Det vert sagt at kong Salomo var i ferd med å bu seg til å reisa til eit bryllaup hjå ein rik mann som var ein ven av kongen. Den rike mannen ville gifta bort son sin, bryllaupet var stort og kong Salomo var mellom dei inviterte gjestene.

Men dødsengelen kom til kong Salomo frå himmelen for å helsa på han. Dødsengelen fortalde at målet med å landa på jorda denne gongen, var at Gud sende engelen til eit bryllaup for å ta livet av brudgommen.

Det viste seg at dødsengelen og kong Salomo skulle til den same staden. Kong Salomo sa til engelen:

– Brudgommens død vil verta tungt for faren. Han er venen min, og sorga kjem til å råka meg òg. Difor ber eg deg om å utsetja dette oppdraget for mi skuld.

– Guds ordrar kan ikkje endrast, sa dødsengelen.

Kong Salomo valde å ikkje reisa i bryllaupet. Det passa ikkje å feira bryllaup i glede når festen skulle enda med gravferd.

Dagen etter drog kong Salomo til basaren for å sørgja for ei rettvis handelsutveksling og ro på marknaden. Alle rike handelsmenn var til stades. Der møtte kong Salomo den rike venen som hadde invitert han i bryllaup.

– Dykkar majestet, det var eit fantastisk bryllaup. Alle som var inviterte, kosa seg. Vi sakna deg, sa venen.

Kong Salomo vart flau og kom ikkje på noka fornuftig forklaring. Han sa at han brått hadde vorte sjuk, og at han difor måtte vera heime. Kongen undra seg over kvifor dødsengelen ikkje hadde teke livet av brudgommen.

Då han kom heim att, møtte han dødsengelen og spurde:

– Du gjorde meg flau fordi du hindra meg i å gå i bryllaupet. Brudgommen lever.

– Ja, eg var til stades, men eg fekk ordre om å trekkja meg attende i siste augneblunk, sa dødsengelen.

– Kvifor det? ville kong Salomo vita.

– Ei gamal og fattig kvinne kom og sette seg ved inngangen til huset. Den rike mannen, faren til brudgommen, gjekk ut og spurde kva han kunne hjelpa henne med. Ho sa at ho var svolten. Den rike mannen gjekk då inn og henta den maten du skulle fått. Han gav henne altså ikkje maten som dei fattige skulle få, men kongematen. Den gamle kvinna lyfte hendene og bad om eit langt liv for brudgommen. Gud lytta til bøna hennar og gav meg ordre om å trekkja meg attende.

Walid al-Kubaisi er forfattar og fast skribent i Dag og Tid.