Benedicte Brænden er aktuell med sitt andre album, Blood on Your Hands, fem år etter debuten.
Countryartist Benedicte Brænden frå Elverum er aktuell med soloplate nummer to. Ho meiner at stadig fleire får augo opp for countrysjangeren.
Foto: Christine Skilhagen
Dagbladet gav oppfølgaralbumet terningkast fem, med grunngivinga «ein farlegare Benedicte på andre forsøk». Også lokalpressa i Elverum kalla albumet mørkare enn forgjengaren, og gav ein femmar på terningen. Blood on Your Hands, som blei utgitt 21. april, består av ni låtar og er produsert av Martin Hagfors og artisten sjølv. Før Brænden satsa på ein solokarriere i 2006, var ho medlem i rockebandet Bazooka Boppers, og med på NRK-programmet Lyden av Norge. Fem år seinare er Elverum-artisten igjen plateaktuell og klar for noregsturné.
– Kva var det med country som appellerte til deg?
– Eg begynte å skrive countrylåtar i 2005. Den første konserten min var på countryfestivalen på Vinstra same år. Før det spelte eg i Bazooka Boppers. Først og fremst var det tekstane som trefte meg rett i hjartet, men også «twangen» i musikken, og at det kan svinge skikkeleg på éin låt, før det blir heilt skjørt på den neste. Så heile pakka, eigentleg.
– Fortel litt om det nye albumet.
– Eg har jobba med det lenge. Dei første låtane begynte eg å skrive for seks år sidan. Så la eg dei vekk, før eg tok dei fram igjen og pussa litt ekstra på enkelte. For to–tre år sidan var alle låtane klare, og eg begynte å tenke på sound, band og musikarar. Eg ønskte meg litt meir rockabillydriv på nokre av låtane, og fekk med meg rytmeseksjonen frå rockabillybandet The Lucky Bullets, i tillegg til gitaristane Stian Jørgen Sveen frå Lucky Lips og Ian F. Johannessen frå A–11 og Billy T Band. Christian Engfelt (Cato Salsa Experience) har vore medprodusent, teknikar og miksar av albumet.
– Kva meiner du skil dette albumet frå ditt første?
– Doghouse Rose var kanskje meir rein countryrock, medan den nye plata inneheld element og inspirasjon frå fleire sjangrar. Det har blitt meir mørk americana på det nye albumet.
– Kva ønsker du å formidle som musikar?
– Musikk som set kjenslene i sving hjå lyttaren.
– Kva handlar tekstane om?
– Tekstane kan handle om eigne opplevingar og kjensler, eller eg kan rett og slett bli inspirert av ein film eg ser eller ei historie eg høyrer. Dei fleste tekstane skriv eg sjølv, men eg har også samarbeidd med Martin Hagfors (Meg og kameraten min) og mannen min, Chris Lindahl (The Carburetors), på somme av tekstane. Dei er gode rådgjevarar som hjelper meg om eg står fast. Elles kjem dei med gode innspel for å underbygge eit tema i ein tekst.
– Mange opplever kanskje country som noko for spesielt interesserte. Er countrymusikk undervurdert?
– Eg opplever eigentleg at fleire har fått augo opp for country. Eg har også inntrykk av at i dei siste åra har mange dyktige artistar og band i Noreg vore innom countrysjangeren.
– Kva skal du gjere i tida som kjem?
– I første omgang blir det en promoturné Noreg. Dersom alt går etter planen, blir det også ein tysklandsturné.
Elise Løvereide
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dagbladet gav oppfølgaralbumet terningkast fem, med grunngivinga «ein farlegare Benedicte på andre forsøk». Også lokalpressa i Elverum kalla albumet mørkare enn forgjengaren, og gav ein femmar på terningen. Blood on Your Hands, som blei utgitt 21. april, består av ni låtar og er produsert av Martin Hagfors og artisten sjølv. Før Brænden satsa på ein solokarriere i 2006, var ho medlem i rockebandet Bazooka Boppers, og med på NRK-programmet Lyden av Norge. Fem år seinare er Elverum-artisten igjen plateaktuell og klar for noregsturné.
– Kva var det med country som appellerte til deg?
– Eg begynte å skrive countrylåtar i 2005. Den første konserten min var på countryfestivalen på Vinstra same år. Før det spelte eg i Bazooka Boppers. Først og fremst var det tekstane som trefte meg rett i hjartet, men også «twangen» i musikken, og at det kan svinge skikkeleg på éin låt, før det blir heilt skjørt på den neste. Så heile pakka, eigentleg.
– Fortel litt om det nye albumet.
– Eg har jobba med det lenge. Dei første låtane begynte eg å skrive for seks år sidan. Så la eg dei vekk, før eg tok dei fram igjen og pussa litt ekstra på enkelte. For to–tre år sidan var alle låtane klare, og eg begynte å tenke på sound, band og musikarar. Eg ønskte meg litt meir rockabillydriv på nokre av låtane, og fekk med meg rytmeseksjonen frå rockabillybandet The Lucky Bullets, i tillegg til gitaristane Stian Jørgen Sveen frå Lucky Lips og Ian F. Johannessen frå A–11 og Billy T Band. Christian Engfelt (Cato Salsa Experience) har vore medprodusent, teknikar og miksar av albumet.
– Kva meiner du skil dette albumet frå ditt første?
– Doghouse Rose var kanskje meir rein countryrock, medan den nye plata inneheld element og inspirasjon frå fleire sjangrar. Det har blitt meir mørk americana på det nye albumet.
– Kva ønsker du å formidle som musikar?
– Musikk som set kjenslene i sving hjå lyttaren.
– Kva handlar tekstane om?
– Tekstane kan handle om eigne opplevingar og kjensler, eller eg kan rett og slett bli inspirert av ein film eg ser eller ei historie eg høyrer. Dei fleste tekstane skriv eg sjølv, men eg har også samarbeidd med Martin Hagfors (Meg og kameraten min) og mannen min, Chris Lindahl (The Carburetors), på somme av tekstane. Dei er gode rådgjevarar som hjelper meg om eg står fast. Elles kjem dei med gode innspel for å underbygge eit tema i ein tekst.
– Mange opplever kanskje country som noko for spesielt interesserte. Er countrymusikk undervurdert?
– Eg opplever eigentleg at fleire har fått augo opp for country. Eg har også inntrykk av at i dei siste åra har mange dyktige artistar og band i Noreg vore innom countrysjangeren.
– Kva skal du gjere i tida som kjem?
– I første omgang blir det en promoturné Noreg. Dersom alt går etter planen, blir det også ein tysklandsturné.
Elise Løvereide
Fleire artiklar
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Mingleklubben for makt og pengar
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.
Foto: Sindre Deschington
Mikrobrikkene som formar framtida
Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.
På 70-talet meinte nokon at Billy Swan song som ein mellomting av Ringo Starr og Elvis. Det held vel til husbruk på eldre dagar.
Foto: Ctsy Monument Records, 1976
Arkivet: Hjelpa er nær
I november for femti år sidan blei genistreken «I Can Help» skriven og framført av ringreven Billy Swan.