Hilde Myklebust:

Dei lange tynne skuggane

Dei lange tynne skuggane

seinhaustes når sola sig

Ein hær av forfedrar

i vandring mot meg

over dei frosne markene

Dei samlar seg kring den gamle bjørka

Tause med nevane stramme kring skjefta

høgg dei etter tur og breier ein vid puls

Økseslaga rullar langs dalsidene

Dei høgg til bjørka står tåspiss

på sin eigen stamme

Treet fell over tunet

pusten frå den vide krona

blæs glør i ein ulmande lengt

Skuggane minkar

til små bedande barn

som fylgjer meg

kvar eg går.

Frå: Kvar ein fugl

Samlaget 2018