Litteratur

OTTAR FYLLINGSNES

ottar@dagogtid.no

Den danske avisa Politiken har meldt Agnes Ravatns siste roman Fugletribunalet. Meldaren er raus med rosen, og ho haustar fem danske hjarte.

«Nordmands nyeste roman er et afsindigt spændende gys», er tittelen på meldinga. Og så viser meldaren Lise Gardsdal til at Ravatn har lagt vekt på eit godt, langt forspel. Det løner seg, og Allis Hagtorn og Sigurd Bagge går gjennom eitt av dei mest «pinagtige» forspel.

«Det er til å verta vanvittig av», slår meldaren fast, og legg til at ein ikkje kan leggja denne boka frå seg utan å verta rørt. Meldaren viser til at Ravatn forstår å halda oss nagla på pinebenken ved å lada kvardagens små ritual til brestepunktet.

I The New Yorker har den kjende kritikaren James Wood teke for seg Gunnhild Øyehaug, og tittelen på den lange artikkelen er A Norwegian Master of Short Story. Det skjer etter at Øyehaugs novellesamlinga Knutar frå 2004 kom ut i USA. Wood slår dessutan fast at norsk samtidsfiksjon er overraskande vital og variabel. Han viser til at det er takka vera Karl Ove Knausgårds Min kamp at denne litteraturen gradvis har vorte kjend for dei som ikkje er norske.

– Av og til når du les, er det som om visse setningar treffer deg heime og slår deg flat. Det er som om dei seier alt du har freista å seia, eller prøvd å seia, eller alt du er, skriv James Wood.

Han slår fast at Øyehaug er sterkt interessert i medvitet og bilete som medvitet skapar. Denne vektlegginga humaniserer heile tida eksperimenta hennar både i abstraksjon og fantasi, skriv James Wood i den lange omtalen av både Øyehaug og novellesamlinga.