Å sove i hengekøye er i vinden. Eller er det kanskje alt på veg ut? Det er i alle fall ikkje noko nytt. Sjølvsagt var det Kristoffer Columbus som oppdaga hengekøya, i Karibia på 1400-talet. I hengekøya kunne dei sove på luftig vis utan å bli drepne av rovdyr. Blei det for kaldt, tende dei bål under køya. 

Historisk har hengekøya blitt brukt som senger på skip, og faktisk i fengsel. Genialt fordi ein slik kunne få fleire fangar inn på kvart rom, ikkje så smart då dei innsette fann ut at dei kunne bruke opphenget til våpen. 

På båt er hengekøye lurt. Slik ramlar du ikkje ut av køya i dei store bølgene. Bilete er frå 1941.

Foto. George Silk / Wikimedia Commons

Skilnaden då og no er at soving i hengekøye no ikkje skjer fordi ein må, men på fritida, fordi ein har lyst. Eg kjenner både ungdomsgjengar, kunstnarar og fritidstypar som reiser ut i skogen med køya for å kjenne på fred, eller fest. Opplegget er profesjonelt: Inne i køya har dei eit liggeunderlag slik at kroppen ikkje endar opp i bananform i løpet av natta, og viss det regnar, er det berre å rulle ut taket til dei blir ei slags sommarfuglpuppe.

Hengekøye kan også vere ein plan B no når prisane på bustader tek av. Ein treng ikkje flytte ut i skogen, men dersom ein familie i ei lita leilegheit innanfor ring 3 i Oslo får besøk av storfamilien, kan hengekøyer vere ei løysing. Ein kan sove i høgda, og når natt blir til dag, er det berre å fjerne køyene, og rommet kan brukast til konfirmasjon. 

Maren Bø

Maren Bø er frilansskribent og idrettspedagog.