Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Klok_Innsida
Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen

Foto: Carlos Barria / Reuters / NTB scanpix

Foto: Carlos Barria / Reuters / NTB scanpix

1369
20180223
1369
20180223

Ein kakerlakk på min veg

Møtte ein kakerlakk på vegen til Holstein T-banestasjon i dag tidleg (no ja, ikkje tidleg heller). Og eg spurde så og eg sagde så: «Korleis gaor da me ditta kakkerlakkifatet?» Og han svarte slik: «Det går vel helst ad helvede til.» Og det er nok situasjonen per no.

Hjartesukk

No har eg moka vekk ca. halvparten av snøfonna på verandaen, men kjenner meg ikkje som noko vesentleg betre menneske av den grunn. (Derimot har eg fått styggeleg vondt i ryggen, og hjartet flimrar som ein gammal stumfilm.) Så kva skal til, eigentleg? Eg berre lurer, og svaret blæs som kjent i vinden.

Sjølvbilde

For eit par veker sidan vakna eg i Bergen med ei kjensle av at eg har eit dårleg sjølvbilde og burde gjere noko avskrekkande med det. Men heldigvis – etter ein kopp kaffi og ein langsam spasertur, var det vanlege sjølvbildet på plass igjen. Og vel så det, kan eg vel leggje til.

Sjølvinnsikt

«Eg er skyldig inntil det motsette er bevist.»

Eit minne om ein gammal søndags- skulesong

«Gud vil eg skal vere ein rabagast.»

Eit utbrot i mørket

«Helvete også at ein skal døy ein gong!»

Kva med OL?

Eg må berre beklage til dei som lurer på kor det blir av OL-stoff og resultat. OL er enno ikkje over, så eg sparer dette til neste Innside. Kan berre seie så mykje som at Norge så langt har gjort det rimeleg bra, men har også opplevd enkelte nedturar.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Ein kakerlakk på min veg

Møtte ein kakerlakk på vegen til Holstein T-banestasjon i dag tidleg (no ja, ikkje tidleg heller). Og eg spurde så og eg sagde så: «Korleis gaor da me ditta kakkerlakkifatet?» Og han svarte slik: «Det går vel helst ad helvede til.» Og det er nok situasjonen per no.

Hjartesukk

No har eg moka vekk ca. halvparten av snøfonna på verandaen, men kjenner meg ikkje som noko vesentleg betre menneske av den grunn. (Derimot har eg fått styggeleg vondt i ryggen, og hjartet flimrar som ein gammal stumfilm.) Så kva skal til, eigentleg? Eg berre lurer, og svaret blæs som kjent i vinden.

Sjølvbilde

For eit par veker sidan vakna eg i Bergen med ei kjensle av at eg har eit dårleg sjølvbilde og burde gjere noko avskrekkande med det. Men heldigvis – etter ein kopp kaffi og ein langsam spasertur, var det vanlege sjølvbildet på plass igjen. Og vel så det, kan eg vel leggje til.

Sjølvinnsikt

«Eg er skyldig inntil det motsette er bevist.»

Eit minne om ein gammal søndags- skulesong

«Gud vil eg skal vere ein rabagast.»

Eit utbrot i mørket

«Helvete også at ein skal døy ein gong!»

Kva med OL?

Eg må berre beklage til dei som lurer på kor det blir av OL-stoff og resultat. OL er enno ikkje over, så eg sparer dette til neste Innside. Kan berre seie så mykje som at Norge så langt har gjort det rimeleg bra, men har også opplevd enkelte nedturar.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Gina Tandberg er utdanna litteraturvitar og har no skrive sin første roman.

Gina Tandberg er utdanna litteraturvitar og har no skrive sin første roman.

Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss

BokMeldingar

Frisk debut

Litt forenkla kan ein seie at Gina Tandberg bygger opp eit heilt fagfelt, for så å rive det ned.

Ingvild Bræin
Gina Tandberg er utdanna litteraturvitar og har no skrive sin første roman.

Gina Tandberg er utdanna litteraturvitar og har no skrive sin første roman.

Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss

BokMeldingar

Frisk debut

Litt forenkla kan ein seie at Gina Tandberg bygger opp eit heilt fagfelt, for så å rive det ned.

Ingvild Bræin
Den tyske fotografen og filmskaparen Leni Riefenstahl saman med blant andre Adolf Hitler.

Den tyske fotografen og filmskaparen Leni Riefenstahl saman med blant andre Adolf Hitler.

Foto: NTB

FilmMeldingar
Brit Aksnes

Portrett av ei kvinne i flammar

Kvart år får eit knippe filmkritikarar presentera ein utvald film på Tromsø Internasjonale Filmfestival. Eg valde ein dokumentar som etter nok eit gjensyn gjer meg usikker og fascinert.

Bollar til alle – alltid: Her er det sjølvaste Slottet som deler ut 3400 bollar i høve eit kongeleg jubileum.

Bollar til alle – alltid: Her er det sjølvaste Slottet som deler ut 3400 bollar i høve eit kongeleg jubileum.

Foto: Lise Åserud / NTB

Frå matfatetKunnskap
Siri Helle

Kor mange syrer må til for å lage ein sjokoladebolle?

Familien Nerdrum ved garden i Stavern.

Familien Nerdrum ved garden i Stavern.

Foto: Agnete Brun / NRK

KunstKultur
Kaj Skagen

Ikkje alt er politikk

Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.

– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»

– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»

Foto: Hallgeir Opedal

Feature

Berre røre, ikkje sjå

Otto Prytz (81) er fødd blind, men takka vere ein ung franskmann blei han ikkje analfabet. Han blei akademikar.

Hallgeir Opedal
– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»

– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»

Foto: Hallgeir Opedal

Feature

Berre røre, ikkje sjå

Otto Prytz (81) er fødd blind, men takka vere ein ung franskmann blei han ikkje analfabet. Han blei akademikar.

Hallgeir Opedal

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis