Vi har ikkje mange forfattardynasti i Noreg, men familien Hagerup burde nemnast: Inger Hagerup (1905–85), lyrikar, gift med Anders Hagerup (1904–79), omsetjar – dei to er foreldre til Helge Hagerup (1933–2008), lyrikar, dramatikar, og Klaus Hagerup (f. 1946), dramatikar, prosaforfattar: barne- og ungdomsbøker, krim, matbøker og vin, etc. etc. Helge Hagerup er far til Henning Hagerup (f. 1959), kritikar; Linde Hagerup (f. 1968), forfattar; Bendik Hagerup (f. 1976), komponist; Simen Hagerup (f. 1980), forfattar og omsetjar. Klaus er far til Hilde Hagerup (f. 1976), ungdoms- og vaksenbokforfattar, og Hanne Hagerup (f. 1984), barnebokforfattar.

Klaus Hagerup har skodespelarutdanning, var med på å setje i gang Hålogaland Teater i 1970-åra og har skrive bøker i mange sjangrar, deriblant ein fin biografi om mor si, Alt er så nær meg (1988). Men han starta som poet, sjølv om det vart med den eine samlinga Slik tenker jeg på dere (1969), der diktet «Drømt personlig» står.

Dette er frå ei tid då kontaktannonsar i avisene var knappe og formelle; Internett/Facebook/digital flørting låg ein mannsalder lenger framme; hemmelege forelskingar kunne gå føre seg i årevis. Så kjem eit dikt som går rett på sak: «Dette er egentlig en annonse».

Ein kunne tenkje seg at diktet har stått på trykk i ei avis, men det har det ikkje. Dei originale bileta i teksten kjem i del II, og omfamningane i del III: fiskar, fuglar, hender som omringar det elskande paret. For dei vart vel eit par, sidan den unge mannen påstår seg vera sanndrøymt?

Jan Erik Vold