DANSEKVELD
På bygdadans ein sumarkveld
snudde brått mitt kvinnehell.
For langvegsfrå i grå flanell,
stod norsktoppkongen Dag Spantell.
Ho smilte søtt, som ein modell
til bygdadansens klientell,
og svinga seg i ljos pastell
til tonar frå Dag Spantell.
Ein bygdadans med sprit og spell
på Vestlandet blant høge fjell,
men rett på sak og aktuell
song vestkantguten Dag Spantell.
Frå bygdadans til blått motell,
ho fylgde med, svært sensuell.
Det vart ei natt med ville sprell,
og vegg-i-vegg song Dag Spantell.
I CAN’T GET NO SATISFACTION
Livet er urettferdig.
Sånn har det alltid vore.
Då eg var liten,
So much younger than today,
var det ikkje lett å få draget på damene.
Eg var verken tjukk eller rar.
Eg var berre ganske liten –
og ganske vanleg.
Just an ordinary guy
Damene ville ikkje ha ein vanleg kar.
Jentene i klassen min var to meter høge
og fryktinngytande modne.
Dei ville ha meg
fram til sånn i sekstida.
Til å gjera lekser med.
Så måtte eg gå.
For då stod det ein fyr der – med moped.
Eller fast plass på smågutelaget.
Kanskje til og med ein som – hadde bil.
Eg hadde ikkje bil.
Highway star
Han var som vanleg høg og mørk.
Alltid skal dei høge og mørke
ha alle damene.
Some guys have all the luck
Tenk om det hadde vore som
i Polynesia.
Der dei feitaste gutane
får dei finaste damene.
Men eg voks ikkje opp i Polynesia.
Ikkje i nærleiken eingong.
Eg voks opp på Voss.
Og var ein jævel til å sykla.
Og til å måtte legga meg tidleg.
Men kanskje var det like greitt.
Hadde eg vore på hyttetur –
med ei dame,
ein uverkeleg tanke,
sidan eg alltid var på hyttetur
med andre litt små,
litt vanlege fyrar.
Så hadde eg ikkje visst opp ned
og bak fram på ho.
I can’t get no satisfaction
Kanskje var det like greitt
For både ho og eg – at me venta
ein sytten–atten års tid.
Men tru no likevel ikkje at
eg var ein svekling for det.
Eg stupte gjerne frå 5-meteren.
I umoderne badebukse.
If I said you had a beautiful body
will you hold it against me
Og rett som det var – når det var fest.
For eg var ikkje av den veike sorten,
Då kunne eg ta ting på styrten.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
DANSEKVELD
På bygdadans ein sumarkveld
snudde brått mitt kvinnehell.
For langvegsfrå i grå flanell,
stod norsktoppkongen Dag Spantell.
Ho smilte søtt, som ein modell
til bygdadansens klientell,
og svinga seg i ljos pastell
til tonar frå Dag Spantell.
Ein bygdadans med sprit og spell
på Vestlandet blant høge fjell,
men rett på sak og aktuell
song vestkantguten Dag Spantell.
Frå bygdadans til blått motell,
ho fylgde med, svært sensuell.
Det vart ei natt med ville sprell,
og vegg-i-vegg song Dag Spantell.
I CAN’T GET NO SATISFACTION
Livet er urettferdig.
Sånn har det alltid vore.
Då eg var liten,
So much younger than today,
var det ikkje lett å få draget på damene.
Eg var verken tjukk eller rar.
Eg var berre ganske liten –
og ganske vanleg.
Just an ordinary guy
Damene ville ikkje ha ein vanleg kar.
Jentene i klassen min var to meter høge
og fryktinngytande modne.
Dei ville ha meg
fram til sånn i sekstida.
Til å gjera lekser med.
Så måtte eg gå.
For då stod det ein fyr der – med moped.
Eller fast plass på smågutelaget.
Kanskje til og med ein som – hadde bil.
Eg hadde ikkje bil.
Highway star
Han var som vanleg høg og mørk.
Alltid skal dei høge og mørke
ha alle damene.
Some guys have all the luck
Tenk om det hadde vore som
i Polynesia.
Der dei feitaste gutane
får dei finaste damene.
Men eg voks ikkje opp i Polynesia.
Ikkje i nærleiken eingong.
Eg voks opp på Voss.
Og var ein jævel til å sykla.
Og til å måtte legga meg tidleg.
Men kanskje var det like greitt.
Hadde eg vore på hyttetur –
med ei dame,
ein uverkeleg tanke,
sidan eg alltid var på hyttetur
med andre litt små,
litt vanlege fyrar.
Så hadde eg ikkje visst opp ned
og bak fram på ho.
I can’t get no satisfaction
Kanskje var det like greitt
For både ho og eg – at me venta
ein sytten–atten års tid.
Men tru no likevel ikkje at
eg var ein svekling for det.
Eg stupte gjerne frå 5-meteren.
I umoderne badebukse.
If I said you had a beautiful body
will you hold it against me
Og rett som det var – når det var fest.
For eg var ikkje av den veike sorten,
Då kunne eg ta ting på styrten.
Fleire artiklar
Morgonfrisk fersking
«Ein kan kjenna seg frisk og sterk, vera åndsfrisk eller endåtil frisk som ein fisk, friskna til, verta frisk att frå sjukdomen og heilt friskmeld.»
150-årsjubilant: den austerrikske komponisten Arnold Schönberg (1874–1951).
Fredshymne
Kammerchor Stuttgart tolkar Schönbergs «illusjon for blandakor» truverdig.
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.