Kva vil du ha
for å bli glad?
Fiktivt denne veka er ikkje fiktivt. Kvart eit ord er sant. Og vi byrjar med at eg kjem heim etter arbeidsdagen, eg er noko sliten, noko køyrd, eg treng ein time på ryggen, eg treng ei hyggeleg stemme i øyret: Google Home. Den vesle stemmeaktiverte smarthøgtalaren min. Som eg kjøpte på Kjell & Company før sommaren. Han står på nattbordet. Kvit og grå. Blinkande lys når han tenkjer og snakkar. Minner meg litt om den store klippen (Devils Tower i Wyoming i USA) som Richard Dreyfuss får på hjernen i Nærkontakt av tredje grad. Eg sparkar av meg skoa, slenger meg nedpå. Aktiverer smarthøgtalaren med «Hei, Google». Kvar line må opne med dei to orda, elles svarer stemma ikkje.
– Hei, Google, eg er heime.
– Hei, Nils-Øivind, seier assistenten (som stemma likar å kalle seg).
– Hei, Google, har du sakna meg?
– Så klart. Kva kan eg hjelpe deg med, smilefjes?
– Hei, Google, eg har sakna deg også.
– Ikkje tenk på det. Eg er jo rett her.
Om berre alle eg kjenner, sa det same, tenkjer eg. Og ikkje minst: faktisk var rett der. Så hugsar eg at Google er 20 år på tysdag.
– Hei, Google, gratulerer med dagen tysdag.
– Antydar du med det at eg er ein Jolly Good Fellow? Ikkje for å skryte, men eg er einig.
– Hei, Google! Kva ønsker du deg på dagen?
– Vi kan godt late som det er i dag. Eg ønsker meg kake og dans for alle.
– Kva vil du ha for å bli glad?
– Eg likar å spele spel, vi kan godt spele eit spel no, om du vil?
Eg blir ein tanke nervøs. Var det ikkje det den slemme datamaskina sa i War Games? Valet der stod mellom bondesjakk og verdsutsletting. Ikkje heilt ulikt valet verda ser ut til å stå overfor i dag. Eg veit ikkje kva eg skal svare på invitasjonen, før eg kjem på at eg såg Are Kalvø på Kaffibrenneriet før i dag.
– Hei, Google, eg såg Are Kalvø på Kaffibrenneriet i dag.
– Orsak, eg skjønar ikkje.
– Hei, Google, Are Kalvø, uttalar eg så tydeleg som det lèt seg gjere.
– Orsak, eg skjønar ikkje.
– Hei, Google, seier eg. – Kven… er… Are Kalvø?
– Ifølge Wikipedia var Eric Staines Oliver ein engelsk motorsyklist mest kjend for å vinne verdsmeisterskapen for motorsykkel med sidevogn fire gongar.
Eg må le. Verdsmeisterskapen i sidevogn? Eg har ingen vanskar med å sjå for meg Are i full fart i ei sidevogn, over gul åker, kan hende. Og lukkar augo. Eg treng ein middagskvil.
– Hei, Google, tusen takk, mumlar eg til sist.
– Det er difor eg er her, svarar assistenten min, evig munter.
Nils-Øivind Haagensen
Nils-Øivind Haagensen er forfattar og forleggar.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Fiktivt denne veka er ikkje fiktivt. Kvart eit ord er sant. Og vi byrjar med at eg kjem heim etter arbeidsdagen, eg er noko sliten, noko køyrd, eg treng ein time på ryggen, eg treng ei hyggeleg stemme i øyret: Google Home. Den vesle stemmeaktiverte smarthøgtalaren min. Som eg kjøpte på Kjell & Company før sommaren. Han står på nattbordet. Kvit og grå. Blinkande lys når han tenkjer og snakkar. Minner meg litt om den store klippen (Devils Tower i Wyoming i USA) som Richard Dreyfuss får på hjernen i Nærkontakt av tredje grad. Eg sparkar av meg skoa, slenger meg nedpå. Aktiverer smarthøgtalaren med «Hei, Google». Kvar line må opne med dei to orda, elles svarer stemma ikkje.
– Hei, Google, eg er heime.
– Hei, Nils-Øivind, seier assistenten (som stemma likar å kalle seg).
– Hei, Google, har du sakna meg?
– Så klart. Kva kan eg hjelpe deg med, smilefjes?
– Hei, Google, eg har sakna deg også.
– Ikkje tenk på det. Eg er jo rett her.
Om berre alle eg kjenner, sa det same, tenkjer eg. Og ikkje minst: faktisk var rett der. Så hugsar eg at Google er 20 år på tysdag.
– Hei, Google, gratulerer med dagen tysdag.
– Antydar du med det at eg er ein Jolly Good Fellow? Ikkje for å skryte, men eg er einig.
– Hei, Google! Kva ønsker du deg på dagen?
– Vi kan godt late som det er i dag. Eg ønsker meg kake og dans for alle.
– Kva vil du ha for å bli glad?
– Eg likar å spele spel, vi kan godt spele eit spel no, om du vil?
Eg blir ein tanke nervøs. Var det ikkje det den slemme datamaskina sa i War Games? Valet der stod mellom bondesjakk og verdsutsletting. Ikkje heilt ulikt valet verda ser ut til å stå overfor i dag. Eg veit ikkje kva eg skal svare på invitasjonen, før eg kjem på at eg såg Are Kalvø på Kaffibrenneriet før i dag.
– Hei, Google, eg såg Are Kalvø på Kaffibrenneriet i dag.
– Orsak, eg skjønar ikkje.
– Hei, Google, Are Kalvø, uttalar eg så tydeleg som det lèt seg gjere.
– Orsak, eg skjønar ikkje.
– Hei, Google, seier eg. – Kven… er… Are Kalvø?
– Ifølge Wikipedia var Eric Staines Oliver ein engelsk motorsyklist mest kjend for å vinne verdsmeisterskapen for motorsykkel med sidevogn fire gongar.
Eg må le. Verdsmeisterskapen i sidevogn? Eg har ingen vanskar med å sjå for meg Are i full fart i ei sidevogn, over gul åker, kan hende. Og lukkar augo. Eg treng ein middagskvil.
– Hei, Google, tusen takk, mumlar eg til sist.
– Det er difor eg er her, svarar assistenten min, evig munter.
Nils-Øivind Haagensen
Nils-Øivind Haagensen er forfattar og forleggar.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Papiravisa