Helge Stangnes:

Hausttona

Sus av vatn, sus av vind,

sus av grågåsvenga;

hausten legg sin sorgsordin

over sommarstrenga.

Myr som gulne, skog som blør,

lauv som fell og falme;

hausten står utførr di dør,

nynne sine salme.

Tona fell og tona stig

over mørke fjorda;

hausten søng så saktelig

vøggesang førr jorda.

Løfte så si kalde hand,

tenne stjerneløkta.

Du blir nøydd å følle han

imot vinter-økta.

Frå Frø i vind, Nordkalott-Forlaget 2003