Diktet: Harald Sverdrup
Foto: Wikipedia
Harald Sverdrups «Sjømannsvise» er eit av dei mest kjende og elska dikta hans, ikkje minst fordi Alf Cranner har sett ein fin melodi til teksten. Harald Sverdrup (1923–1992) var den mest utåtvende av poetane våre som slo gjennom på 1950-talet, han skreiv friskt og tydeleg, vart populær som opplesar rundt om i landet, iblant saman med musikarar. Med Alf Cranner stilte han med raudmåla pappnase i Universitetets Aula – det vart lagt merke til!
Poesien var «finare», på den tida, Sverdrup tok han ned på jorda, han elska fuglane og oppsøkte dei, han skreiv om erfaringane sine som invasjonssoldat under krigen, kjærleiksdikta hans er varme, «Sang til solen» frå 1964 er ei seks siders hyllest til tilværet: «Å Broder Sol, jeg hilser deg/ på denne velsignede morgen…» – dikteren er no busett på landet i Vestfold: måltrast og elg, grevling og brennesle får alle omtanken hans.
Så streng i forma som i «Sjømannsvise» frå 1961 er Sverdrup sjeldan: fire tette strofer som gjev livet i resymé. Alf Cranner spelte inn visa i 1966 og song henne seinare på turné i Noreg saman med Cornelis Vreeswijk.
Cornelis stal heile opplegget i songen «Ågren», som han lanserte 1970 på plata Poem, ballader och lite blues: «Ågren står i fönstret, kikar på mitt bord…» Det frekke her er at ågren på svensk (i tillegg til å være et familienamn) betyr ånger – altså anger. Strofe 3: «Ger mig utpå havet,/ lämnar Ågren kvar» – her reduserer Cornelis Sverdrups tekst. Og han hevdar at han sjølv er komponist til melodien. Det er justert i seinare utgjevingar.
Slik kan norske spor iblant gjera inntrykk i nabolandet.
Jan Erik Vold
Sjømannsvise
Solen står i ruten.
Glasset på ditt bord.
Gyllen er din tørst.
Skål, min bror.
Skål for denne skuten.
Kvinner står i ruten.
Banker på din dør.
Gyllent er ditt ord.
Hjertet blør.
Skål for denne skuten.
Barnet står i ruten.
Stjerner i ditt blikk.
Sølvgrått ble ditt hår.
Drikk din drikk,
skål for denne skuten.
Månen står i ruten,
Døden bak din rygg.
Havet er vår lodd.
Tøm ditt brygg,
skål for denne skuten.
Harald Sverdrup
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Harald Sverdrups «Sjømannsvise» er eit av dei mest kjende og elska dikta hans, ikkje minst fordi Alf Cranner har sett ein fin melodi til teksten. Harald Sverdrup (1923–1992) var den mest utåtvende av poetane våre som slo gjennom på 1950-talet, han skreiv friskt og tydeleg, vart populær som opplesar rundt om i landet, iblant saman med musikarar. Med Alf Cranner stilte han med raudmåla pappnase i Universitetets Aula – det vart lagt merke til!
Poesien var «finare», på den tida, Sverdrup tok han ned på jorda, han elska fuglane og oppsøkte dei, han skreiv om erfaringane sine som invasjonssoldat under krigen, kjærleiksdikta hans er varme, «Sang til solen» frå 1964 er ei seks siders hyllest til tilværet: «Å Broder Sol, jeg hilser deg/ på denne velsignede morgen…» – dikteren er no busett på landet i Vestfold: måltrast og elg, grevling og brennesle får alle omtanken hans.
Så streng i forma som i «Sjømannsvise» frå 1961 er Sverdrup sjeldan: fire tette strofer som gjev livet i resymé. Alf Cranner spelte inn visa i 1966 og song henne seinare på turné i Noreg saman med Cornelis Vreeswijk.
Cornelis stal heile opplegget i songen «Ågren», som han lanserte 1970 på plata Poem, ballader och lite blues: «Ågren står i fönstret, kikar på mitt bord…» Det frekke her er at ågren på svensk (i tillegg til å være et familienamn) betyr ånger – altså anger. Strofe 3: «Ger mig utpå havet,/ lämnar Ågren kvar» – her reduserer Cornelis Sverdrups tekst. Og han hevdar at han sjølv er komponist til melodien. Det er justert i seinare utgjevingar.
Slik kan norske spor iblant gjera inntrykk i nabolandet.
Jan Erik Vold
Sjømannsvise
Solen står i ruten.
Glasset på ditt bord.
Gyllen er din tørst.
Skål, min bror.
Skål for denne skuten.
Kvinner står i ruten.
Banker på din dør.
Gyllent er ditt ord.
Hjertet blør.
Skål for denne skuten.
Barnet står i ruten.
Stjerner i ditt blikk.
Sølvgrått ble ditt hår.
Drikk din drikk,
skål for denne skuten.
Månen står i ruten,
Døden bak din rygg.
Havet er vår lodd.
Tøm ditt brygg,
skål for denne skuten.
Harald Sverdrup
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Papiravisa