Kongesviket
Illustrasjonsfoto: Sana / Ap / NTB scnpix
Epistel
Det var ein gong ei dronning som heitte Zenobia i Det palmyrske riket (260–273), som låg i Syria med Palmyra som hovudstad. Far hennar vart drepen av kong Guzeima i Al-Hira, som låg sør for byane Najaf og Kufa i Irak. Zenobia ville hemna drapet på faren og sende eit brev til kong Guzeima: «Høgvyrde konge, eg inviterer deg til riket mitt. Om vi gifter oss og du hjelper meg med å styra landet mitt, kan vi slå rika våre saman.»
Zenobia var ei vakker, ung kvinne, og kong Guzeima vart smigra. Han kalla inn rådgjevarane, som tolka brevet som at Zenobia ville gje frå seg riket og kroppen gratis. Ein av rådgjevarane, Qasir, var kritisk:
– Du drap far hennar. Tru ikkje at ho har gløymt det. Be henne koma til deg og feir bryllaupet her i Al-Hira. Reiser du til Palmyra, har du inga makt og vert ein fange.
Kong Guzeima lytta likevel til fleirtalet, fordi hjartet og attråa valde for han. Då kongen drog til Palmyra med rådgjevarane sine, vart Qasir att. Guzeima lét systersonen styra riket medan han var på reise. Vel framme i Palmyra, som var omringa som ei festning, vart kongen møtt med pomp og prakt, musikk og song. Då porten opna seg og Guzeima steig inn med følgjet sitt, såg dei rett på sverda, som på få minutt meidde dei ned.
I Al-Hira vart systersonen Amr utnemnd til konge. I sorga lova Amr å hemna drapet på den same lure måten og kalla Qasir til seg:
– Guzeima skulle ha lytta til deg.
Ein månad seinare gjekk Qasir inn i slottet til Zeinoba i sjaskete klede og med spor av tortur i andletet og på kroppen.
– Kong Amr påstår at eg er ansvarleg for at Guzeima vart drepen. Han arresterte og torturerte meg og familien min og sa at eg var spion for deg. Eg ber om asyl hjå Dykk, høgvyrde dronning.
– Du er velkomen. Eg vil verna deg, sa ho.
Etter kvart vart dronninga ven med rådgjevaren. Ho byrja lytta til og lita på han. Då han bad henne om å få reisa heim til Al-Hira i løynd for å selja eigedom og henta det som var att av pengar, sa ho ja. Etterpå byrja han med handel på vegner av dronninga. Slik fekk han kjennskap til gater og vegar i Palmyra, og ikkje minst den hemmelege rømmingsvegen til slottet.
Då Qasir fekk løyve til å leggja ut på endå ei handelsreise, drog han attende til Al-Hira og fekk kong Amr til å mobilisera hæren. Då Zenobia såg tusen kamelar lasta med kassar, vart ho glad og ivrig over den gode handelen. Men då kamelane var vel inne i byen, reiste soldatane seg frå kassane. Dronninga innsåg at ho var lurt, og rømde frå slottet. I den andre enden av den løynde tunnelen venta fleire soldatar. Då saug ho gift frå ein ring ho hadde på fingeren, og døydde.
Walid al-Kubaisi er forfattar og fast skribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Epistel
Det var ein gong ei dronning som heitte Zenobia i Det palmyrske riket (260–273), som låg i Syria med Palmyra som hovudstad. Far hennar vart drepen av kong Guzeima i Al-Hira, som låg sør for byane Najaf og Kufa i Irak. Zenobia ville hemna drapet på faren og sende eit brev til kong Guzeima: «Høgvyrde konge, eg inviterer deg til riket mitt. Om vi gifter oss og du hjelper meg med å styra landet mitt, kan vi slå rika våre saman.»
Zenobia var ei vakker, ung kvinne, og kong Guzeima vart smigra. Han kalla inn rådgjevarane, som tolka brevet som at Zenobia ville gje frå seg riket og kroppen gratis. Ein av rådgjevarane, Qasir, var kritisk:
– Du drap far hennar. Tru ikkje at ho har gløymt det. Be henne koma til deg og feir bryllaupet her i Al-Hira. Reiser du til Palmyra, har du inga makt og vert ein fange.
Kong Guzeima lytta likevel til fleirtalet, fordi hjartet og attråa valde for han. Då kongen drog til Palmyra med rådgjevarane sine, vart Qasir att. Guzeima lét systersonen styra riket medan han var på reise. Vel framme i Palmyra, som var omringa som ei festning, vart kongen møtt med pomp og prakt, musikk og song. Då porten opna seg og Guzeima steig inn med følgjet sitt, såg dei rett på sverda, som på få minutt meidde dei ned.
I Al-Hira vart systersonen Amr utnemnd til konge. I sorga lova Amr å hemna drapet på den same lure måten og kalla Qasir til seg:
– Guzeima skulle ha lytta til deg.
Ein månad seinare gjekk Qasir inn i slottet til Zeinoba i sjaskete klede og med spor av tortur i andletet og på kroppen.
– Kong Amr påstår at eg er ansvarleg for at Guzeima vart drepen. Han arresterte og torturerte meg og familien min og sa at eg var spion for deg. Eg ber om asyl hjå Dykk, høgvyrde dronning.
– Du er velkomen. Eg vil verna deg, sa ho.
Etter kvart vart dronninga ven med rådgjevaren. Ho byrja lytta til og lita på han. Då han bad henne om å få reisa heim til Al-Hira i løynd for å selja eigedom og henta det som var att av pengar, sa ho ja. Etterpå byrja han med handel på vegner av dronninga. Slik fekk han kjennskap til gater og vegar i Palmyra, og ikkje minst den hemmelege rømmingsvegen til slottet.
Då Qasir fekk løyve til å leggja ut på endå ei handelsreise, drog han attende til Al-Hira og fekk kong Amr til å mobilisera hæren. Då Zenobia såg tusen kamelar lasta med kassar, vart ho glad og ivrig over den gode handelen. Men då kamelane var vel inne i byen, reiste soldatane seg frå kassane. Dronninga innsåg at ho var lurt, og rømde frå slottet. I den andre enden av den løynde tunnelen venta fleire soldatar. Då saug ho gift frå ein ring ho hadde på fingeren, og døydde.
Walid al-Kubaisi er forfattar og fast skribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Det kjæraste eg har? Min ser ikkje slik ut, men eg er ganske glad i han, ja.
Foto via Wikimedia Commons
Smørbutten min får du nok aldri
Ei flygande badstove skal få ny heim, sit det nokon inni alt?
Foto: Maren Bø
Badstovene tek av
Det er interessant korleis badstove inne kan vere så ut, mens badstove ute er så in.
Morgonfrisk fersking
«Ein kan kjenna seg frisk og sterk, vera åndsfrisk eller endåtil frisk som ein fisk, friskna til, verta frisk att frå sjukdomen og heilt friskmeld.»
150-årsjubilant: den austerrikske komponisten Arnold Schönberg (1874–1951).
Fredshymne
Kammerchor Stuttgart tolkar Schönbergs «illusjon for blandakor» truverdig.
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.