Pisse eller urinere?
På mi førre innside kom eg med eit – til meg å vere – hatsk utfall mot folk som ikkje tar seg bryet med å ha lås på dodørene sine. Det skulle eigentleg ikkje vere for mykje forlangt, var eit slags hovudpoeng. No er vi litt inne i same univers, sjølv om det tilsynelatande handlar om noko anna. Den 4. oktober i år hadde nrk.no desse tre overskriftene, som handlar om ein kar som måtte på do i eit etablissement i hovudstaden og blei møtt av eit bilde av Jesus over doskåla:
«Måtte pisse i Jesu nærvær: – Ble helt sjokkert.»
(NRK kl. 17.21)
«Måtte tisse i Jesu påsyn: – Ble helt sjokkert.»
(NRK kl. 17.22)
«Måtte urinere i Jesu nærvær: – Ble helt sjokkert.»
(NRK kl. 20.05, siste oppdatering)
Ei av desse meldingane må nødvendigvis vere fake news. Men kva for ei? Og uansett må det ha vore ubehageleg, så det er ingen grunn til å henge ut vedkommande. Eg har sjølv ein gong pissa (evt. tissa eller urinert) mens Heilag-Olav stod og stirte på meg frå eit skogholt, og det var ubehageleg nok. Måtte nærmast gå min veg med uforretta sak.
Geniale idear
Det må vel berre seiast at det å få geniale idear ikkje er ei evne kven som helst er velsigna med. Ja, eg kjenner personleg folk som har stavra seg gjennom eit langt og slitsamt liv utan så mykje som å få kjenne den søte smaken av ein genial idé. Til all lykke høyrer eg ikkje til denne siste gruppa, til tider kjem det så mange geniale idear til meg at den eine nærmast slår den andre i hel. Men også her finst det visse skjer i sjøen. For ei tid sidan sat eg saman med den gamle skulekameraten min frå Sogn, han Konrad, på det som etter kvart blei det ein gjerne kallar «ein fuktig kveld» på ei elles sømmeleg tilstelling i Luster Sparebank. Konrad og eg oppelda kvarandre (ja, sjølv Konrad kunne bidra litt, for ein gongs skyld), og dei geniale ideane hagla. Eg noterte flittig, og til slutt hadde eg det eg meinte var eit fyldig dokument. Men då eg skulle lese gjennom notata dagen etter, oppdaga eg at dei ikkje var heilt lette å tyde. Så det mest positive ved det heile blei lærdommen i at når ein skal notere ned geniale idear, skadar det ikkje om ein gjer det i relativt edru tilstand.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
På mi førre innside kom eg med eit – til meg å vere – hatsk utfall mot folk som ikkje tar seg bryet med å ha lås på dodørene sine. Det skulle eigentleg ikkje vere for mykje forlangt, var eit slags hovudpoeng. No er vi litt inne i same univers, sjølv om det tilsynelatande handlar om noko anna. Den 4. oktober i år hadde nrk.no desse tre overskriftene, som handlar om ein kar som måtte på do i eit etablissement i hovudstaden og blei møtt av eit bilde av Jesus over doskåla:
«Måtte pisse i Jesu nærvær: – Ble helt sjokkert.»
(NRK kl. 17.21)
«Måtte tisse i Jesu påsyn: – Ble helt sjokkert.»
(NRK kl. 17.22)
«Måtte urinere i Jesu nærvær: – Ble helt sjokkert.»
(NRK kl. 20.05, siste oppdatering)
Ei av desse meldingane må nødvendigvis vere fake news. Men kva for ei? Og uansett må det ha vore ubehageleg, så det er ingen grunn til å henge ut vedkommande. Eg har sjølv ein gong pissa (evt. tissa eller urinert) mens Heilag-Olav stod og stirte på meg frå eit skogholt, og det var ubehageleg nok. Måtte nærmast gå min veg med uforretta sak.
Geniale idear
Det må vel berre seiast at det å få geniale idear ikkje er ei evne kven som helst er velsigna med. Ja, eg kjenner personleg folk som har stavra seg gjennom eit langt og slitsamt liv utan så mykje som å få kjenne den søte smaken av ein genial idé. Til all lykke høyrer eg ikkje til denne siste gruppa, til tider kjem det så mange geniale idear til meg at den eine nærmast slår den andre i hel. Men også her finst det visse skjer i sjøen. For ei tid sidan sat eg saman med den gamle skulekameraten min frå Sogn, han Konrad, på det som etter kvart blei det ein gjerne kallar «ein fuktig kveld» på ei elles sømmeleg tilstelling i Luster Sparebank. Konrad og eg oppelda kvarandre (ja, sjølv Konrad kunne bidra litt, for ein gongs skyld), og dei geniale ideane hagla. Eg noterte flittig, og til slutt hadde eg det eg meinte var eit fyldig dokument. Men då eg skulle lese gjennom notata dagen etter, oppdaga eg at dei ikkje var heilt lette å tyde. Så det mest positive ved det heile blei lærdommen i at når ein skal notere ned geniale idear, skadar det ikkje om ein gjer det i relativt edru tilstand.
Fleire artiklar
Dyrlegen kjem
Joachim Cooder er kjend som perkusjonist frå fleire utgivingar saman med opphavet, Ry Cooder.
Foto: Amanda Charchian
Motellet til drøymaren
Joachim Cooder opnar dørene til sju musikalske rom.
Det kjæraste eg har? Min ser ikkje slik ut, men eg er ganske glad i han, ja.
Foto via Wikimedia Commons
Smørbutten min får du nok aldri
Ei flygande badstove skal få ny heim, sit det nokon inni alt?
Foto: Maren Bø
Badstovene tek av
Det er interessant korleis badstove inne kan vere så ut, mens badstove ute er så in.
Morgonfrisk fersking
«Ein kan kjenna seg frisk og sterk, vera åndsfrisk eller endåtil frisk som ein fisk, friskna til, verta frisk att frå sjukdomen og heilt friskmeld.»
Papiravisa