Kjende personar på frimerke?

Ifylgje Wikipedia finst det 31 norske popmusikarar på frimerka våre, frå Rocke-Pelle og Jahn Teigen til Inger Lise Rypdal og Åge Aleksandersen. Og éin jazzmusikar: Nils Petter Molvær. 45 idrettsutøvarar. Og 13 poetar, frå Petter Dass og Wessel til Wildenvey og Halldis Moren Vesaas (1907–1995).

Den siste er, så vidt eg ser, den einaste som har fått nokre diktliner siterte på frimerket (men med feil linedeling):

Innestengde i den vesle boksen

blir vi med eitt så inderleg to-eine

at vi alltid må kysse kvarandre

så snart heisen set seg i gang.

Linene står der, frimodige og tenåringsaktige, når ein ikkje kjenner samanhengen. Dette er den aldrande diktarinna med kjærasten Gisle Straume (1917–1988), dei heldt saman på 1980-talet. Er det den «rampete» Halldis vi plutseleg augnar, i denne sjarmerande bagatellen frå siste samlinga Livshus (1995)? Tarjei Vesaas (1897–1970) fekk eit frimerke til hundreårsdagen i 1997, avbilda med eit strengt andlet. Når Halldis får tilsvarande ti år seinare, ser ho sprudlande livsglad ut. Desse to utgjevingane står dårleg til kvarandre. (Derimot finst «Ferdaminne frå vinteren 1965» i same bok, som handlar om Halldis og Tarjei.)

Skulle ein hatt eit sentralt Moren Vesaas-sitat, er det mykje å velje mellom. Første strofe i «Ord over grind» frå 1955 har mange merka seg. «Løyndomen» her er at det er ikkje skrive som eit kjærleiksdikt, men eit dikt om venskap, retta til Halldis’ finske poetkollega Solveig von Schoultz:

Du går fram til mi inste grind,

og eg går òg fram til di.

Innanfor den er kvar av oss einsam,

og det skal vi alltid bli.

Elles går vi filatelistar og ventar på frimerke til heider for slike som Obstfelder, Uppdal, Olaf Bull, Claes Gill, Inger Hagerup, Gunvor Hofmo og Olav H. Hauge.

JAN ERIK VOLD

Kjende personar på frimerke?

Ifylgje Wikipedia finst det 31 norske popmusikarar på frimerka våre, frå Rocke-Pelle og Jahn Teigen til Inger Lise Rypdal og Åge Aleksandersen. Og éin jazzmusikar: Nils Petter Molvær. 45 idrettsutøvarar. Og 13 poetar, frå Petter Dass og Wessel til Wildenvey og Halldis Moren Vesaas (1907–1995).

Den siste er, så vidt eg ser, den einaste som har fått nokre diktliner siterte på frimerket (men med feil linedeling):

Innestengde i den vesle boksen

blir vi med eitt så inderleg to-eine

at vi alltid må kysse kvarandre

så snart heisen set seg i gang.

Linene står der, frimodige og tenåringsaktige, når ein ikkje kjenner samanhengen. Dette er den aldrande diktarinna med kjærasten Gisle Straume (1917–1988), dei heldt saman på 1980-talet. Er det den «rampete» Halldis vi plutseleg augnar, i denne sjarmerande bagatellen frå siste samlinga Livshus (1995)? Tarjei Vesaas (1897–1970) fekk eit frimerke til hundreårsdagen i 1997, avbilda med eit strengt andlet. Når Halldis får tilsvarande ti år seinare, ser ho sprudlande livsglad ut. Desse to utgjevingane står dårleg til kvarandre. (Derimot finst «Ferdaminne frå vinteren 1965» i same bok, som handlar om Halldis og Tarjei.)

Skulle ein hatt eit sentralt Moren Vesaas-sitat, er det mykje å velje mellom. Første strofe i «Ord over grind» frå 1955 har mange merka seg. «Løyndomen» her er at det er ikkje skrive som eit kjærleiksdikt, men eit dikt om venskap, retta til Halldis’ finske poetkollega Solveig von Schoultz:

Du går fram til mi inste grind,

og eg går òg fram til di.

Innanfor den er kvar av oss einsam,

og det skal vi alltid bli.

Elles går vi filatelistar og ventar på frimerke til heider for slike som Obstfelder, Uppdal, Olaf Bull, Claes Gill, Inger Hagerup, Gunvor Hofmo og Olav H. Hauge.

JAN ERIK VOLD