Åndeleg føde
Det har vore bursdagsselskap for boklækjaren her i bokstova, og framleis er me i full gang med å rydde opp etter eit festleg samkome. I byrjinga var det munter og gemyttleg stemning. Alt gjekk pynteleg for seg, til det var tid for å spele kort.
Når det kjem til kortspel, er konkurranseånda sterk i Klok-redaksjonen. Dessutan er det umogleg å bortforklare at me er ein gjeng som er samansett av dårlege taparar og enda dårlegare vinnarar. Ikkje minst vert dette tydeleg når det kjem til eit så djupsindig spel som amerikanar. Frå relativt uskuldige triks, som å kike i korta til motspelarane, plar det raskt eskalere til meir eller mindre raffinert juks og dimed temperaturstiging kring kortbordet. Denne gongen kom me ikkje lenger enn til tredje spelet før me gjekk over frå amerikanar til «toogfemti plukk opp». I år etterlyser me kløverknekt og ruterkonge. Ta kontakt med bladstova om du kjem over dei to villfarne.
Så til løysinga i dag. Gunder Runde skriv: «Eg er på jakt etter ein utanlandsk lyrikar fødd i 1988, utgitt i nynorsk utgåve i 2020. Startar med den gilde nyskapinga i norsk forlagssoge, Skald, dessverre utan resultat. Går då vidare til tradisjonsrike Samlaget, der fekk eg treff nesten med ein gong: boka er Eg lærer mor mi å føde, av Warshan Shire. Ho vart fødd i Kenya og har somaliske foreldre. Ifølgje omtalen av boka er ho ’ein hyllest til familien, som må flykte frå heimlandet’. Kvinnekroppen er eit viktig motiv i diktsamlinga, saman med vald (i og utanfor heimen). Boka er omsett til mange språk og har fått god mottaking overalt. Ho er gjendikta til norsk av duoen Camara Lundestad Joof og Kristine Leganger Iversen. Så var det spørsmålet: kva er etternamnet til Miriam? Jau, det er sjølvaste Miriam Makeba (1932–2008), også kalla ’Mama Africa’, sørafrikansk songstjerne, kjend ikkje berre for sin karriere som songar, men nesten like mykje for sin livslange kamp mot apartheidregimet i heimlandet. Eg måtte bort i LP-samlinga mi og blåse støvet av plata Makeba sings og fekk dermed avslutte sundagen i ei nostalgisk, god sinnsstemning.»
Marta Kløve Juuhl skriv: «Du har ei eiga evne til å finna sære og interessante diktbøker. Denne gongen gjeld det boka Eg lærer mor mi å føde av den unge forfattaren Warsan Shire. Ho har røter i både Kenya og Somalia. Men ettersom eg har oppfatta, bur ho i Storbritannia i dag. Elles fabulerer du rundt sumarsolkverv og skriv at ein ikkje kan gjera noko med himmellekamane. Då vil eg råda deg til å lesa Hans Sande sitt dikt «Kunsten å fikse stjerner»:
Ho klaga seint og tidleg
for i stjernene stod skrive
at ho skulle få ein stødig kar
men så fekk ho berre ein vinglefant
Eg fann fram stjerneskrujarnet
og kleiv opp
for å setje Skytten på plass
Så skrudde eg litt på Jomfrua i same slengen
– Så du ser, det er mangt som er råd…»
Jorunn Brekke Fjeldheim skriv: «Takk for påminning om denne gode diktaren.»
Desse fann fram til åndeleg føde og rett svar på oppgåve 1536: Signar Myrvang, Eli Winjum, John Olav Johnsen, Ragnhild Eggen, Skeisebibliotekaren i LASK, Petter Kristensen, Inger Anne Hammervoll, Laurits Killingbergtrø, Jorunn Brekke Fjeldheim, Pål Amdal, Ole Husby, Yngve Skjæveland, Eli Hegna, Gunnar Bæra, Erik Aamlid, Nils Farstad, Arne Thorvik, Reidar Birkeland, Audun Gjengedal, Magnhild Reisæter, Gunder Runde, Kjell Helge Moe, Olav B. Larsen, Olav Holten, Vigdis Hegna Myrvang, Per Kristiansen, Aning og Dreis, Ingebjørg Sogge, Jorunn Øxnevad Lie, Folke Kjelleberg, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Per Trygve Karstensen, Thor Henriksen, Sissel Gunnarshaug, Hallgeir Dale, Marta Kløve Juuhl, Eirik Holten, Jan Alfred Sørensen, Else Gjesdahl Sørensen, Kari Vevatne, Åke Jünge, Bjørn Myrvang, Ole G. Evensen, Inger Margrethe Berge, Sjur Joakim Fretheim, Gunnar Eide, Robert Øfsti og Torleik Stegane. Denne veka heiter bokvinnaren Else Gjesdahl Sørensen. Gratulerer!
Klok på bok 1538
Jeg mener ikke dere skal holde noen tutekonsert eller leke psykologer når han kommer tilbake. Dere må gjøre jobben deres, og det må Halvorsen også. Men nå vet dere hvor landet ligger, for å si det sånn. Vi er jo mennesker her ute også.
Sitatet er frå s. 66 i ei novellesamling som kom ut i 2000. Løysingsforfattaren er fødd i eit år då Nobelprisen i litteratur gjekk til eit granneland. Sitatet er frå ei novelle der ein hund vert nemnd i tittelen, og før eg godkjenner svaret, vil eg vete kva for rase det er på denne hunden. Send namn på hunderase, namn på forfattar og tittel på verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 16. juli.
Medikus Libri
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det har vore bursdagsselskap for boklækjaren her i bokstova, og framleis er me i full gang med å rydde opp etter eit festleg samkome. I byrjinga var det munter og gemyttleg stemning. Alt gjekk pynteleg for seg, til det var tid for å spele kort.
Når det kjem til kortspel, er konkurranseånda sterk i Klok-redaksjonen. Dessutan er det umogleg å bortforklare at me er ein gjeng som er samansett av dårlege taparar og enda dårlegare vinnarar. Ikkje minst vert dette tydeleg når det kjem til eit så djupsindig spel som amerikanar. Frå relativt uskuldige triks, som å kike i korta til motspelarane, plar det raskt eskalere til meir eller mindre raffinert juks og dimed temperaturstiging kring kortbordet. Denne gongen kom me ikkje lenger enn til tredje spelet før me gjekk over frå amerikanar til «toogfemti plukk opp». I år etterlyser me kløverknekt og ruterkonge. Ta kontakt med bladstova om du kjem over dei to villfarne.
Så til løysinga i dag. Gunder Runde skriv: «Eg er på jakt etter ein utanlandsk lyrikar fødd i 1988, utgitt i nynorsk utgåve i 2020. Startar med den gilde nyskapinga i norsk forlagssoge, Skald, dessverre utan resultat. Går då vidare til tradisjonsrike Samlaget, der fekk eg treff nesten med ein gong: boka er Eg lærer mor mi å føde, av Warshan Shire. Ho vart fødd i Kenya og har somaliske foreldre. Ifølgje omtalen av boka er ho ’ein hyllest til familien, som må flykte frå heimlandet’. Kvinnekroppen er eit viktig motiv i diktsamlinga, saman med vald (i og utanfor heimen). Boka er omsett til mange språk og har fått god mottaking overalt. Ho er gjendikta til norsk av duoen Camara Lundestad Joof og Kristine Leganger Iversen. Så var det spørsmålet: kva er etternamnet til Miriam? Jau, det er sjølvaste Miriam Makeba (1932–2008), også kalla ’Mama Africa’, sørafrikansk songstjerne, kjend ikkje berre for sin karriere som songar, men nesten like mykje for sin livslange kamp mot apartheidregimet i heimlandet. Eg måtte bort i LP-samlinga mi og blåse støvet av plata Makeba sings og fekk dermed avslutte sundagen i ei nostalgisk, god sinnsstemning.»
Marta Kløve Juuhl skriv: «Du har ei eiga evne til å finna sære og interessante diktbøker. Denne gongen gjeld det boka Eg lærer mor mi å føde av den unge forfattaren Warsan Shire. Ho har røter i både Kenya og Somalia. Men ettersom eg har oppfatta, bur ho i Storbritannia i dag. Elles fabulerer du rundt sumarsolkverv og skriv at ein ikkje kan gjera noko med himmellekamane. Då vil eg råda deg til å lesa Hans Sande sitt dikt «Kunsten å fikse stjerner»:
Ho klaga seint og tidleg
for i stjernene stod skrive
at ho skulle få ein stødig kar
men så fekk ho berre ein vinglefant
Eg fann fram stjerneskrujarnet
og kleiv opp
for å setje Skytten på plass
Så skrudde eg litt på Jomfrua i same slengen
– Så du ser, det er mangt som er råd…»
Jorunn Brekke Fjeldheim skriv: «Takk for påminning om denne gode diktaren.»
Desse fann fram til åndeleg føde og rett svar på oppgåve 1536: Signar Myrvang, Eli Winjum, John Olav Johnsen, Ragnhild Eggen, Skeisebibliotekaren i LASK, Petter Kristensen, Inger Anne Hammervoll, Laurits Killingbergtrø, Jorunn Brekke Fjeldheim, Pål Amdal, Ole Husby, Yngve Skjæveland, Eli Hegna, Gunnar Bæra, Erik Aamlid, Nils Farstad, Arne Thorvik, Reidar Birkeland, Audun Gjengedal, Magnhild Reisæter, Gunder Runde, Kjell Helge Moe, Olav B. Larsen, Olav Holten, Vigdis Hegna Myrvang, Per Kristiansen, Aning og Dreis, Ingebjørg Sogge, Jorunn Øxnevad Lie, Folke Kjelleberg, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Per Trygve Karstensen, Thor Henriksen, Sissel Gunnarshaug, Hallgeir Dale, Marta Kløve Juuhl, Eirik Holten, Jan Alfred Sørensen, Else Gjesdahl Sørensen, Kari Vevatne, Åke Jünge, Bjørn Myrvang, Ole G. Evensen, Inger Margrethe Berge, Sjur Joakim Fretheim, Gunnar Eide, Robert Øfsti og Torleik Stegane. Denne veka heiter bokvinnaren Else Gjesdahl Sørensen. Gratulerer!
Klok på bok 1538
Jeg mener ikke dere skal holde noen tutekonsert eller leke psykologer når han kommer tilbake. Dere må gjøre jobben deres, og det må Halvorsen også. Men nå vet dere hvor landet ligger, for å si det sånn. Vi er jo mennesker her ute også.
Sitatet er frå s. 66 i ei novellesamling som kom ut i 2000. Løysingsforfattaren er fødd i eit år då Nobelprisen i litteratur gjekk til eit granneland. Sitatet er frå ei novelle der ein hund vert nemnd i tittelen, og før eg godkjenner svaret, vil eg vete kva for rase det er på denne hunden. Send namn på hunderase, namn på forfattar og tittel på verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 16. juli.
Medikus Libri
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.