Goldenvejzers rike liv
Tolstoj og Goldenvejzer spela med det engelske brikkesettet Staunton, eit sett ein i dag finn saman med teikninga av A.V. Moravov i museumsleilegheita etter Goldenvejzer i Moskva.
Ein interessant generasjon i sjakken, kunsten og vitskapen er dei som gjorde karriere både i Tsar-Russland og under Sovjet-kommunismen. Pianisten og komponisten Aleksandr Goldenvejzer (1875–1961) fekk Stalin-premien i 1947. Han var professor på konservatoriet i Moskva gjennom 55 år. Mot slutten vart han ein gong spurd: «Skal De vera med på seminaret i marxisme og leninisme?» Den gamle professoren svarte: «Eg trur ikkje det er naudsynt. Eg møter jo snart opphavsmennene personleg.»
Som seksåring lærte han sjakk av faren. Familien kjende Mikhail Tsjigorin, som tapte ein VM-kamp mot Steinitz i 1891–92. Året etter døydde Pjotr Tsjajkovskij, som var læremeisteren til Goldenvejzer i musikken.
Så byrja venskapen med Lev Tolstoj. Goldenvejzer vitja den gamle forfattaren på godset Jasnaja Poljana. Dei spela om lag 600 sjakkparti. Etter sjakken heldt Goldenvejzer som regel ein privat konsert. Tolstoj, som hadde skrive kortromanen Kreutzersonaten i 1889 (norsk omsetjing av Turid Schancke Bjørnflaten), høyrde på Beethoven og andre klassikarar. Favoritten var Chopin.
I revolusjonsåret 1917 fekk Goldenvejzer tak i eit kunstnarleg utforma sjakksett som var laga av nevøen til Anton Tsjekhov. Goldenvejzer byrja samla på eksklusive sjakkbrikker, som ein i dag kan sjå i museet hans i Moskva.
Goldenvejzer spela mykje sjakk med komponistane Aleksandr Skrjabin, som døydde to år før revolusjonen, og Sergej Rakhmaninov, som etter revolusjonen kom seg til Sverige og seinare til USA. Goldenvejzer vann som regel, som han òg gjorde mot den verdskjende operasongaren Fjodor Sjaljapin, som fekk eit komplisert liv i den nye sovjetstaten og døydde i Paris i 1938.
Av alle dei store personlegdomane i livet til Goldenvejzer var det berre éin som slo han regelbunde i sjakk. Det var komponisten Sergej Prokofjev, som emigrerte i 1918, men vende attende til Sovjet på 1930-talet. Som eg har skrive tidlegare i spalta, var Dmitrij Sjostakovitsj nesten på nivå med Prokofjev, og fiolinisten David Ojstrakh vann faktisk ein offisiell sjakkduell mot Prokofjev i 1937, men vi kjenner ikkje resultata til Goldenvejzer mot desse to.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ein interessant generasjon i sjakken, kunsten og vitskapen er dei som gjorde karriere både i Tsar-Russland og under Sovjet-kommunismen. Pianisten og komponisten Aleksandr Goldenvejzer (1875–1961) fekk Stalin-premien i 1947. Han var professor på konservatoriet i Moskva gjennom 55 år. Mot slutten vart han ein gong spurd: «Skal De vera med på seminaret i marxisme og leninisme?» Den gamle professoren svarte: «Eg trur ikkje det er naudsynt. Eg møter jo snart opphavsmennene personleg.»
Som seksåring lærte han sjakk av faren. Familien kjende Mikhail Tsjigorin, som tapte ein VM-kamp mot Steinitz i 1891–92. Året etter døydde Pjotr Tsjajkovskij, som var læremeisteren til Goldenvejzer i musikken.
Så byrja venskapen med Lev Tolstoj. Goldenvejzer vitja den gamle forfattaren på godset Jasnaja Poljana. Dei spela om lag 600 sjakkparti. Etter sjakken heldt Goldenvejzer som regel ein privat konsert. Tolstoj, som hadde skrive kortromanen Kreutzersonaten i 1889 (norsk omsetjing av Turid Schancke Bjørnflaten), høyrde på Beethoven og andre klassikarar. Favoritten var Chopin.
I revolusjonsåret 1917 fekk Goldenvejzer tak i eit kunstnarleg utforma sjakksett som var laga av nevøen til Anton Tsjekhov. Goldenvejzer byrja samla på eksklusive sjakkbrikker, som ein i dag kan sjå i museet hans i Moskva.
Goldenvejzer spela mykje sjakk med komponistane Aleksandr Skrjabin, som døydde to år før revolusjonen, og Sergej Rakhmaninov, som etter revolusjonen kom seg til Sverige og seinare til USA. Goldenvejzer vann som regel, som han òg gjorde mot den verdskjende operasongaren Fjodor Sjaljapin, som fekk eit komplisert liv i den nye sovjetstaten og døydde i Paris i 1938.
Av alle dei store personlegdomane i livet til Goldenvejzer var det berre éin som slo han regelbunde i sjakk. Det var komponisten Sergej Prokofjev, som emigrerte i 1918, men vende attende til Sovjet på 1930-talet. Som eg har skrive tidlegare i spalta, var Dmitrij Sjostakovitsj nesten på nivå med Prokofjev, og fiolinisten David Ojstrakh vann faktisk ein offisiell sjakkduell mot Prokofjev i 1937, men vi kjenner ikkje resultata til Goldenvejzer mot desse to.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.