Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Klok_Innsida

Helvetesmaskin, ein nyttig ting?

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
2493
20180323
2493
20180323

Her om dagen slo det meg at eg mangla ei helvetesmaskin. Eg har jo høyrt mykje om helvetesmaskiner, både positivt og negativt, for så vidt (men slik er det jo med dei fleste ting) og no kom det altså føre meg at ei slik kunne vere fin å ha i heimen. Eg har mange ting, det er ikkje det (nemner i fleng diverse stålamper, akustisk piano med to pianokrakkar til, ein fullt brukbar flatskjerm, 20 ukulelar, flust med både god og halvgod målarkunst, tre porselensaper som lyser om natta, nokre hundre plastfigurar og eg kunne brukt fleire timar på å ramse opp), men ei helvetesmaskin hadde eg altså ikkje. Så eg sette ein annonse i ei papiravis: «Ønskjer å kjøpe helvetesmaskin, gjerne brukt og helst til ein god pris.» Og responsen var uventa god. Så god at eg no sit her med ikkje mindre enn sju helvetesmaskiner på arbeidsrommet, alle i relativt brukbar stand. Iallfall passerte alle den siste EU-kontrollen. I går kom det ein kar innom og spurde kva eg skulle bruke alle desse helvetesmaskinene til, og svaret var sjølvsagt at dei skal brukast til å lage eit sant helvete.

Påskemysteriet

Det er neppe berre eg som har tenkt på dette med jul og påske, våre mest framståande høgtider. Kvifor er det slik at jula kjem på ein bestemt dato (24. desember, for dei som har litt problem med minnet), mens påska kjem heilt bardus og nesten på kva tid som helst i løpet av månadane mars og april, avhengig av månefasar og folk som produserer kalendrar. Det verkar ikkje rettferdig, og det kjennest rett og slett litt slitsamt og svært forvirrande. Nokon må altså ein gong i tida ha bestemt at slik skal det vere. (Og det er vel kanskje frimurarane som står bak, her som i mangt anna.) Men om ein no skulle vere litt positiv og snu om på det: Kunne ikkje også jula ha komme til litt forskjellige tider? Avhengig av eitt eller anna? Då kunne vi sjå på kalenderen for det nye året og gledestrålande utbryte: «Jula kjem tidleg i år! Alt tjuesjuande november!» (Så kunne heller dei som er tradisjonsbundne og bakstreverske av seg, i tillegg feire si eiga private jul til vanleg tid.)

Nei, det var no berre eit forslag, og eg er slett ikkje sikker på om eg får noko gjennomslag for det, men eg tar det iallfall gjerne opp til votering.

Internettmørke

Ein høyrer stadig oftare om «den mørke delen av internettet». Eg har kjent meg litt nyfiken på kva som eigentleg går føre seg i dette mørket, så eg tok meg likså godt ein tur innom, og der fann eg denne! Eg seier ikkje meir.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Her om dagen slo det meg at eg mangla ei helvetesmaskin. Eg har jo høyrt mykje om helvetesmaskiner, både positivt og negativt, for så vidt (men slik er det jo med dei fleste ting) og no kom det altså føre meg at ei slik kunne vere fin å ha i heimen. Eg har mange ting, det er ikkje det (nemner i fleng diverse stålamper, akustisk piano med to pianokrakkar til, ein fullt brukbar flatskjerm, 20 ukulelar, flust med både god og halvgod målarkunst, tre porselensaper som lyser om natta, nokre hundre plastfigurar og eg kunne brukt fleire timar på å ramse opp), men ei helvetesmaskin hadde eg altså ikkje. Så eg sette ein annonse i ei papiravis: «Ønskjer å kjøpe helvetesmaskin, gjerne brukt og helst til ein god pris.» Og responsen var uventa god. Så god at eg no sit her med ikkje mindre enn sju helvetesmaskiner på arbeidsrommet, alle i relativt brukbar stand. Iallfall passerte alle den siste EU-kontrollen. I går kom det ein kar innom og spurde kva eg skulle bruke alle desse helvetesmaskinene til, og svaret var sjølvsagt at dei skal brukast til å lage eit sant helvete.

Påskemysteriet

Det er neppe berre eg som har tenkt på dette med jul og påske, våre mest framståande høgtider. Kvifor er det slik at jula kjem på ein bestemt dato (24. desember, for dei som har litt problem med minnet), mens påska kjem heilt bardus og nesten på kva tid som helst i løpet av månadane mars og april, avhengig av månefasar og folk som produserer kalendrar. Det verkar ikkje rettferdig, og det kjennest rett og slett litt slitsamt og svært forvirrande. Nokon må altså ein gong i tida ha bestemt at slik skal det vere. (Og det er vel kanskje frimurarane som står bak, her som i mangt anna.) Men om ein no skulle vere litt positiv og snu om på det: Kunne ikkje også jula ha komme til litt forskjellige tider? Avhengig av eitt eller anna? Då kunne vi sjå på kalenderen for det nye året og gledestrålande utbryte: «Jula kjem tidleg i år! Alt tjuesjuande november!» (Så kunne heller dei som er tradisjonsbundne og bakstreverske av seg, i tillegg feire si eiga private jul til vanleg tid.)

Nei, det var no berre eit forslag, og eg er slett ikkje sikker på om eg får noko gjennomslag for det, men eg tar det iallfall gjerne opp til votering.

Internettmørke

Ein høyrer stadig oftare om «den mørke delen av internettet». Eg har kjent meg litt nyfiken på kva som eigentleg går føre seg i dette mørket, så eg tok meg likså godt ein tur innom, og der fann eg denne! Eg seier ikkje meir.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Gina Tandberg er utdanna litteraturvitar og har no skrive sin første roman.

Gina Tandberg er utdanna litteraturvitar og har no skrive sin første roman.

Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss

BokMeldingar

Frisk debut

Litt forenkla kan ein seie at Gina Tandberg bygger opp eit heilt fagfelt, for så å rive det ned.

Ingvild Bræin
Gina Tandberg er utdanna litteraturvitar og har no skrive sin første roman.

Gina Tandberg er utdanna litteraturvitar og har no skrive sin første roman.

Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss

BokMeldingar

Frisk debut

Litt forenkla kan ein seie at Gina Tandberg bygger opp eit heilt fagfelt, for så å rive det ned.

Ingvild Bræin
SKULE. Kring 1450 måla Isefjordmeisteren Jesu første skuledag i kalktaket i Tuse kyrkje på Jylland. Det ville vore historisk rettare med skriftrullar av papyrus enn bøker av pergament, som prega samtida til kunstnaren.

SKULE. Kring 1450 måla Isefjordmeisteren Jesu første skuledag i kalktaket i Tuse kyrkje på Jylland. Det ville vore historisk rettare med skriftrullar av papyrus enn bøker av pergament, som prega samtida til kunstnaren.

Foto: Kalkmalerier.dk

Kultur
Ottar Grepstad

Skriveskule ved Nilen

Skrifthistorier: Ottar Grepstad skriv om makta i skrift gjennom tusenår.

Den tyske fotografen og filmskaparen Leni Riefenstahl saman med blant andre Adolf Hitler.

Den tyske fotografen og filmskaparen Leni Riefenstahl saman med blant andre Adolf Hitler.

Foto: NTB

FilmMeldingar
Brit Aksnes

Portrett av ei kvinne i flammar

Kvart år får eit knippe filmkritikarar presentera ein utvald film på Tromsø Internasjonale Filmfestival. Eg valde ein dokumentar som etter nok eit gjensyn gjer meg usikker og fascinert.

Bollar til alle – alltid: Her er det sjølvaste Slottet som deler ut 3400 bollar i høve eit kongeleg jubileum.

Bollar til alle – alltid: Her er det sjølvaste Slottet som deler ut 3400 bollar i høve eit kongeleg jubileum.

Foto: Lise Åserud / NTB

Frå matfatetKunnskap
Siri Helle

Kor mange syrer må til for å lage ein sjokoladebolle?

– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»

– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»

Foto: Hallgeir Opedal

Feature

Berre røre, ikkje sjå

Otto Prytz (81) er fødd blind, men takka vere ein ung franskmann blei han ikkje analfabet. Han blei akademikar.

Hallgeir Opedal
– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»

– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»

Foto: Hallgeir Opedal

Feature

Berre røre, ikkje sjå

Otto Prytz (81) er fødd blind, men takka vere ein ung franskmann blei han ikkje analfabet. Han blei akademikar.

Hallgeir Opedal

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis