Murverk
Kan hende har me ymta frampå om dette før, men i spalta du les no, kan det jo aldri verte for mykje propaganda for Poesifestivalen i Ulvik. I år er det festival i fruktbygda frå 9. til 11. september, og det er eit særs godt program vertskapet har snikra saman. Speleplanen finn du på heimesida til Haugesenteret, og eit døme på noko boklækjaren ikkje vil gå glipp av, går føre seg i festivalkroa laurdag kveld. Ta det som eit hint, det er nemleg det det er.
Frå ein anonym lesar som saknar gamle dagar, har me motteke eit hjartesukk. Personen synest det er lenge sidan nokon kom bort til henne og spurde om kva klokka var. No undrast ho på når det vil skje igjen. Ein samstemd Klok-redaksjon meiner at det nok berre er eit spørsmål om tid.
Dag og Tid held velfortent sommarferie dei neste to vekene. For boklækjaren vert det same prosedyre som kvart år. Eg skal til Italia og til havet i midten. I Liguria vil eg lese meg opp på Olav H. Hauge, og det vil eg tilrå alle å gjere.
Som ei sommargåve til lesarane frå oss i bokstova, vil me presentere diktet The Red Wheelbarrow av William Carlos Williams i norsk språkdrakt. Gjendiktinga er av Grethe Fatima Syéd og Jon Fosse. Her kjem «Den raude trillebåra»:
Så mykje kjem an
på
ei raud trille
bår
skinande av regn
vatn
ved sida av dei kvite
kyllingane.
Marta Kløve Juuhl var ei av mange som leita fram løysinga denne gongen. Ho skriv: «Utruleg kva ein las på gymnaset, rettare sagt, kva Johanna Schwarz fekk oss til å lesa. På slutten av 60-talet var valfag noko nytt. Eg trur me var prøveklutar, og me kunne få velja litteratur. Det var stort! Johanna bad oss mellom anna om å kjøpa Muren av Jean-Paul Sartre. Me las tydelegvis dei to fyrste novellene, for der er det mange kommentarar i boka mi. Men eg må vedgå at eg hugsar ikkje om eg har lese dei andre novellene seinare. Eg hugsar òg at me las Frøken Julie av Strindberg, så det var ikkje den mest opplagde litteraturen me fekk bryna oss på. Løysinga i Kpb denne veka er altså tittelnovella i novellesamlinga Muren av Jean-Paul Sartre (1905–1980). Førenamnet til Gris er Ramon. Eg måtte lesa denne oppatt no, og uhyggestemninga i dette fangeholet under den spanske borgarkrigen er til å ta og føla på. Alle reknar med at dei er dødsdømde, og dei reagerer på ulike måtar. ’Vrien’ til slutt er temmeleg uventa. Det er vel det som kjenneteiknar stor novellekunst.»
Desse møtte muren og fann følgeleg fram til rett svar på oppgåve 1537: Eli Winjum, Signar Myrvang, Nils Farstad, Jan Alfred Sørensen, Vigdis Hegna Myrvang, Ingebjørg Sogge, Else Gjesdahl Sørensen, Skeisebibliotekaren i LASK, John Olav Johnsen, Bjørn Myrvang, Knut Hegna, Aning og Dreis, Laurits Killingbergtrø, Bjørn Gjermundsen, Inger Anne Hammervoll, Laura Killingbergtrø, Nina Therese Maubach, Ole Husby, Anne Mette Strand, Per Trygve Karstensen, Erik Aamlid, Pål Amdal, Eirik Holten, Gunnar Bæra, Fritjof Lampe, Yngve Skjæveland, Gunder Runde, Bent Arne Sæther, Hilde Frigstad, Eli Hegna, Jorunn Øxnevad Lie, Petter Kristensen, Brita Lundeland, Ragnhild Eggen, Reidar Birkeland, Knut Einar Johannessen, Inger Margrethe Berge, Turid Tirevold, Folke Kjelleberg, Olav Holten, Ingeborg Helvik, Anne Berit Skaarer, Jan Erik Røed, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Ole G. Evensen, Arne Thorvik, Marta Kløve Juuhl, Camilla Høvik, Jorunn Brekke Fjeldheim, Robert Øfsti, Kjell Helge Moe, Tone Bjørnsen, Gunnar Eide, Sjur Joakim Fretheim og Torleik Stegane. Siste bokvinnar før sommarferien heiter Bjørn Gjermundsen. Gratulerer!
Klok på bok 1539
Det var noen som gikk i sted, uten å si fra, uten å ha kommet til syne. Det er en smule uhøflig, synes jeg, men det får ingen konsekvenser, siden jeg ikke vet hvem det kan ha vært. Det ville for så vidt ikke fått noen konsekvenser uansett. Man er ikke like oppmerksomme mot hverandre på slutten av dagen, det har tatt på og de fleste tenker mer og mer på seg selv og sine egne behov. Det er naturlig nok.
Sitatet er frå siste kapittelet i fyrste delen av ein roman som kom ut i 2000. Me skal fram til ein forfattar som er fødd i eit skotår og som har gjeve ut bøker på båe skriftspråka. I løysingsboka får me høyre litt om ei dame som heiter Gitz, og før eg godkjenner svaret, vil eg vete namnet på han ho er gift med. Send namn på mannen til Gitz, namn på forfattar og tittel på verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 30. juli.
Medikus Libri
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Kan hende har me ymta frampå om dette før, men i spalta du les no, kan det jo aldri verte for mykje propaganda for Poesifestivalen i Ulvik. I år er det festival i fruktbygda frå 9. til 11. september, og det er eit særs godt program vertskapet har snikra saman. Speleplanen finn du på heimesida til Haugesenteret, og eit døme på noko boklækjaren ikkje vil gå glipp av, går føre seg i festivalkroa laurdag kveld. Ta det som eit hint, det er nemleg det det er.
Frå ein anonym lesar som saknar gamle dagar, har me motteke eit hjartesukk. Personen synest det er lenge sidan nokon kom bort til henne og spurde om kva klokka var. No undrast ho på når det vil skje igjen. Ein samstemd Klok-redaksjon meiner at det nok berre er eit spørsmål om tid.
Dag og Tid held velfortent sommarferie dei neste to vekene. For boklækjaren vert det same prosedyre som kvart år. Eg skal til Italia og til havet i midten. I Liguria vil eg lese meg opp på Olav H. Hauge, og det vil eg tilrå alle å gjere.
Som ei sommargåve til lesarane frå oss i bokstova, vil me presentere diktet The Red Wheelbarrow av William Carlos Williams i norsk språkdrakt. Gjendiktinga er av Grethe Fatima Syéd og Jon Fosse. Her kjem «Den raude trillebåra»:
Så mykje kjem an
på
ei raud trille
bår
skinande av regn
vatn
ved sida av dei kvite
kyllingane.
Marta Kløve Juuhl var ei av mange som leita fram løysinga denne gongen. Ho skriv: «Utruleg kva ein las på gymnaset, rettare sagt, kva Johanna Schwarz fekk oss til å lesa. På slutten av 60-talet var valfag noko nytt. Eg trur me var prøveklutar, og me kunne få velja litteratur. Det var stort! Johanna bad oss mellom anna om å kjøpa Muren av Jean-Paul Sartre. Me las tydelegvis dei to fyrste novellene, for der er det mange kommentarar i boka mi. Men eg må vedgå at eg hugsar ikkje om eg har lese dei andre novellene seinare. Eg hugsar òg at me las Frøken Julie av Strindberg, så det var ikkje den mest opplagde litteraturen me fekk bryna oss på. Løysinga i Kpb denne veka er altså tittelnovella i novellesamlinga Muren av Jean-Paul Sartre (1905–1980). Førenamnet til Gris er Ramon. Eg måtte lesa denne oppatt no, og uhyggestemninga i dette fangeholet under den spanske borgarkrigen er til å ta og føla på. Alle reknar med at dei er dødsdømde, og dei reagerer på ulike måtar. ’Vrien’ til slutt er temmeleg uventa. Det er vel det som kjenneteiknar stor novellekunst.»
Desse møtte muren og fann følgeleg fram til rett svar på oppgåve 1537: Eli Winjum, Signar Myrvang, Nils Farstad, Jan Alfred Sørensen, Vigdis Hegna Myrvang, Ingebjørg Sogge, Else Gjesdahl Sørensen, Skeisebibliotekaren i LASK, John Olav Johnsen, Bjørn Myrvang, Knut Hegna, Aning og Dreis, Laurits Killingbergtrø, Bjørn Gjermundsen, Inger Anne Hammervoll, Laura Killingbergtrø, Nina Therese Maubach, Ole Husby, Anne Mette Strand, Per Trygve Karstensen, Erik Aamlid, Pål Amdal, Eirik Holten, Gunnar Bæra, Fritjof Lampe, Yngve Skjæveland, Gunder Runde, Bent Arne Sæther, Hilde Frigstad, Eli Hegna, Jorunn Øxnevad Lie, Petter Kristensen, Brita Lundeland, Ragnhild Eggen, Reidar Birkeland, Knut Einar Johannessen, Inger Margrethe Berge, Turid Tirevold, Folke Kjelleberg, Olav Holten, Ingeborg Helvik, Anne Berit Skaarer, Jan Erik Røed, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Ole G. Evensen, Arne Thorvik, Marta Kløve Juuhl, Camilla Høvik, Jorunn Brekke Fjeldheim, Robert Øfsti, Kjell Helge Moe, Tone Bjørnsen, Gunnar Eide, Sjur Joakim Fretheim og Torleik Stegane. Siste bokvinnar før sommarferien heiter Bjørn Gjermundsen. Gratulerer!
Klok på bok 1539
Det var noen som gikk i sted, uten å si fra, uten å ha kommet til syne. Det er en smule uhøflig, synes jeg, men det får ingen konsekvenser, siden jeg ikke vet hvem det kan ha vært. Det ville for så vidt ikke fått noen konsekvenser uansett. Man er ikke like oppmerksomme mot hverandre på slutten av dagen, det har tatt på og de fleste tenker mer og mer på seg selv og sine egne behov. Det er naturlig nok.
Sitatet er frå siste kapittelet i fyrste delen av ein roman som kom ut i 2000. Me skal fram til ein forfattar som er fødd i eit skotår og som har gjeve ut bøker på båe skriftspråka. I løysingsboka får me høyre litt om ei dame som heiter Gitz, og før eg godkjenner svaret, vil eg vete namnet på han ho er gift med. Send namn på mannen til Gitz, namn på forfattar og tittel på verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 30. juli.
Medikus Libri
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.