Frå dagboka
Fyrsteopplaget – 40 eksemplar – av dagboka «På terskelen til sjakkens vinnende vesen» (2018) er alt rive bort.
Foto frå boka
«Jeg vil ikke skrive flere bøker. Jeg vil spille sjakk.» Det er romanforfattaren Kristin Ribe frå Trondheim som ifylgje dagboknotata sine seier dette til venninna Karin. Ho er heilt fersk når ho taper mot ‘Magnus 5 år’ på appen PlayMagnus.
Den 13. juni 2015 er ein merkedag. Ribe skal for fyrste gong spela sjakk mot eit levande menneske, venen Rune. Ho vinn dronninga hans etter sju trekk, men taper partiet. «Eg ser du har spela før», seier Rune. Det er då noko. Ho vinn eit parti mot ‘Magnus 7 år’ på appen, men to dagar seinare taper den verkelege Magnus partiet sitt i Norway Chess. «Da kan jeg ikke spille mot ham i dag. Han trenger ikke flere tap på en stund. Fikk jo ganske vondt av ham.» Ei veke seinare vinn ho mot eit menneske, Terje. Ein tilskodar spør: «Pleier du å skjelve så mye?»
Etter seks månader som sjakkspelar på fulltid les ho om den såkalla «opposisjonen» i bondesluttspel. Ho noterer ned føremonen med å ha opposisjonen, og legg til i parentes: «(Gudene veit hvorfor, men jeg godtar det, jeg. Det er jo ikke alt her i verden man må forstå til bunns for å ha det bra.)»
Sjakken dominerer kvardagen meir og meir. «Kan du ikkje skriva ei sjakkbok – kombinera skrivinga og sjakkgleda?» seier venene. «Nei, det har andre gjort, men verre, det har også kommet ei norsk bok om sjakk. Så det går ikke.» Ribe kjenner ikkje den norske sjakklitteraturen, og les alt på engelsk: «Fikk til discovered attack-deflection ved å flytte en bonde. Er jeg god, eller!» (Her har eg ikkje peiling på kva ho pratar om).
Ribe spelar turneringar, i lægste klasse, mest mot born. «Æ må tiss», seier trønderungane midt under partiet. Ein av gutane er berre 3,5 år gamal, medan Ribe er i førtiåra og vert sliten av å tenkja. Ho reflekterer over sjakkterminologien og den nye verda hennar: Tenkjepause – er det ein pause for å tenkja eller ein pause utan å tenkja?
Ei sjakkmor inviterer Ribe til sjåførklassa i ei barneturnering. «Men jeg har jo verken barn eller bil.» Det spelar inga rolle – sjakkmiljøet er inkluderande. Den 16. januar i år to, altså i 2016, spelar Ribe med noteringsskjema for fyrste gong. Forfattaren skjelv på handa.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
«Jeg vil ikke skrive flere bøker. Jeg vil spille sjakk.» Det er romanforfattaren Kristin Ribe frå Trondheim som ifylgje dagboknotata sine seier dette til venninna Karin. Ho er heilt fersk når ho taper mot ‘Magnus 5 år’ på appen PlayMagnus.
Den 13. juni 2015 er ein merkedag. Ribe skal for fyrste gong spela sjakk mot eit levande menneske, venen Rune. Ho vinn dronninga hans etter sju trekk, men taper partiet. «Eg ser du har spela før», seier Rune. Det er då noko. Ho vinn eit parti mot ‘Magnus 7 år’ på appen, men to dagar seinare taper den verkelege Magnus partiet sitt i Norway Chess. «Da kan jeg ikke spille mot ham i dag. Han trenger ikke flere tap på en stund. Fikk jo ganske vondt av ham.» Ei veke seinare vinn ho mot eit menneske, Terje. Ein tilskodar spør: «Pleier du å skjelve så mye?»
Etter seks månader som sjakkspelar på fulltid les ho om den såkalla «opposisjonen» i bondesluttspel. Ho noterer ned føremonen med å ha opposisjonen, og legg til i parentes: «(Gudene veit hvorfor, men jeg godtar det, jeg. Det er jo ikke alt her i verden man må forstå til bunns for å ha det bra.)»
Sjakken dominerer kvardagen meir og meir. «Kan du ikkje skriva ei sjakkbok – kombinera skrivinga og sjakkgleda?» seier venene. «Nei, det har andre gjort, men verre, det har også kommet ei norsk bok om sjakk. Så det går ikke.» Ribe kjenner ikkje den norske sjakklitteraturen, og les alt på engelsk: «Fikk til discovered attack-deflection ved å flytte en bonde. Er jeg god, eller!» (Her har eg ikkje peiling på kva ho pratar om).
Ribe spelar turneringar, i lægste klasse, mest mot born. «Æ må tiss», seier trønderungane midt under partiet. Ein av gutane er berre 3,5 år gamal, medan Ribe er i førtiåra og vert sliten av å tenkja. Ho reflekterer over sjakkterminologien og den nye verda hennar: Tenkjepause – er det ein pause for å tenkja eller ein pause utan å tenkja?
Ei sjakkmor inviterer Ribe til sjåførklassa i ei barneturnering. «Men jeg har jo verken barn eller bil.» Det spelar inga rolle – sjakkmiljøet er inkluderande. Den 16. januar i år to, altså i 2016, spelar Ribe med noteringsskjema for fyrste gong. Forfattaren skjelv på handa.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Fleire artiklar
Jørgen Boassen har vorte kjend langt utanfor Grønlands grenser etter at han viste Donald Trump jr. omkring i Nuuk.
Foto: Christiane Jordheim Larsen
Alle auge på Grønland
NUUK, GRØNLAND: 2025 starta med vaksenopplæring om Grønlands geopolitiske betyding. Saman med store delar av den vestlege pressa har eg følgt spora etter Donald Trump jr. i hovudstaden Nuuk.
Afghanarane som spelar i filmen til Raha Amirfazli og Alireza Ghasemi, har flykta frå Iran.
Foto frå filmen
Filmglede
Det er alltid kjekt å opne det nye året med mykje film.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.