KÅRING:
Årets tåpelegaste namn
Mellom mange gode kandidatar har Dag og Tid-juryen valt dei tre dårlegaste nynamna dette året.
Kristin Fridtun, som skriv om ord, og Per Egil Hegge, som skriv om det som måtte falla han inn når leveringsfristen er nær, har av sjefredaktøren fått i oppdrag å kåra dei tre dårlegaste, tåpelegaste institusjonsnamna i kongeriket i 2018.
Dei nominerte var:
Equinor (tidlegare Statoil)
Fjord (kommunane Norddal og Stordal på Sunnmøre som skal gå saman)
Vestland, Viken og Innlandet (nye fylke)
OsloMet (tidlegare Høgskolen i Oslo og Akershus)
Generelt vil topersonsjuryen seia at konkurransen her er umåteleg hard, og alle dei nominerte kunne ha fortent pallplass. Men det skal skiljast, og her er konvoluttane opna:
Nummer 3: Equinor
Her har namnemakarane nådd to sublime mål: For det første har dei fått med den heilt unorske bokstaven q. For det andre har dei lukkast med å gøyma bort alle hint om kva selskapet driv med. At dette skulle vera eit norsk firma som finn, raffinerer, produserer og eksporterer energi, vil ingen få mistanke om. I eitt ord: raffinert.
Nummer 2: Fjord
Vi lyt plaga lesarane med litt grammatikk. Kommunenamnet Fjord er eintal av Fjordane, som no går ut or både soga og fylkeslista som del av «Sogn og Fjordane». Men i til liks med vinnaren (som vi gøymer til slutt) er dette eit fellesomgrep, ikkje eit namn, og særnamn enda mindre.
Nummer 1: Innlandet
Øvst på pallen, nr. 1 og trompetfanfare for fylkesnamnet Innlandet. Tatarata!
Innland er det minst like flust av i kongeriket som det er fjordar. Frå 10-kilometersteinen nord for Lindesnes og heilt til Finnmarksvidda og enda litt lenger er det berre skire innlandet. Verkeleg kreativt og med sans for dei lange linene i geografien.
Ein som var like hardt plaga av namnenaud som diktarar kunne vera av rimnaud, var polfararen Otto Sverdrup (1854–1930). Han leidde den andre ferda med «Fram» i åra 1898–1902, og da han skulle namngi fjell, nes, øyar, sund og bukter i isøydemarka i Nord-Canada, treiv han trøndelagskartet og stal som ein ramn. Han redda seg ut av fantasiløysa si ved å forvandla seg til kopist.
Heller ikkje såpass greidde dei i departementa i kongeriket 120 år seinare.
Kva lærer vi av dette? At verda ikkje alltid går framover. Ikkje langsamt eingong.
Hardaste konkurrent: OsloMet. Når det ikkje nådde opp, med den unorske storbokstaven i midten, og som Equinor utan signal om kva institusjonen driv med, er det fordi desse manglane longe er uttværa i debatten.
Kristin Fridtun
og Per Egil Hegge
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Kristin Fridtun, som skriv om ord, og Per Egil Hegge, som skriv om det som måtte falla han inn når leveringsfristen er nær, har av sjefredaktøren fått i oppdrag å kåra dei tre dårlegaste, tåpelegaste institusjonsnamna i kongeriket i 2018.
Dei nominerte var:
Equinor (tidlegare Statoil)
Fjord (kommunane Norddal og Stordal på Sunnmøre som skal gå saman)
Vestland, Viken og Innlandet (nye fylke)
OsloMet (tidlegare Høgskolen i Oslo og Akershus)
Generelt vil topersonsjuryen seia at konkurransen her er umåteleg hard, og alle dei nominerte kunne ha fortent pallplass. Men det skal skiljast, og her er konvoluttane opna:
Nummer 3: Equinor
Her har namnemakarane nådd to sublime mål: For det første har dei fått med den heilt unorske bokstaven q. For det andre har dei lukkast med å gøyma bort alle hint om kva selskapet driv med. At dette skulle vera eit norsk firma som finn, raffinerer, produserer og eksporterer energi, vil ingen få mistanke om. I eitt ord: raffinert.
Nummer 2: Fjord
Vi lyt plaga lesarane med litt grammatikk. Kommunenamnet Fjord er eintal av Fjordane, som no går ut or både soga og fylkeslista som del av «Sogn og Fjordane». Men i til liks med vinnaren (som vi gøymer til slutt) er dette eit fellesomgrep, ikkje eit namn, og særnamn enda mindre.
Nummer 1: Innlandet
Øvst på pallen, nr. 1 og trompetfanfare for fylkesnamnet Innlandet. Tatarata!
Innland er det minst like flust av i kongeriket som det er fjordar. Frå 10-kilometersteinen nord for Lindesnes og heilt til Finnmarksvidda og enda litt lenger er det berre skire innlandet. Verkeleg kreativt og med sans for dei lange linene i geografien.
Ein som var like hardt plaga av namnenaud som diktarar kunne vera av rimnaud, var polfararen Otto Sverdrup (1854–1930). Han leidde den andre ferda med «Fram» i åra 1898–1902, og da han skulle namngi fjell, nes, øyar, sund og bukter i isøydemarka i Nord-Canada, treiv han trøndelagskartet og stal som ein ramn. Han redda seg ut av fantasiløysa si ved å forvandla seg til kopist.
Heller ikkje såpass greidde dei i departementa i kongeriket 120 år seinare.
Kva lærer vi av dette? At verda ikkje alltid går framover. Ikkje langsamt eingong.
Hardaste konkurrent: OsloMet. Når det ikkje nådde opp, med den unorske storbokstaven i midten, og som Equinor utan signal om kva institusjonen driv med, er det fordi desse manglane longe er uttværa i debatten.
Kristin Fridtun
og Per Egil Hegge
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.