JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Frå matfatetKunnskap

Krav til lausdrift

Fungerande båsfjøs bør få stå tida si – så lenge kyrne får brukt beitekompetansen sin.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Tomme båsar: Er det denne framtida småskala-mjølkebonden går i møte?

Tomme båsar: Er det denne framtida småskala-mjølkebonden går i møte?

Foto via Wikimedia Commons

Tomme båsar: Er det denne framtida småskala-mjølkebonden går i møte?

Tomme båsar: Er det denne framtida småskala-mjølkebonden går i møte?

Foto via Wikimedia Commons

4202
20230210
4202
20230210

Kva er best for kua – å stå på bås eller gå i lausdrift? Det vedtekne svaret er lausdrifta. Alt i 2004 vedtok Stortinget at alle norske mjølkekufjøs skulle vere lausdriftsfjøs innan 2024. Det er neste år, men i 2016 vart fristen endra til 2034. Som kompensasjon fekk alle kyr rett til å kome ut på beite i løpet av året. Beiteretten er på åtte veker for kyr som elles går i lausdriftsfjøs, og tolv veker for kyr i båsfjøs.

Det er elleve år til 2034. Er det då for tidleg å spå korleis norsk mjølkeproduksjon med lausdriftskrav kjem til å sjå ut? Kanskje, men bygge gjer ein ikkje over natta. Fyrst skal det planleggast, så skal det søkast og ikkje minst finansierast. Om vi skal tru avisa Gudbrandsdølen Dagningen (GD), er det ikkje mange i deira dekningsområde – Gudbrandsdalen, med nærare 500 mjølkeprodusentar, og halvparten av dei produserer i båsfjøs – som planlegg å gjere nett det: Avisa har spurt Innovasjon Noreg om kor mange bønder i dekningsområdet deira som har søkt om investeringsmidlar til ombygging eller nybygg den siste perioden, og fått til svar at det er null.

Ingen bønder i Gudbrandsdalen planlegg å bygge om for lausdrift. I heile Innlandet er det ifylgje GD og Innovasjon Noreg berre fem søknader inne.

18–23 milliardar

Ei openberr årsak er tøffare økonomiske tider. Nedgangen i søknadstal er på 80 prosent. Både privatpersonar og næringsdrivande er urolege for framtida. Ein bonde med familiegard i enkeltpersonføretak er begge delar, og endåtil utan sjanse til å ta ut auka investeringskostnader gjennom auka produktprisar.

Innovasjon Noreg gjev støtte på opptil 40 prosent av kostnadene. Resten vert fort mange millionar per gard. Ifylgje Norsk institutt for bioøkonomi (Nibio) vil det samla vere trong for ein stad mellom 18 og 23 milliardar 2021-kroner om ein skal ha alle mjølkeprodusentar i Noreg med vidare inn i den båslause framtida.

Det er på tide å tenkje seg om. Mange vil seie at det har det vore lenge, at kravet om båsfrie miljø i alle fjøs alltid har vore kroken på døra for dei små mjølkeprodusentane. Igjen tal frå Nibio: I Vestland fylke vert 46 prosent av mjølka produsert i båsfjøs. Sju av ti fjøs vil måtte byggast om.

Kor mange av desse vil falle frå? Det skal ikkje mange til før vi vil merke det på sjølvforsyninga. Bondekannibalismen jordbruksoppgjeret forkler som effektivisering, har vore sterk i årevis, men er no på retrett. Mange stader er det rett og slett ikkje jord frå fleire nedlagde gardar å ta over. Skrekkscenarioet med éin bonde i kvar grend er mange stader vorte røyndom, og om denne siste bonden driv i båsfjøs, skjønar du kor vi er på veg.

Beitekrav

Beitekravet som no snart veks frå tolv til seksten veker, er alt ei tøff nok omlegging for mange bønder med tunge dyr, dårleg drenerte marker og utmarksbeite langt frå mjølkeanlegget. Kva om vi i staden retta gulrota inn mot denne delen av dyrevelferda – å gjere det lettare for bønder å sleppe dyra heilt ut? Tilskot til grøfting, til gjerding, til Nofence-klavar – ja, for det finst teknologi som ikkje fyrst og fremst er laga for å auke effektiviteten og etterlikna land med eit anna fortrinn for storskaladrift enn Noreg: Alt i 2017 vart den fyrste mobile mjølkeroboten installert her til lands, til dømes, ifylgje tidsskriftet Betre gardsdrift. Men framleis har vi knapt høyrt om innretninga som truleg kunne gjort det lettare for mange bønder å kombinere beiting med mjølking.

Synest du eg har gløymt kua oppe i det heile? Det finst nok av forsking som syner at kyr har det betre i lausdrift, og så finst det nok av erfaring frå dyktige bønder som klarar å sikre god dyrevelferd i båsfjøs kombinert med luftegard og beiting.

Begge delar bør vektleggast. Skal det byggast nytt, skal det argumenterast godt for å bygge båsfjøs. Men dei fjøsa som står og er bygde med statleg velsigning og pengestøtte for berre ein generasjon sidan, bør få stå tida si ut – med innbyggarar som ikkje er fastlåste der inne lenger enn høgst naudsynt. Noreg har fantastiske føresetnader for å produsere lokal mjølk med glade kyr. Vi må berre klare å legge til rette for det.

Siri Helle

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Kva er best for kua – å stå på bås eller gå i lausdrift? Det vedtekne svaret er lausdrifta. Alt i 2004 vedtok Stortinget at alle norske mjølkekufjøs skulle vere lausdriftsfjøs innan 2024. Det er neste år, men i 2016 vart fristen endra til 2034. Som kompensasjon fekk alle kyr rett til å kome ut på beite i løpet av året. Beiteretten er på åtte veker for kyr som elles går i lausdriftsfjøs, og tolv veker for kyr i båsfjøs.

Det er elleve år til 2034. Er det då for tidleg å spå korleis norsk mjølkeproduksjon med lausdriftskrav kjem til å sjå ut? Kanskje, men bygge gjer ein ikkje over natta. Fyrst skal det planleggast, så skal det søkast og ikkje minst finansierast. Om vi skal tru avisa Gudbrandsdølen Dagningen (GD), er det ikkje mange i deira dekningsområde – Gudbrandsdalen, med nærare 500 mjølkeprodusentar, og halvparten av dei produserer i båsfjøs – som planlegg å gjere nett det: Avisa har spurt Innovasjon Noreg om kor mange bønder i dekningsområdet deira som har søkt om investeringsmidlar til ombygging eller nybygg den siste perioden, og fått til svar at det er null.

Ingen bønder i Gudbrandsdalen planlegg å bygge om for lausdrift. I heile Innlandet er det ifylgje GD og Innovasjon Noreg berre fem søknader inne.

18–23 milliardar

Ei openberr årsak er tøffare økonomiske tider. Nedgangen i søknadstal er på 80 prosent. Både privatpersonar og næringsdrivande er urolege for framtida. Ein bonde med familiegard i enkeltpersonføretak er begge delar, og endåtil utan sjanse til å ta ut auka investeringskostnader gjennom auka produktprisar.

Innovasjon Noreg gjev støtte på opptil 40 prosent av kostnadene. Resten vert fort mange millionar per gard. Ifylgje Norsk institutt for bioøkonomi (Nibio) vil det samla vere trong for ein stad mellom 18 og 23 milliardar 2021-kroner om ein skal ha alle mjølkeprodusentar i Noreg med vidare inn i den båslause framtida.

Det er på tide å tenkje seg om. Mange vil seie at det har det vore lenge, at kravet om båsfrie miljø i alle fjøs alltid har vore kroken på døra for dei små mjølkeprodusentane. Igjen tal frå Nibio: I Vestland fylke vert 46 prosent av mjølka produsert i båsfjøs. Sju av ti fjøs vil måtte byggast om.

Kor mange av desse vil falle frå? Det skal ikkje mange til før vi vil merke det på sjølvforsyninga. Bondekannibalismen jordbruksoppgjeret forkler som effektivisering, har vore sterk i årevis, men er no på retrett. Mange stader er det rett og slett ikkje jord frå fleire nedlagde gardar å ta over. Skrekkscenarioet med éin bonde i kvar grend er mange stader vorte røyndom, og om denne siste bonden driv i båsfjøs, skjønar du kor vi er på veg.

Beitekrav

Beitekravet som no snart veks frå tolv til seksten veker, er alt ei tøff nok omlegging for mange bønder med tunge dyr, dårleg drenerte marker og utmarksbeite langt frå mjølkeanlegget. Kva om vi i staden retta gulrota inn mot denne delen av dyrevelferda – å gjere det lettare for bønder å sleppe dyra heilt ut? Tilskot til grøfting, til gjerding, til Nofence-klavar – ja, for det finst teknologi som ikkje fyrst og fremst er laga for å auke effektiviteten og etterlikna land med eit anna fortrinn for storskaladrift enn Noreg: Alt i 2017 vart den fyrste mobile mjølkeroboten installert her til lands, til dømes, ifylgje tidsskriftet Betre gardsdrift. Men framleis har vi knapt høyrt om innretninga som truleg kunne gjort det lettare for mange bønder å kombinere beiting med mjølking.

Synest du eg har gløymt kua oppe i det heile? Det finst nok av forsking som syner at kyr har det betre i lausdrift, og så finst det nok av erfaring frå dyktige bønder som klarar å sikre god dyrevelferd i båsfjøs kombinert med luftegard og beiting.

Begge delar bør vektleggast. Skal det byggast nytt, skal det argumenterast godt for å bygge båsfjøs. Men dei fjøsa som står og er bygde med statleg velsigning og pengestøtte for berre ein generasjon sidan, bør få stå tida si ut – med innbyggarar som ikkje er fastlåste der inne lenger enn høgst naudsynt. Noreg har fantastiske føresetnader for å produsere lokal mjølk med glade kyr. Vi må berre klare å legge til rette for det.

Siri Helle

Fleire artiklar

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen
Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen

Teikning: May Linn Clement

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro

Teikning: May Linn Clement

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis