Under bordet
Det finst folk som trur at storleiken på eit skrivebord seier noko om personen som sit ved det. Eit tilfeldig valt døme kan ein kome over i Kreml, der ein figur ikkje har forstått forskrifta for skrivebord. Ho er: Kor store tankar som vert tenkte ved eit skrivebord, er omvendt proporsjonalt med storleiken på bordet.
Sjølv om det framstår som ei tungvint ordning med ropert når ein skal ha ei samtale med nokon, er det ikkje berre upraktisk med eit skrivebord prega av megalomani. Kan hende kjem det ei tid der det kan vere lurt å ha ein plass å gøyme seg.
No til løysinga denne gongen. Eli Hegna skriv: «Winston Churchill startet dagen med et glass whisky og drakk flere i løpet av dagen. I tillegg drakk han store mengder champagne til middag (det er antydet 42.000 flasker i løpet av livet.) Til tross for dette enorme alkoholkonsumet påstod han at han aldri ble beruset/full eller avhengig. I motsetning til poeten Martin Svedman var det heller ikke et savn som krevde hjelp. Når jeg drikker er en personlig diktsamling skrevet av en tørrlagt alkoholiker. Blodig alvor, men med mye humor og varme. Som du selv skriver, er dette ’ei uvanleg sterk diktsamling’ – det leser jeg også ut av alle de strålende anmeldelsene boka (hans debut) fikk.»
Inger Anne Hammervoll skriv: «Eg er ikkje nokon ivrig lesar av lyrikk, og vart litt nedstemt då eg såg at vekas oppgåve var ei diktsamling. No igjen, sukka eg, for det har då faktisk vore uvanleg mange Kpb-gåter innanfor denne sjangeren i 2022, eller tek eg feil? Eg fører ikkje statistikk og er ein ihuga ’slettar’, så dette er berre synsing. Men så skjer det jo noko med ein lesar, når han gong etter gong må forhalde seg til tekstutdrag frå meir ukjende delar av litteraturen. Ein kjenner på ei gryande interesse og kjem borti så mykje uventa og fint. Slik har det seg at eg ganske fort skjønte kven vekas forfattar var, for eg las nemleg denne diktsamlinga i samband med leitinga etter verk og forfattar i ei tidlegare Kpb-oppgåve. Denne bokspalta har mange sidegevinstar, noko eg takkar for.»
Øystein Stokland skriv: «Denne gongen var eg heldig. Sitatet er nemleg frå den siste boka eg har lese, Martin Svedmans Når jeg drikker. Dette må vere den fyrste diktsamlinga eg har lese utan at eg klara å stoppe før den siste sida.»
Desse kunnskapstørste klokingane fann fram til kjelda og rett svar på oppgåve 1521: Eli Winjum, Gunn Bull-Berg, John Olav Johnsen, Else Gjesdahl Sørensen, Ingebjørg Sogge, Skeisebibliotekaren i LASK, Dei kvasse på Fana, Ragnhild Eggen, Erik Aamlid, Bente Ubostad, Gunder Runde, Vigdis Hegna Myrvang, Bjørn Myrvang, Laurits Killingbergtrø, Jan Alfred Sørensen, Fritjof Lampe, Olav Holten, Janneken Øverland, Harald Brynjulfsen, Inger Anne Hammervoll, Yngve Skjæveland, Ole Husby, Magnhild Reisæter, Morten Søberg, Arne Thorvik, Nils Farstad, Gunnar Bæra, Erlend Skjetne, Ingeborg Helvik, Eli Hegna, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Lise Haaland, Marta Kløve Juuhl, Kirsten Bakke, Pål Amdal, Olav B. Larsen, Øystein Stokland, Jorunn Brekke Fjeldheim, Helge Flæte, Anne Marie Havnelid, Petter Kristensen, Solrun Haukedalen, Oddlaug Bringe Walaker, Turid Tirevold, Hans M. Gautefall, Audun Gjengedal, Ellen Lian, Viggo Østebø, Per Trygve Karstensen, Jorunn Øxnevad Lie, Truls Johan Horsberg Hoff, Reidar Birkeland, Laura Killingbergtrø, Torbjørn Ohnstad Skaim, Ingunn Bergem, Kjell Helge Moe, Gjertrud Fanebust, Jorunn Kleppe, Eirik Holten, Toril Mesna, Sigrun Gjengedal Ruud, Inge Strand, Inger Margrethe Berge, Bjørn Gjermundsen, Ole Håndstad, Sjur Joakim Fretheim, Harald Gjørtz, Aina Gamborg, Folke Kjelleberg, Ole G. Evensen, Catharina Schønning-Lykke, Gunnar Eide, Robert Øfsti, Tvillingene, Frode Torvund og Torleik Stegane.
Bokvinnaren i dag heiter Ole Håndstad. Gratulerer!
Klok på bok 1523
En vårkveld i 1934 gikk en tilårskommen herre ned en av steintrappene som fører fra en av broene over Seinen og ned til bredden. Der pleier – noe nesten alle vet og likevel fortjener å bli gjenkalt i folks erindring ved denne anledning – de hjemløse i Paris å sove, eller bedre sagt: å holde til.
Sitatet er frå side 109 i boklækjarutgåva (2014). Me skal fram til ei novellesamling, og sitatet er frå byrjinga på ei novelle som òg er tittelen på samlinga. På originalspråket kom denne novella ut i 1939. Forfattaren døydde i eit år då Nobelprisen i litteratur gjekk til ein nordisk forfattar. Før eg godkjenner svaret, vil eg vete kva hovudpersonen i tittelnovella seier som det siste, før han døyr. Send dei siste orda frå hovudpersonen, namn på forfattar og tittel på verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 26. mars.
Medikus Libri
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det finst folk som trur at storleiken på eit skrivebord seier noko om personen som sit ved det. Eit tilfeldig valt døme kan ein kome over i Kreml, der ein figur ikkje har forstått forskrifta for skrivebord. Ho er: Kor store tankar som vert tenkte ved eit skrivebord, er omvendt proporsjonalt med storleiken på bordet.
Sjølv om det framstår som ei tungvint ordning med ropert når ein skal ha ei samtale med nokon, er det ikkje berre upraktisk med eit skrivebord prega av megalomani. Kan hende kjem det ei tid der det kan vere lurt å ha ein plass å gøyme seg.
No til løysinga denne gongen. Eli Hegna skriv: «Winston Churchill startet dagen med et glass whisky og drakk flere i løpet av dagen. I tillegg drakk han store mengder champagne til middag (det er antydet 42.000 flasker i løpet av livet.) Til tross for dette enorme alkoholkonsumet påstod han at han aldri ble beruset/full eller avhengig. I motsetning til poeten Martin Svedman var det heller ikke et savn som krevde hjelp. Når jeg drikker er en personlig diktsamling skrevet av en tørrlagt alkoholiker. Blodig alvor, men med mye humor og varme. Som du selv skriver, er dette ’ei uvanleg sterk diktsamling’ – det leser jeg også ut av alle de strålende anmeldelsene boka (hans debut) fikk.»
Inger Anne Hammervoll skriv: «Eg er ikkje nokon ivrig lesar av lyrikk, og vart litt nedstemt då eg såg at vekas oppgåve var ei diktsamling. No igjen, sukka eg, for det har då faktisk vore uvanleg mange Kpb-gåter innanfor denne sjangeren i 2022, eller tek eg feil? Eg fører ikkje statistikk og er ein ihuga ’slettar’, så dette er berre synsing. Men så skjer det jo noko med ein lesar, når han gong etter gong må forhalde seg til tekstutdrag frå meir ukjende delar av litteraturen. Ein kjenner på ei gryande interesse og kjem borti så mykje uventa og fint. Slik har det seg at eg ganske fort skjønte kven vekas forfattar var, for eg las nemleg denne diktsamlinga i samband med leitinga etter verk og forfattar i ei tidlegare Kpb-oppgåve. Denne bokspalta har mange sidegevinstar, noko eg takkar for.»
Øystein Stokland skriv: «Denne gongen var eg heldig. Sitatet er nemleg frå den siste boka eg har lese, Martin Svedmans Når jeg drikker. Dette må vere den fyrste diktsamlinga eg har lese utan at eg klara å stoppe før den siste sida.»
Desse kunnskapstørste klokingane fann fram til kjelda og rett svar på oppgåve 1521: Eli Winjum, Gunn Bull-Berg, John Olav Johnsen, Else Gjesdahl Sørensen, Ingebjørg Sogge, Skeisebibliotekaren i LASK, Dei kvasse på Fana, Ragnhild Eggen, Erik Aamlid, Bente Ubostad, Gunder Runde, Vigdis Hegna Myrvang, Bjørn Myrvang, Laurits Killingbergtrø, Jan Alfred Sørensen, Fritjof Lampe, Olav Holten, Janneken Øverland, Harald Brynjulfsen, Inger Anne Hammervoll, Yngve Skjæveland, Ole Husby, Magnhild Reisæter, Morten Søberg, Arne Thorvik, Nils Farstad, Gunnar Bæra, Erlend Skjetne, Ingeborg Helvik, Eli Hegna, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Lise Haaland, Marta Kløve Juuhl, Kirsten Bakke, Pål Amdal, Olav B. Larsen, Øystein Stokland, Jorunn Brekke Fjeldheim, Helge Flæte, Anne Marie Havnelid, Petter Kristensen, Solrun Haukedalen, Oddlaug Bringe Walaker, Turid Tirevold, Hans M. Gautefall, Audun Gjengedal, Ellen Lian, Viggo Østebø, Per Trygve Karstensen, Jorunn Øxnevad Lie, Truls Johan Horsberg Hoff, Reidar Birkeland, Laura Killingbergtrø, Torbjørn Ohnstad Skaim, Ingunn Bergem, Kjell Helge Moe, Gjertrud Fanebust, Jorunn Kleppe, Eirik Holten, Toril Mesna, Sigrun Gjengedal Ruud, Inge Strand, Inger Margrethe Berge, Bjørn Gjermundsen, Ole Håndstad, Sjur Joakim Fretheim, Harald Gjørtz, Aina Gamborg, Folke Kjelleberg, Ole G. Evensen, Catharina Schønning-Lykke, Gunnar Eide, Robert Øfsti, Tvillingene, Frode Torvund og Torleik Stegane.
Bokvinnaren i dag heiter Ole Håndstad. Gratulerer!
Klok på bok 1523
En vårkveld i 1934 gikk en tilårskommen herre ned en av steintrappene som fører fra en av broene over Seinen og ned til bredden. Der pleier – noe nesten alle vet og likevel fortjener å bli gjenkalt i folks erindring ved denne anledning – de hjemløse i Paris å sove, eller bedre sagt: å holde til.
Sitatet er frå side 109 i boklækjarutgåva (2014). Me skal fram til ei novellesamling, og sitatet er frå byrjinga på ei novelle som òg er tittelen på samlinga. På originalspråket kom denne novella ut i 1939. Forfattaren døydde i eit år då Nobelprisen i litteratur gjekk til ein nordisk forfattar. Før eg godkjenner svaret, vil eg vete kva hovudpersonen i tittelnovella seier som det siste, før han døyr. Send dei siste orda frå hovudpersonen, namn på forfattar og tittel på verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 26. mars.
Medikus Libri
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.