Note 1: Før i tida såg vi på vårblomster; no ser vi på vårtatoveringar – gjerne blomster, forvirrande nok. Det siste er tatoveringar med 3D-effekt, slik at det ser ut som om blomane veks ut av armane på folk. Ta ein tur til Grünerløkka; der luktar det gartneri.
Note 2: For å illustrere kor lettlurt eg er, kan eg fortelje om då eg kjøpte ein «perfekt familiebil» – sjusetar – via Finn. Seljaren garanterte at bilen var «i tipp-topp stand», og etter litt prøvekøyring (på ein parkeringsplass), betalte eg 29.000 kroner i kontantar (som eg hadde tatt ut i åtte–ti minibankar), og så feis eg av garde, glad for at eg og gjengen min endeleg hadde bil og kunne køyre til Sunnfjord, kanskje Spania.
Sidan tanken var tom, køyrde eg til nærmaste bensinstasjon, der eg oppdaga at når eg fylte, rann bensinen ikkje berre ned i tanken, men ut i lufta via eit hol i røyret. Eg ringe seljaren, som straks kom og forsikra at det kosta maks 600 kroner å reparere «bagatellen». «Ikkje noko problem.» Han gav meg ein tusenlapp og var kanskje trollmann, sidan eg var underleg nøgd heile vegen til verkstaden.
Etter ei tid, då eg hadde brukt 29.000 nye kroner på reparasjonar og mekanikaren sa at «no må du bli kvitt dette vraket» og «du er galen som fraktar ungane dine rundt i noko slikt», selde eg bilen for 2.500 kroner, med nye dekk.
Bilen var forresten blågrøn.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Note 1: Før i tida såg vi på vårblomster; no ser vi på vårtatoveringar – gjerne blomster, forvirrande nok. Det siste er tatoveringar med 3D-effekt, slik at det ser ut som om blomane veks ut av armane på folk. Ta ein tur til Grünerløkka; der luktar det gartneri.
Note 2: For å illustrere kor lettlurt eg er, kan eg fortelje om då eg kjøpte ein «perfekt familiebil» – sjusetar – via Finn. Seljaren garanterte at bilen var «i tipp-topp stand», og etter litt prøvekøyring (på ein parkeringsplass), betalte eg 29.000 kroner i kontantar (som eg hadde tatt ut i åtte–ti minibankar), og så feis eg av garde, glad for at eg og gjengen min endeleg hadde bil og kunne køyre til Sunnfjord, kanskje Spania.
Sidan tanken var tom, køyrde eg til nærmaste bensinstasjon, der eg oppdaga at når eg fylte, rann bensinen ikkje berre ned i tanken, men ut i lufta via eit hol i røyret. Eg ringe seljaren, som straks kom og forsikra at det kosta maks 600 kroner å reparere «bagatellen». «Ikkje noko problem.» Han gav meg ein tusenlapp og var kanskje trollmann, sidan eg var underleg nøgd heile vegen til verkstaden.
Etter ei tid, då eg hadde brukt 29.000 nye kroner på reparasjonar og mekanikaren sa at «no må du bli kvitt dette vraket» og «du er galen som fraktar ungane dine rundt i noko slikt», selde eg bilen for 2.500 kroner, med nye dekk.
Bilen var forresten blågrøn.
Fleire artiklar
Det kjæraste eg har? Min ser ikkje slik ut, men eg er ganske glad i han, ja.
Foto via Wikimedia Commons
Smørbutten min får du nok aldri
Ei flygande badstove skal få ny heim, sit det nokon inni alt?
Foto: Maren Bø
Badstovene tek av
Det er interessant korleis badstove inne kan vere så ut, mens badstove ute er så in.
Morgonfrisk fersking
«Ein kan kjenna seg frisk og sterk, vera åndsfrisk eller endåtil frisk som ein fisk, friskna til, verta frisk att frå sjukdomen og heilt friskmeld.»
150-årsjubilant: den austerrikske komponisten Arnold Schönberg (1874–1951).
Fredshymne
Kammerchor Stuttgart tolkar Schönbergs «illusjon for blandakor» truverdig.
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.