Ragnvald Vaage
Foto: Norsk Bokreidingslag
Dette diktet er skrive av Ragnvald Vaage (1889–1966) og kom ut i samlinga Heim frå havet (1965). Diktet får oss til å tenkje på den klassiske nynorskdiktaren i denne generasjonen – diktarbonden. Det handlar om diktaren i strid mellom ættargarden, Våge i Kvinnherad, og diktarkallet. Vi kan tolke «jordson» som ein negativ kontrast til «skystormveng», eit bilete på diktaren frigjord frå jorda og med romantisk utsyn, som ein ørn over skyene.
Men ser vi omgrepet diktarbonde i eit større perspektiv, kjem andre kontrastar fram. Alt Vergil skildra bonden som ein krigar, med
jordbruksreiskapar som våpen, i lærediktet «Georgica». Vaage skriv likeins at våpena hans ikkje er «stilett» – dolk – men «plogjarn og mineborstål og spett». Ein annan romersk diktar, Persius, skriv i satirane sine at han berre er ein halvpoet som aldri har vore oppe i skyene. Med det set han opp ein kritikk av den høgfløygde diktarstilen i samtida. Biletet som «jordson» treng altså ikkje vera negativt, men kan forståast som eit audmjukt diktarprogram
Dersom vi jamfører Vaages dikt med den store skalden i mellomkrigstida, kjem interessante kontrastar fram. Jamfør til dømes Vaages «Målet mitt» med Olav Aukrusts «Norrønasongen» og «Fjell-Norig». Hjå Vaage kjem ei meir neddøyvd hylling av norskdom til uttrykk enn hjå den ekstatiske Aukrust. Jamfør òg Vaages «Auksjon» med Aukrusts «Aksion på Tande», så ser vi andre kontrastar. Vaage har større merksemd på dei sosiale skilja og tragediane ved ein auksjon enn den feirande og fabulerande Aukrust. Ein kan òg jamføre dei kristne dikta hjå Vaage med liknande dikt hjå Aukrust, som Vaages «Johannes» med Aukrusts «Still meg ei storvengja sorg overskygde».
Vi tenkjer gjerne at det kom eit oppgjer mot Aukrusts poetikk fyrst etter krigen, men alt i mellomkrigstida fanst det altså interessante motsetnader mellom nynorskdiktarane. Desse skilja er det verdt å undersøkje nøyare.
Ronny Spaans
Jordson
Den som vart fødd til jordson
han fektar kje med stilett.
Våpna mine er plogjarn
og mineborstål og spett.
Den som vart fødd til jordson
fekk inga skystormarveng,
tungt trør føtene mine
og mold under hælen heng.
Andre kan by til gilde
på vin og den søte mjød.
Eg vart fødd til jordson,
alt eg kan by er brød.
Ragnvald Vaage
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dette diktet er skrive av Ragnvald Vaage (1889–1966) og kom ut i samlinga Heim frå havet (1965). Diktet får oss til å tenkje på den klassiske nynorskdiktaren i denne generasjonen – diktarbonden. Det handlar om diktaren i strid mellom ættargarden, Våge i Kvinnherad, og diktarkallet. Vi kan tolke «jordson» som ein negativ kontrast til «skystormveng», eit bilete på diktaren frigjord frå jorda og med romantisk utsyn, som ein ørn over skyene.
Men ser vi omgrepet diktarbonde i eit større perspektiv, kjem andre kontrastar fram. Alt Vergil skildra bonden som ein krigar, med
jordbruksreiskapar som våpen, i lærediktet «Georgica». Vaage skriv likeins at våpena hans ikkje er «stilett» – dolk – men «plogjarn og mineborstål og spett». Ein annan romersk diktar, Persius, skriv i satirane sine at han berre er ein halvpoet som aldri har vore oppe i skyene. Med det set han opp ein kritikk av den høgfløygde diktarstilen i samtida. Biletet som «jordson» treng altså ikkje vera negativt, men kan forståast som eit audmjukt diktarprogram
Dersom vi jamfører Vaages dikt med den store skalden i mellomkrigstida, kjem interessante kontrastar fram. Jamfør til dømes Vaages «Målet mitt» med Olav Aukrusts «Norrønasongen» og «Fjell-Norig». Hjå Vaage kjem ei meir neddøyvd hylling av norskdom til uttrykk enn hjå den ekstatiske Aukrust. Jamfør òg Vaages «Auksjon» med Aukrusts «Aksion på Tande», så ser vi andre kontrastar. Vaage har større merksemd på dei sosiale skilja og tragediane ved ein auksjon enn den feirande og fabulerande Aukrust. Ein kan òg jamføre dei kristne dikta hjå Vaage med liknande dikt hjå Aukrust, som Vaages «Johannes» med Aukrusts «Still meg ei storvengja sorg overskygde».
Vi tenkjer gjerne at det kom eit oppgjer mot Aukrusts poetikk fyrst etter krigen, men alt i mellomkrigstida fanst det altså interessante motsetnader mellom nynorskdiktarane. Desse skilja er det verdt å undersøkje nøyare.
Ronny Spaans
Jordson
Den som vart fødd til jordson
han fektar kje med stilett.
Våpna mine er plogjarn
og mineborstål og spett.
Den som vart fødd til jordson
fekk inga skystormarveng,
tungt trør føtene mine
og mold under hælen heng.
Andre kan by til gilde
på vin og den søte mjød.
Eg vart fødd til jordson,
alt eg kan by er brød.
Ragnvald Vaage
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.