Foto: Mariam Butt / NTB
Eit bilete på året som har gått
Språkdirektør Åse Wetås synest årets nyord er godt. At nye ord har stor påverknad, er fjorårets nyord, KI-generert, eit døme på.