Diktet: Kjell Heggelund
«Heggelunds improviserte førelesingar på universitetet, utan manus, er segnomsuste.»
Foto: Den norske Forfatterforening
Kjell Heggelund (1932–2017) gav ut tre diktsamlingar på tre år, 1966–1968: Reisekretser, I min tid, Punkt . 8. Desse er sidan utgjevne som Samlede dikt i fire omgangar 1977, 1996, 2004, 2012. Han underviste i litteratur ved Universitetet i Oslo frå 1966 til 1992, gjekk deretter over til å verta litterær redaktør på Aschehoug forlag, 1992–2004. Eit fyldig festskrift kom til 70-årsdagen hans: All denne hvithet.
Som forskar redigerte han Petter Dass, Ludvig Holberg, Johan Herman Wessel og ei stor utgåve om surrealisme. Han omsette Paul Éluard, Benjamin Péret og mange andre. Frå latin Holbergs Nils Klims reise til den underjordiske verden.
Han sat i redaksjonen til PaxLyrikk og BASAR. Heggelunds improviserte førelesingar på universitetet, utan manus, er segnomsuste. Eigenarten hans som poet er ikkje endeleg fastlagd. Tor Ulven kallar han «en splittende klassisist». Det vert sagt at det skal finnast ei fjerde diktsamling, som Heggelund aldri gav ut.
Dagens dikt er frå samling 2. Eit kjærleiksdikt? Eller om skilnad? Snarare om båe. Med eit atterhald: Som havet. Som angsten. Bønene hennar om miskunn, miskunn. Dei stig, dei fell – og til slutt: Dei græt. Altså: Dei er båe saman i verdas «uforlignelige realitet». Det inneber at røynda er som ho er. Ho kan ikkje etterliknast.
Kva fekk vi vite om dei elskande? Hendene deira møttest. Dei vandra saman nattetider. Hendene hennar vart til eit ukjent lys. Det som gjer dei til eitt, er at dei druknar i felles bølgjer, ler mot ei felles sol. Men atter: Er det i det
verkelege havet?
Eller prøver diktet å seia noko heilt anna? Tyder «Tidekrets» at tida går i sirkel?
Heggelund les inn diktet i samlinga frå 2012.
Jan Erik Vold
Tidekrets
Som havet. Som angsten. Som heiren
Som alt som gjorde oss til ett: dine
henders grep og mine
eller vandringer langs samme netter
Som alt som skilte oss. Som gjorde
dine hender til et ukjent lys og smale
bønner om barmhjertighet, barmhjertighet
steg vi, falt vi
til vi atter druknet i de samme bølger, lo
mot samme sol, gråt gjennom samme verdens
uforlignelige realitet
Kjell Heggelund
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Kjell Heggelund (1932–2017) gav ut tre diktsamlingar på tre år, 1966–1968: Reisekretser, I min tid, Punkt . 8. Desse er sidan utgjevne som Samlede dikt i fire omgangar 1977, 1996, 2004, 2012. Han underviste i litteratur ved Universitetet i Oslo frå 1966 til 1992, gjekk deretter over til å verta litterær redaktør på Aschehoug forlag, 1992–2004. Eit fyldig festskrift kom til 70-årsdagen hans: All denne hvithet.
Som forskar redigerte han Petter Dass, Ludvig Holberg, Johan Herman Wessel og ei stor utgåve om surrealisme. Han omsette Paul Éluard, Benjamin Péret og mange andre. Frå latin Holbergs Nils Klims reise til den underjordiske verden.
Han sat i redaksjonen til PaxLyrikk og BASAR. Heggelunds improviserte førelesingar på universitetet, utan manus, er segnomsuste. Eigenarten hans som poet er ikkje endeleg fastlagd. Tor Ulven kallar han «en splittende klassisist». Det vert sagt at det skal finnast ei fjerde diktsamling, som Heggelund aldri gav ut.
Dagens dikt er frå samling 2. Eit kjærleiksdikt? Eller om skilnad? Snarare om båe. Med eit atterhald: Som havet. Som angsten. Bønene hennar om miskunn, miskunn. Dei stig, dei fell – og til slutt: Dei græt. Altså: Dei er båe saman i verdas «uforlignelige realitet». Det inneber at røynda er som ho er. Ho kan ikkje etterliknast.
Kva fekk vi vite om dei elskande? Hendene deira møttest. Dei vandra saman nattetider. Hendene hennar vart til eit ukjent lys. Det som gjer dei til eitt, er at dei druknar i felles bølgjer, ler mot ei felles sol. Men atter: Er det i det
verkelege havet?
Eller prøver diktet å seia noko heilt anna? Tyder «Tidekrets» at tida går i sirkel?
Heggelund les inn diktet i samlinga frå 2012.
Jan Erik Vold
Tidekrets
Som havet. Som angsten. Som heiren
Som alt som gjorde oss til ett: dine
henders grep og mine
eller vandringer langs samme netter
Som alt som skilte oss. Som gjorde
dine hender til et ukjent lys og smale
bønner om barmhjertighet, barmhjertighet
steg vi, falt vi
til vi atter druknet i de samme bølger, lo
mot samme sol, gråt gjennom samme verdens
uforlignelige realitet
Kjell Heggelund
Fleire artiklar
Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.
Tusen dagar med russisk katastrofe
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
Den rumenske forfattaren Mircea Cartarescu har skrive både skjønnlitteratur, lyrikk og litterære essay.
Foto: Solum Bokvennen
Mircea Cărtărescu kastar eit fortrolla lys over barndommen i Melankolien
Taiwanarar feirar nasjonaldagen 10. oktober framfor presidentbygget i Taipei.
Foto: Chiang Ying-ying / AP / NTB
Illusjonen om «eitt Kina»
Kina gjer krav på Taiwan, og Noreg anerkjenner ikkje Taiwan som sjølvstendig stat. Men kor sterkt står argumenta for at Taiwan er ein del av Kina?
Papiravisa