JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Kultur

Ragnar Ulstein (1920–2019)

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Ragnar Ulstein tek imot Forsvarets heiderskross i samband med markeringa av frigjeringsjubileet og Forsvarets veterandag på Akershus festning 8. mai 2015.

Ragnar Ulstein tek imot Forsvarets heiderskross i samband med markeringa av frigjeringsjubileet og Forsvarets veterandag på Akershus festning 8. mai 2015.

Foto: Terje Pedersen / NTB scanpix

Ragnar Ulstein tek imot Forsvarets heiderskross i samband med markeringa av frigjeringsjubileet og Forsvarets veterandag på Akershus festning 8. mai 2015.

Ragnar Ulstein tek imot Forsvarets heiderskross i samband med markeringa av frigjeringsjubileet og Forsvarets veterandag på Akershus festning 8. mai 2015.

Foto: Terje Pedersen / NTB scanpix

4155
20191206
4155
20191206

Historikar Ragnar Ulstein er død, 99 år gamal. Heilt til det siste var han aktivt skrivande. Då ein av dei underteiknande gjesta han i Ålesund i februar i år, skreiv han på ein roman.

Ragnar Ulstein var soldat i verdskrigen. Sumaren 1941, berre 21 år gamal, reiste han frå Sunnmøre til Shetland med ei fiskeskøyte saman med seksten andre unge rømlingar (den yngste berre 17 år). Åtte dagar tok flukta over havet. Då dei gjekk i land, hadde Tyskland gått til angrep på Sovjetunionen. Hausten 1944 vart han som 24 år gamal Linge-soldat leiar for heimestyrkane i Sogn.

Verksemda som historikar tok til sumaren 1945. Nokon måtte skrive historia om kompani Linge, og på eit møte med veteranane i Oslo hadde nokon peikt på han, fortalde han til biografen Gunnar Myklebust. Planen hadde vore å bli student og lesa historie og språk. Slik vart det ikkje: Saman med to andre veteranar byrja han å setje saman historia om dei norske sabotørane i Special Operations Executive. Boka kom i to band i 1948. Inntektene frå boka gjekk til eit fond for etterlatne etter falne kameratar.

Etter kvart vart han journalist. Fyrst som redaktør for Fjordabladet på Nordfjordeid, så som redaktør for Filmavisa og seinare som journalist og leiarskribent i Bergens Tidende. Ei av sakene han brann for, var krigsinvalidane. Med base i Bergen gjekk han til felts mot det han og mange andre meinte var altfor stramme reglar for å få krigspensjon. Mange veteranar – både sjøfolk, folk som hadde vore i tysk fangenskap, og dei som hadde slåst i motstandsrørsla – sleit med nervane. Seinare var det grenselosane han gjekk i bresjen for. Om samane gjekk det rykte om at dei hadde utnytta folk på flukt. Ulstein lét seg ikkje rive med; han omtalte det illegale arbeidet til samiske grenselosar med respekt. Det er verdt å hugse no, berre ei knapp veke etter at forsvarsministeren gav ei orsaking til samar som losa folk i nød til Sverige.

I Dagsrevyen vart det sagt om Ulstein at han skreiv «fleire bøker om krigen». Det er ikkje å overdrive: På 60-talet kom Englandsfarten (i to band), på 70-talet Svensketrafikken (i tre), og frå 1989 til 1992 kom tre band om etterretningstenesta under krigen. I tillegg skreiv han fleire andre bøker. I 1999 skreiv han Lagunen og stormen, om heimbygda Ulsteinvik i krigsåra. Språket i bøkene hans var levande og engasjerande.

Dei tre bandsterke storverka var alle baserte på intervju med aktørane. I løpet av tre tiår gjorde Ulstein over tusen intervju. Han var landet rundt med bandopptakaren. Intervjua vart transkriberte og er no oppbevarte hjå Noregs heimefrontsmuseum. Ulstein hadde stor respekt for dei han intervjua; det var folk som hadde ofra mykje og opplevd mykje vondt. Medkjensla til historikaren er tydeleg i materialet og endå meir om ein tek seg tid til å lytte på lydbanda. I eit av desse intervjua seier ein lastebilsjåfør: «Jeg er født aggressiv.» «Det er eg òg», svarar Ulstein roleg. Den stridbare mannen kunne vere vanskeleg å sjå for oss som møtte han seint i livet.

Han skreiv ofte om menneska «som lauv i stormen». Stormen var storkrigen frå 1940–1945, den krigen som ingen kunne kome gjennom utan sår på kropp og sjel. I 1995 gav han ut Jødar på flukt. Det var ikkje noko han var meir oppteken av enn lagnaden til jødane under nazismen.

Enkelte av oss historikarar hadde ein tendens til å nedvurdere Ulstein. Han var ikkje ein del av «lauget» – var ikkje utdanna. Men gjekk ein verkeleg inn i arbeidet hans, auka respekten. Han skreiv om vanlege folk som av ein eller annan grunn valde å engasjere seg i kampen mot nazismen. Han skilde ofte i private samtalar mellom sin eigen innsats og dei som kjempa illegalt heime i Noreg gjennom krigen. For dei hadde han enorm respekt: «Dei braut ut, ville ikkje berre vere hjul i nazimaskineriet», som han skreiv i forordet til Jødar på flukt.

Det var slike menneske Ulstein var oppteken av – dei som braut ut frå mengda og gjorde motstand. Utan Ulstein ville mange av dei aldri ha fortalt historia si. Hans gjerning som historikar vil leve vidare og gje inspirasjon til andre.

Bjarte Bruland

statsstipendiat

Mats Tangestuen

fagleg leiar Jødisk Museum i Oslo

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Historikar Ragnar Ulstein er død, 99 år gamal. Heilt til det siste var han aktivt skrivande. Då ein av dei underteiknande gjesta han i Ålesund i februar i år, skreiv han på ein roman.

Ragnar Ulstein var soldat i verdskrigen. Sumaren 1941, berre 21 år gamal, reiste han frå Sunnmøre til Shetland med ei fiskeskøyte saman med seksten andre unge rømlingar (den yngste berre 17 år). Åtte dagar tok flukta over havet. Då dei gjekk i land, hadde Tyskland gått til angrep på Sovjetunionen. Hausten 1944 vart han som 24 år gamal Linge-soldat leiar for heimestyrkane i Sogn.

Verksemda som historikar tok til sumaren 1945. Nokon måtte skrive historia om kompani Linge, og på eit møte med veteranane i Oslo hadde nokon peikt på han, fortalde han til biografen Gunnar Myklebust. Planen hadde vore å bli student og lesa historie og språk. Slik vart det ikkje: Saman med to andre veteranar byrja han å setje saman historia om dei norske sabotørane i Special Operations Executive. Boka kom i to band i 1948. Inntektene frå boka gjekk til eit fond for etterlatne etter falne kameratar.

Etter kvart vart han journalist. Fyrst som redaktør for Fjordabladet på Nordfjordeid, så som redaktør for Filmavisa og seinare som journalist og leiarskribent i Bergens Tidende. Ei av sakene han brann for, var krigsinvalidane. Med base i Bergen gjekk han til felts mot det han og mange andre meinte var altfor stramme reglar for å få krigspensjon. Mange veteranar – både sjøfolk, folk som hadde vore i tysk fangenskap, og dei som hadde slåst i motstandsrørsla – sleit med nervane. Seinare var det grenselosane han gjekk i bresjen for. Om samane gjekk det rykte om at dei hadde utnytta folk på flukt. Ulstein lét seg ikkje rive med; han omtalte det illegale arbeidet til samiske grenselosar med respekt. Det er verdt å hugse no, berre ei knapp veke etter at forsvarsministeren gav ei orsaking til samar som losa folk i nød til Sverige.

I Dagsrevyen vart det sagt om Ulstein at han skreiv «fleire bøker om krigen». Det er ikkje å overdrive: På 60-talet kom Englandsfarten (i to band), på 70-talet Svensketrafikken (i tre), og frå 1989 til 1992 kom tre band om etterretningstenesta under krigen. I tillegg skreiv han fleire andre bøker. I 1999 skreiv han Lagunen og stormen, om heimbygda Ulsteinvik i krigsåra. Språket i bøkene hans var levande og engasjerande.

Dei tre bandsterke storverka var alle baserte på intervju med aktørane. I løpet av tre tiår gjorde Ulstein over tusen intervju. Han var landet rundt med bandopptakaren. Intervjua vart transkriberte og er no oppbevarte hjå Noregs heimefrontsmuseum. Ulstein hadde stor respekt for dei han intervjua; det var folk som hadde ofra mykje og opplevd mykje vondt. Medkjensla til historikaren er tydeleg i materialet og endå meir om ein tek seg tid til å lytte på lydbanda. I eit av desse intervjua seier ein lastebilsjåfør: «Jeg er født aggressiv.» «Det er eg òg», svarar Ulstein roleg. Den stridbare mannen kunne vere vanskeleg å sjå for oss som møtte han seint i livet.

Han skreiv ofte om menneska «som lauv i stormen». Stormen var storkrigen frå 1940–1945, den krigen som ingen kunne kome gjennom utan sår på kropp og sjel. I 1995 gav han ut Jødar på flukt. Det var ikkje noko han var meir oppteken av enn lagnaden til jødane under nazismen.

Enkelte av oss historikarar hadde ein tendens til å nedvurdere Ulstein. Han var ikkje ein del av «lauget» – var ikkje utdanna. Men gjekk ein verkeleg inn i arbeidet hans, auka respekten. Han skreiv om vanlege folk som av ein eller annan grunn valde å engasjere seg i kampen mot nazismen. Han skilde ofte i private samtalar mellom sin eigen innsats og dei som kjempa illegalt heime i Noreg gjennom krigen. For dei hadde han enorm respekt: «Dei braut ut, ville ikkje berre vere hjul i nazimaskineriet», som han skreiv i forordet til Jødar på flukt.

Det var slike menneske Ulstein var oppteken av – dei som braut ut frå mengda og gjorde motstand. Utan Ulstein ville mange av dei aldri ha fortalt historia si. Hans gjerning som historikar vil leve vidare og gje inspirasjon til andre.

Bjarte Bruland

statsstipendiat

Mats Tangestuen

fagleg leiar Jødisk Museum i Oslo

Emneknaggar

Fleire artiklar

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Foto: Sebastian Dalseide

TeaterMeldingar
Jan H. Landro

Beckett-klassikar av godt merke

Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Foto: Merete Haseth

BokMeldingar
Hilde Vesaas

Våren over mannalivet

Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Foto: Another World Entertainment

FilmMeldingar
Håkon Tveit

Djevelen i detaljane

By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov
Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis