Bernt Hagtvet er norsk statsvitar og har fagkunnskap innan folkemord, menneskerettar og demokrati. I DAG OG TID skriv han særleg om politikk. Til vanleg er han professor og underviser i internasjonale studium ved Oslo Nye Høyskole. Aktuelle forskingsområde er fascisme, ekstremisme og europeisk politikk. Han har motteke Prisen for god forskingsformidling ved Universitetet i Oslo og Fafo-prisen. Hagtvet er også ein aktiv samfunnsdebattant og har gitt ut bøker om islamisme, ideologi og venstre- og høgreekstremisme.
Bernt Hagtvet har utdanning frå Universitetet i Oslo, Universitetet i Bergen, Yale University, Nuffield College og University of Oxford. Han har vore forskingsleiar og forskingssjef ved Chr. Michelsens institutt (CMI) i Bergen og professor ved Institutt for samanliknande politikk ved Universitetet i Bergen. Frå 1994 til 2016 var han professor i statsvitskap ved Universitetet i Oslo.
I DAG OG TID kommenterer Hagtvet aktuelle nyhende. Han skriv mellom anna om utanrikspolitikk og analyserer demokratisk utvikling. Les artiklane hans her.
At mykje av 68-opprøret forfall til autoritære haldningar, kjem av manglande respekt for intellektuelt og politisk mangfald i rørsla. Demokratiet vart teke for gjeve.
At mykje av 68-opprøret forfall til autoritære haldningar, kjem av manglande respekt for intellektuelt og politisk mangfald i rørsla. Demokratiet vart teke for gjeve.
At mykje av 68-opprøret forfall til autoritære haldningar, kjem av manglande respekt for intellektuelt og politisk mangfald i rørsla. Demokratiet vart teke for gjeve.
Filosofen Arild Haaland utanfor huset Brødregården.
Foto: Sverre A. Børretzen / Aktuell / NTB scanpix
Arild Haaland bar oppe det fremste kjenneteiknet på det å vera intellektuell: å tenkja motstraums og allmenngyldig. Men han var også full av inkonsistensar.
Filosofen Arild Haaland utanfor huset Brødregården.
Foto: Sverre A. Børretzen / Aktuell / NTB scanpix
Arild Haaland bar oppe det fremste kjenneteiknet på det å vera intellektuell: å tenkja motstraums og allmenngyldig. Men han var også full av inkonsistensar.
Filosofen Arild Haaland utanfor huset Brødregården.
Foto: Sverre A. Børretzen / Aktuell / NTB scanpix
Arild Haaland bar oppe det fremste kjenneteiknet på det å vera intellektuell: å tenkja motstraums og allmenngyldig. Men han var også full av inkonsistensar.
Leiaren for det polske Lov- og rettferdspartiet (PiS), Jaroslaw Kaczynski, seier det slik: Polen skal syna resten av «det sjuke Europa vegen attende til helsesame, fundamentale verdiar og ein sterkare sivilisasjon basert på kristendom».
Foto: Czarek Sokolowski / TT / NTB scanpix
Etnonasjonalismen i Aust-Europa set EU på ei større prøve enn brexit.
Leiaren for det polske Lov- og rettferdspartiet (PiS), Jaroslaw Kaczynski, seier det slik: Polen skal syna resten av «det sjuke Europa vegen attende til helsesame, fundamentale verdiar og ein sterkare sivilisasjon basert på kristendom».
Foto: Czarek Sokolowski / TT / NTB scanpix
Etnonasjonalismen i Aust-Europa set EU på ei større prøve enn brexit.
Leiaren for det polske Lov- og rettferdspartiet (PiS), Jaroslaw Kaczynski, seier det slik: Polen skal syna resten av «det sjuke Europa vegen attende til helsesame, fundamentale verdiar og ein sterkare sivilisasjon basert på kristendom».
Foto: Czarek Sokolowski / TT / NTB scanpix
Etnonasjonalismen i Aust-Europa set EU på ei større prøve enn brexit.
Statsminister Mateusz Morawiecki vitjar Ulma familiemuseum for polakkar som redda jødar under den andre verdskrigen, i Markowa, Polen, 2. februar 2018. Oppgåva hans var å plastre omdømet til Polen, skriv Bernt Hagtvet.
Foto: Alik Keplicz/AP/NTB scanpix
Polen slit med arven etter naziokkupasjonen. Den nasjonalistiske regjeringa vil no bruka lova for å brenna ut debatten om den ømtolige sida av fortida til nasjonen.
Statsminister Mateusz Morawiecki vitjar Ulma familiemuseum for polakkar som redda jødar under den andre verdskrigen, i Markowa, Polen, 2. februar 2018. Oppgåva hans var å plastre omdømet til Polen, skriv Bernt Hagtvet.
Foto: Alik Keplicz/AP/NTB scanpix
Polen slit med arven etter naziokkupasjonen. Den nasjonalistiske regjeringa vil no bruka lova for å brenna ut debatten om den ømtolige sida av fortida til nasjonen.
Statsminister Mateusz Morawiecki vitjar Ulma familiemuseum for polakkar som redda jødar under den andre verdskrigen, i Markowa, Polen, 2. februar 2018. Oppgåva hans var å plastre omdømet til Polen, skriv Bernt Hagtvet.
Foto: Alik Keplicz/AP/NTB scanpix
Polen slit med arven etter naziokkupasjonen. Den nasjonalistiske regjeringa vil no bruka lova for å brenna ut debatten om den ømtolige sida av fortida til nasjonen.
Winston Churchill, spela av Gary Oldman, viser sigersteiknet etter å ha fått gjennomslag i parlamentet.
Foto: Jack English / Focus Features
Kvifor vil så mange filmskaparar sprita opp ei historie når røyndomen i seg sjølv er dramatisk nok? Den nye Churchill-filmen er endå eit døme på historieforvrenging.
Winston Churchill, spela av Gary Oldman, viser sigersteiknet etter å ha fått gjennomslag i parlamentet.
Foto: Jack English / Focus Features
Kvifor vil så mange filmskaparar sprita opp ei historie når røyndomen i seg sjølv er dramatisk nok? Den nye Churchill-filmen er endå eit døme på historieforvrenging.
Winston Churchill, spela av Gary Oldman, viser sigersteiknet etter å ha fått gjennomslag i parlamentet.
Foto: Jack English / Focus Features
Kvifor vil så mange filmskaparar sprita opp ei historie når røyndomen i seg sjølv er dramatisk nok? Den nye Churchill-filmen er endå eit døme på historieforvrenging.
Ei kvinne prøver å pusle saman dokument som vart rivne sund av Stasi-offiserar då DDR braut saman.
Foto: Frank Jordans / NTB scanpix
Datamaskinane maktar ikkje å rekonstruera dokumenta som Stasi-folka makulerte då DDR fall.
Ei kvinne prøver å pusle saman dokument som vart rivne sund av Stasi-offiserar då DDR braut saman.
Foto: Frank Jordans / NTB scanpix
Datamaskinane maktar ikkje å rekonstruera dokumenta som Stasi-folka makulerte då DDR fall.
Ei kvinne prøver å pusle saman dokument som vart rivne sund av Stasi-offiserar då DDR braut saman.
Foto: Frank Jordans / NTB scanpix
Datamaskinane maktar ikkje å rekonstruera dokumenta som Stasi-folka makulerte då DDR fall.