Diktet: Sigbjørn Obstfelder
Foto: Gyldendal / NTB
Si mig, lille Tulle,
skal jeg løse dit korset?
dit lille, søde snøreliv?
Å, hvor du vist er net!
Den hægten kan du løse,
men slettes ikke mer,
den hægten bag i blusen.
Men artig, jeg ber!
Der er vist dit snøreliv,
å nei, hvor det er sødt!
Dog dette ovenover,
å nei, hvor rundt og blødt!
Det var nu din bluse,
si hvad kommer så?
For exempel disse hvide
kniplinger små?
Uf, hvor du er ækel!
Væk med den hånd!
Dette kan du røre.
Se der! Det røde bånd!
Strømperne nå.
Med største plaisir.
Fødderne indi
jeg håber du lir.
Fødderne indi
er meget små,
guddommelig skabte
tærne derpå.
Så tak, min sølvtop,
resten gjør jeg selv.
Ikke se på mig, men’ske,
skjønner du vel.
Se så er jeg færdig,
sølvtoppen min.
Fortæl mig så en skrøne,
så sovner jeg ind.
Si mig, lille Tulle,
skal jeg løse dit korset?
dit lille, søde snøreliv?
Å, hvor du vist er net!
Den hægten kan du løse,
men slettes ikke mer,
den hægten bag i blusen.
Men artig, jeg ber!
Der er vist dit snøreliv,
å nei, hvor det er sødt!
Dog dette ovenover,
å nei, hvor rundt og blødt!
Det var nu din bluse,
si hvad kommer så?
For exempel disse hvide
kniplinger små?
Uf, hvor du er ækel!
Væk med den hånd!
Dette kan du røre.
Se der! Det røde bånd!
Strømperne nå.
Med største plaisir.
Fødderne indi
jeg håber du lir.
Fødderne indi
er meget små,
guddommelig skabte
tærne derpå.
Så tak, min sølvtop,
resten gjør jeg selv.
Ikke se på mig, men’ske,
skjønner du vel.
Se så er jeg færdig,
sølvtoppen min.
Fortæl mig så en skrøne,
så sovner jeg ind.
Sigbjørn Obstfelders eine diktsamling, Digte, kom i 1893 og inneheldt 31 dikt. Ytterlegare dikt pluss eit kvart hundre tekstar prosalyrikk vart trykte i Efterladte arbeider (1903, red. Viggo Stuckenberg). Første samleutgåve kom i 1917: Skrifter I–II (red. Carl Nærup), der tillegga frå 1903 er med.
Ei større utgåve Samlede skrifter I–III frå 1950 (red. Solveig Tunold) lanserer fleire nye kortprosadikt. Eit etterlate manuskript, Brokker og stubber, utgjeve av Martin Nag i 1995, inneheld atter nye dikt. Dette inneber at når den utvida Samlede skrifter I–III (red. Arne Hannevik) kjem i 2000, finst ei avdeling «Andre dikt» med 56 dikt og ei avdeling «Dikt i prosa» med 34 prosalyriske tekstar. Med dikta frå debutsamlinga får vi no 31 + 56 + 34 = 121 tekstar lyrikk og kortprosa av Obstfelder.
Dertil vert 14 «Dikt på fransk» trykte, omsette av poeten. Dei velkjende linene frå «Jeg ser» blir sjåande slik ut:
Je regarde, je regarde…
Me suis-je égaré sur une fausse planète?
C’est si étrange ici…
Dagens dikt, datert februar 1890, trong altså 110 år på å sjå dagens lys.
Diktet er utspekulert, i den forstand at dialogen mellom han som vil løyse korsettet hennar, og ho som ikkje vil ha han for nærgåande: «Uf, hvor du er ækel!» – den vert kan henda tvitydig, i og med at teksten ikkje klargjer om mannen er ein forførar eller ein vaksen som kler av barnet sitt. Kva alder har «lille Tulle», som i sluttreplikken seier: «Fortæl mig så en skrøne,/ så sovner jeg ind»?
Men – vent no litt: Sluttreplikken blir snarare avlevert av herren i diktet, som avstår frå å vera forførar? Eit barn går ikkje med korsett. Lesaren er vorten sett inn på feil spor.
Jan Erik Vold
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Sigbjørn Obstfelders eine diktsamling, Digte, kom i 1893 og inneheldt 31 dikt. Ytterlegare dikt pluss eit kvart hundre tekstar prosalyrikk vart trykte i Efterladte arbeider (1903, red. Viggo Stuckenberg). Første samleutgåve kom i 1917: Skrifter I–II (red. Carl Nærup), der tillegga frå 1903 er med.
Ei større utgåve Samlede skrifter I–III frå 1950 (red. Solveig Tunold) lanserer fleire nye kortprosadikt. Eit etterlate manuskript, Brokker og stubber, utgjeve av Martin Nag i 1995, inneheld atter nye dikt. Dette inneber at når den utvida Samlede skrifter I–III (red. Arne Hannevik) kjem i 2000, finst ei avdeling «Andre dikt» med 56 dikt og ei avdeling «Dikt i prosa» med 34 prosalyriske tekstar. Med dikta frå debutsamlinga får vi no 31 + 56 + 34 = 121 tekstar lyrikk og kortprosa av Obstfelder.
Dertil vert 14 «Dikt på fransk» trykte, omsette av poeten. Dei velkjende linene frå «Jeg ser» blir sjåande slik ut:
Je regarde, je regarde…
Me suis-je égaré sur une fausse planète?
C’est si étrange ici…
Dagens dikt, datert februar 1890, trong altså 110 år på å sjå dagens lys.
Diktet er utspekulert, i den forstand at dialogen mellom han som vil løyse korsettet hennar, og ho som ikkje vil ha han for nærgåande: «Uf, hvor du er ækel!» – den vert kan henda tvitydig, i og med at teksten ikkje klargjer om mannen er ein forførar eller ein vaksen som kler av barnet sitt. Kva alder har «lille Tulle», som i sluttreplikken seier: «Fortæl mig så en skrøne,/ så sovner jeg ind»?
Men – vent no litt: Sluttreplikken blir snarare avlevert av herren i diktet, som avstår frå å vera forførar? Eit barn går ikkje med korsett. Lesaren er vorten sett inn på feil spor.
Jan Erik Vold
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Papiravisa