Høgsongen (frå kap. 2)

Som ein apal mellom trei i skogen, så er

min ven mellom sveinar; i skuggen hans

hev eg hug til å sitja, og frukti er søt for min gom.

Inn i vinhuset hev han ført meg, og hans

merke over meg er kjærleik.

Styrk meg med druvekakor, kveik meg

med eple! For eg er sjuk av kjærleik.

Hans venstre hand er under mitt hovud,

med den høgre femner han meg.

Eg naudbed dykk, de Jerusalems døtrer,

ved rådyri eller ved hindene i marki, at de

ikkje vekkjer og ikkje eggjar kjærleik, før

sjølv han vil!

Omsetjing ved Ivar Mortensson-Egnund

Frå Framande dikt frå fire tusen år

Det Norske Samlaget 1968