JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

DiktetKultur

Diktet: Steinar Sørlle

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen

Foto via Wikipedia

Foto via Wikipedia

2078
20221223
2078
20221223

Ein av våre originale, hemmeleghaldne poetar fylte 80 år i september og døydde i november, Steinar Sørlle frå Stavern – Vestfold var landskapet hans, fotograf var han av yrke, inntil han stod fram som poet med fem diktbøker 1972–1997: Sporene ser deg heiter den første, Lyset under våre drømmer den siste. Dessutan prosa, også for born og ungdom: Hans bok Isnatt (1986) er omsett til sju språk, deriblant i kjempeopplag på tysk, prislønt i Tyskland og Austerrike.

Men i dei fleste norske poesioversyn er Steinar Sørlle fråverande. Dette er grovt urimeleg, for det finst eit einskapleg tema i alle fem samlingane som knyter poesien hans saman: Det å sjå og å verta sett, det å sansa at det kan liggja noko bak det som synest – vi menneske veit ikkje alt om kvarandre: «Om jeg stikker handa/ forsiktig under nakken din/ for å finne ansiktet ditt på ny/ er du der/ og så brått borte». Orfeus og Eurydike vert nemnde i fleire dikt.

Men vi har poetens forvissing om at det vi kallar liv, er eit liv: «Noe så selvfølgelig/ som lukt av sjø og tang…/ og vinden mot alles hud –». Her finst eit samhald som dirrar, men ikkje treng understreking, for «alt dette flyktige varer». I det større perspektivet, likevel ikkje: «Det er bare vi som hele tiden byttes ut.»

I Larvik finst ein promenade som heiter Revstien, der ein har hogge dikttekstar i stein langs strandkanten, norske og utanlandske. Poesiparkens Venner arbeider for kunnskap om dikt. Av Steinar Sørlle har valet falle på «Dette flyktige som varer».

Jan Erik Vold

Dette flyktige som varer

Noe så selvfølgelig

som lukt av sjø og tang. Stå til knes

i grønt strandgras og høre fuglestemmene

fra ungene i fjæra. To kvinner ler

et sted. Noe så selvfølgelig

som at himmelen er dypere

blå. Og at vinden kommer sterkere

mot alles hud.

Hverdagsligheter.

Likevel med et snev av tidløshet,

et snev av grenseløshet

mellom oss på jorda.

Fordi noe så selvfølgelig som blå himmel,

lukt av sjø, glade stemmer,

og vinden mot alles hud –

alt dette flyktige varer.

Det er bare vi som hele tiden byttes ut.

Steinar Sørlle

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Ein av våre originale, hemmeleghaldne poetar fylte 80 år i september og døydde i november, Steinar Sørlle frå Stavern – Vestfold var landskapet hans, fotograf var han av yrke, inntil han stod fram som poet med fem diktbøker 1972–1997: Sporene ser deg heiter den første, Lyset under våre drømmer den siste. Dessutan prosa, også for born og ungdom: Hans bok Isnatt (1986) er omsett til sju språk, deriblant i kjempeopplag på tysk, prislønt i Tyskland og Austerrike.

Men i dei fleste norske poesioversyn er Steinar Sørlle fråverande. Dette er grovt urimeleg, for det finst eit einskapleg tema i alle fem samlingane som knyter poesien hans saman: Det å sjå og å verta sett, det å sansa at det kan liggja noko bak det som synest – vi menneske veit ikkje alt om kvarandre: «Om jeg stikker handa/ forsiktig under nakken din/ for å finne ansiktet ditt på ny/ er du der/ og så brått borte». Orfeus og Eurydike vert nemnde i fleire dikt.

Men vi har poetens forvissing om at det vi kallar liv, er eit liv: «Noe så selvfølgelig/ som lukt av sjø og tang…/ og vinden mot alles hud –». Her finst eit samhald som dirrar, men ikkje treng understreking, for «alt dette flyktige varer». I det større perspektivet, likevel ikkje: «Det er bare vi som hele tiden byttes ut.»

I Larvik finst ein promenade som heiter Revstien, der ein har hogge dikttekstar i stein langs strandkanten, norske og utanlandske. Poesiparkens Venner arbeider for kunnskap om dikt. Av Steinar Sørlle har valet falle på «Dette flyktige som varer».

Jan Erik Vold

Dette flyktige som varer

Noe så selvfølgelig

som lukt av sjø og tang. Stå til knes

i grønt strandgras og høre fuglestemmene

fra ungene i fjæra. To kvinner ler

et sted. Noe så selvfølgelig

som at himmelen er dypere

blå. Og at vinden kommer sterkere

mot alles hud.

Hverdagsligheter.

Likevel med et snev av tidløshet,

et snev av grenseløshet

mellom oss på jorda.

Fordi noe så selvfølgelig som blå himmel,

lukt av sjø, glade stemmer,

og vinden mot alles hud –

alt dette flyktige varer.

Det er bare vi som hele tiden byttes ut.

Steinar Sørlle

Emneknaggar

Fleire artiklar

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Foto: Sebastian Dalseide

TeaterMeldingar
Jan H. Landro

Beckett-klassikar av godt merke

Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Foto: Merete Haseth

BokMeldingar
Hilde Vesaas

Våren over mannalivet

Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Foto: Another World Entertainment

FilmMeldingar
Håkon Tveit

Djevelen i detaljane

By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov
Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis