«Den allerede klassiske norske revyvisen ‘På Enerhaugen’, som ble skrevet til Chat Noir-revyen Folk skal trives i 1960 av Vardø-væringen Alfred Næss, favner noe av det fineste og ekteste Oslo eier (…) Da Arvid Nilssen, med sitt sorgmuntre ansikt og vesen satt på Chat Noir-scenens Enerhaug-benk og fremførte denne stillferdige, gripende, smilende og vemodige teksten – da var det vel neppe et menneske i salen som ikke følte det lille myke grepet om hjerterøttene.»

Slik skriv August Mauritzen frå Stavanger i revyteaterantologien Toner fra Tigerstaden (1979). Er det typisk at dei som ser og hyllar Oslo, kjem frå ein annan stad? Framleis finst det ikkje nokon dekkjande antologi med vers frå hovudstaden, sjølv om poetar som Henrik Wergeland, Olaf Bull, Gunvor Hofmo og Stein Mehren alle høyrer heime her.

Revyforfattaren Alfred Næss (1927–1997) kom til Oslo som tjueåring. Viser skreiv han frå han var ung. Han tek inn oslotonen – her folk frå austkanten, som seier «bakom vårs», «uløkker» og «sjæl fått i stand». (Eg har éi fundering: «trufast» – på oslomålet mitt heiter det «trofast».) Det finst eit platealbum med Alfred Næss’ tekstar, også med tittel Folk skal trives (Triola, 2000). «Maja var – grønn» kan på oslomål tyde mange ting. Her tyder det «var uskuldig».

Nokre realopplysningar: Enerhaugen ligg like ved Botsfengselet. Mange av trehusa der vart bygde privat, frå slutten av 1800-tallet – alle rivne rundt 1960. Grønland kirke står enno. Enerhaugens bad, utan symjehall, men med badstove (strofe 3), er borte. Arvid Nilssen (1913–1976) var ein guddomleg revyskodespelar. Melodien er av den danske Henrik Blichmann.

JAN ERIK VOLD