La kvalen leve ! (2)
Norsk vågekvalfangst sommaren 1993.
Foto: Ingeborg Hauglid / NTB scanpix
Fangst
Styreformannen i Merkevareforeningen for Norsk Hval, Øyvind A. Haram, reagerer på innlegget mitt i Dag og Tid der eg ber om at kvalen må få leve. Han meiner at ein del av argumenta mine bør korrigerast, men eg kan berre finne at det gjeld eitt: nemleg at eg nærmast bagatelliserer at vågekvalen tek altfor mykje av villfisken. For å underbygge dette legg Haram til: «Å stogge heilt opp all kvalfangst vil med andre ord få store konsekvensar for anna fiske.»
La oss sjå nærmare på dette argumentet: I fjor blei 432 vågekvalar harpunerte og drepne av ei kvote på 1278 dyr. (Kvifor blei berre 1/3 av kvota oppfylt? Dårleg lønsemd eller sviktande etterspørsel?) I ein annan artikkel i same Dag og Tid fortel Arne Hjeltnes i spalta si at det lever 100.000 vågekvalar i Atlanterhavet. Truleg lever om lag halvparten av dei i Norskehavet, Barentshavet og langs kysten vår der den norske kvalfangsten går føre seg. Altså klarar norske kvalfangarar å redusere talet på vågekval med mindre enn ein prosent. Blir dette store konsekvensar for anna fiske? Argumentet om at vi bør drive fangst på vågekvalen for å verne om villfisken, er difor ikkje serleg overbevisande!
Elles kjem ikkje Haram inn på spørsmålet om kvifor det no er berre to større nasjonar som driv med kvalfangst. Japan blir ofte hengt ut i media som ein verstingnasjon av mellom andre Greenpeace og Sea Shepherd, samstundes som det kjem tusenvis av utanlandske turistar hit til oss for å oppleve kvalsafari. Dei fleste veit neppe noko om norsk kvalfangst. Korleis vil det gå dersom vi i utanlandske medium blir samanlikna med dei brutale japanske kvalfangarane? Vil det då gå ut over norsk eksport av oppdrettsfisk?
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Fangst
Styreformannen i Merkevareforeningen for Norsk Hval, Øyvind A. Haram, reagerer på innlegget mitt i Dag og Tid der eg ber om at kvalen må få leve. Han meiner at ein del av argumenta mine bør korrigerast, men eg kan berre finne at det gjeld eitt: nemleg at eg nærmast bagatelliserer at vågekvalen tek altfor mykje av villfisken. For å underbygge dette legg Haram til: «Å stogge heilt opp all kvalfangst vil med andre ord få store konsekvensar for anna fiske.»
La oss sjå nærmare på dette argumentet: I fjor blei 432 vågekvalar harpunerte og drepne av ei kvote på 1278 dyr. (Kvifor blei berre 1/3 av kvota oppfylt? Dårleg lønsemd eller sviktande etterspørsel?) I ein annan artikkel i same Dag og Tid fortel Arne Hjeltnes i spalta si at det lever 100.000 vågekvalar i Atlanterhavet. Truleg lever om lag halvparten av dei i Norskehavet, Barentshavet og langs kysten vår der den norske kvalfangsten går føre seg. Altså klarar norske kvalfangarar å redusere talet på vågekval med mindre enn ein prosent. Blir dette store konsekvensar for anna fiske? Argumentet om at vi bør drive fangst på vågekvalen for å verne om villfisken, er difor ikkje serleg overbevisande!
Elles kjem ikkje Haram inn på spørsmålet om kvifor det no er berre to større nasjonar som driv med kvalfangst. Japan blir ofte hengt ut i media som ein verstingnasjon av mellom andre Greenpeace og Sea Shepherd, samstundes som det kjem tusenvis av utanlandske turistar hit til oss for å oppleve kvalsafari. Dei fleste veit neppe noko om norsk kvalfangst. Korleis vil det gå dersom vi i utanlandske medium blir samanlikna med dei brutale japanske kvalfangarane? Vil det då gå ut over norsk eksport av oppdrettsfisk?
Fleire artiklar
Jørgen Boassen har vorte kjend langt utanfor Grønlands grenser etter at han viste Donald Trump jr. omkring i Nuuk.
Foto: Christiane Jordheim Larsen
Alle auge på Grønland
NUUK, GRØNLAND: 2025 starta med vaksenopplæring om Grønlands geopolitiske betyding. Saman med store delar av den vestlege pressa har eg følgt spora etter Donald Trump jr. i hovudstaden Nuuk.
Afghanarane som spelar i filmen til Raha Amirfazli og Alireza Ghasemi, har flykta frå Iran.
Foto frå filmen
Filmglede
Det er alltid kjekt å opne det nye året med mykje film.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.