Det ultimate spelet
Eit parti frå Leningrad i 1924.
I kunsten er sjakkpartiet mellom kvit og svart ein metafor for kampen mellom det gode og det vonde, livet og døden.
Det finst ein variant av dette spelet som er dyrka i både krim og annan litteratur. To av dei største forfattarane i det 20. hundreåret, sveitsaren Friedrich Dürrenmatt (1921–1990) og amerikanaren Kurt Vonnegut (1922–2007) har nytta dette trikset, det ultimate sjakkplottet. Kva trur du står på spel? Eit sjakkparti med levande brikker, der døden ventar dei utslegne brikkene.
Dei to spelarane får her ei guddommeleg eller djevelsk rolle med ansvar for liv og død på 64 felt. I novella «Der Schachspieler», funnen etter Dürrenmatts død, spelar ein domar og ein statsadvokat eit langsamt sjakkparti over fleire tiår der dei ofrar sine næraste. Om kvit til dømes slår ut denne svarte dronninga, må svartspelaren i det verkelege livet drepa kona si. Ingen av brikkene har mistanke om det makabre spelet dei er ein del av, men det mest bisarre er at spelet går i arv til neste generasjon når ein ung statsadvokat i staden for å arrestera den gamle, perverse domaren byrjar eit nytt parti.
Eg les novella som ein kritikk av korleis dei mektige i samfunnet styrer livet til uskuldige og uvetande offer.
Novella til Vonnegut, «All the King’s Horses», vart publisert alt i februar 1951, året før han offisielt debuterte som forfattar. Den amerikanske obersten Bryan Kelly, med kone, to søner, to flygarar og ti soldatar, havarerer på veg til India, og dei vert tekne til fange av ei kommunistisk geriljagruppe. Den kinesiske geriljaleiaren Pi Ying vil gje amerikanarane livet i gåve om obersten slår han i sjakk. Dei 16 amerikanarane må vera dei kvite brikkene på eit «sjakkgolv». Obersten er sjølv kongen. I dette asymmetriske spelet risikerer ikkje svart noko som helst.
Det dramatisk-psykologiske høgdepunktet kjem når kongen skjønar at han må ofra ein springar, sin eigen son, for å setja svart matt. Den kvite dronninga, mor til guten, vert hysterisk, naturleg nok. Partiet får ein merkeleg og lukkeleg slutt når det viser seg at kinesarane er styrte av russaren Barzov, som tek over føringa av dei svarte brikkene og lèt guten leva.
Novella til Vonnegut er ein kritikk av den kalde krigen, der vanlege amerikanarar vart brikker i eit kynisk spel.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
I kunsten er sjakkpartiet mellom kvit og svart ein metafor for kampen mellom det gode og det vonde, livet og døden.
Det finst ein variant av dette spelet som er dyrka i både krim og annan litteratur. To av dei største forfattarane i det 20. hundreåret, sveitsaren Friedrich Dürrenmatt (1921–1990) og amerikanaren Kurt Vonnegut (1922–2007) har nytta dette trikset, det ultimate sjakkplottet. Kva trur du står på spel? Eit sjakkparti med levande brikker, der døden ventar dei utslegne brikkene.
Dei to spelarane får her ei guddommeleg eller djevelsk rolle med ansvar for liv og død på 64 felt. I novella «Der Schachspieler», funnen etter Dürrenmatts død, spelar ein domar og ein statsadvokat eit langsamt sjakkparti over fleire tiår der dei ofrar sine næraste. Om kvit til dømes slår ut denne svarte dronninga, må svartspelaren i det verkelege livet drepa kona si. Ingen av brikkene har mistanke om det makabre spelet dei er ein del av, men det mest bisarre er at spelet går i arv til neste generasjon når ein ung statsadvokat i staden for å arrestera den gamle, perverse domaren byrjar eit nytt parti.
Eg les novella som ein kritikk av korleis dei mektige i samfunnet styrer livet til uskuldige og uvetande offer.
Novella til Vonnegut, «All the King’s Horses», vart publisert alt i februar 1951, året før han offisielt debuterte som forfattar. Den amerikanske obersten Bryan Kelly, med kone, to søner, to flygarar og ti soldatar, havarerer på veg til India, og dei vert tekne til fange av ei kommunistisk geriljagruppe. Den kinesiske geriljaleiaren Pi Ying vil gje amerikanarane livet i gåve om obersten slår han i sjakk. Dei 16 amerikanarane må vera dei kvite brikkene på eit «sjakkgolv». Obersten er sjølv kongen. I dette asymmetriske spelet risikerer ikkje svart noko som helst.
Det dramatisk-psykologiske høgdepunktet kjem når kongen skjønar at han må ofra ein springar, sin eigen son, for å setja svart matt. Den kvite dronninga, mor til guten, vert hysterisk, naturleg nok. Partiet får ein merkeleg og lukkeleg slutt når det viser seg at kinesarane er styrte av russaren Barzov, som tek over føringa av dei svarte brikkene og lèt guten leva.
Novella til Vonnegut er ein kritikk av den kalde krigen, der vanlege amerikanarar vart brikker i eit kynisk spel.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.