Mannen frå parken
Lyn i parken. Vyzjmanavin (til venstre) mot stormeister Arbakov.
Eg hugsar godt då CSKA, Hærens lag frå Moskva, kom til Aker Brygge i 1987 for å spela europacup mot klubben min, Oslo Schakselskap. Ikkje overraskande vann sovjetarane lett, men ein av spelarane var meir mystisk enn dei andre.
Kven var eigenleg Aleksej Vyzjmanavin? Han var 26 år gamal, utan tittel, kunne ikkje eitt ord engelsk, og hadde aldri før vore i Vesten.
Sjølv for russarar er dette namnet gåtefullt. Far hans hadde kjempa mot japanarane under krigen og hamna seinare i fengsel etter ei misforståing. Då han vart skriven ut, fekk han nytt pass med eit namn fullt av stavefeil. Ingen russarar heiter «Vyzjmanavin», og ingen hugsar i dag kva mannen eigenleg heitte. Han var nøgd med å vera ein fri mann og godtok det nye namnet.
Sonen Aleksej var gatesmart i Moskva på 60-talet, men med elendige karakterar på skulen. Som 13-åring, i seinaste laget, fann han ei sjakkbok som han tok med seg overalt han gjekk. Han byrja på sjakkurs saman med born i sjuårsalderen. Så oppdaga han sjakkbohemane i Sokolniki-parken. Heime var det berre fyll etter at mora døydde, så parken vart den andre heimen hans. Han slutta skulen i 8. klasse og svor at han aldri skulle byrja arbeida. Han drakk som far sin, men meinte han hadde kontroll.
Vyzjmanavin spela sjakk for små og store pengar. Ein gong loppa han ein nyrik russar for ein heil sekk med pengesetlar. Han drog rett til det illegale gamblarmiljøet og spela bort alt på rulett.
Alle visste at Vyzjmanavin var kongen av Sokolniki-parken, i røynda ein av dei beste lynsjakkspelarane i verda. Han vart stormeister seint, 28 år gamal, i ei tid då tittelen hang høgt (Agdestein var Noregs einaste stormeister). Lynsjakkfantomet kom overraskande med på OL-laget til Russland i 1992 med verdsmeister Kasparov i spissen. Mannen frå parken vart olympisk meister.
I 1994 var han nær det store gjennombrotet under ei stjerneturnering i Kreml. Han slo Kortsjnoj i kvartfinalen og møtte i semifinalen Kramnik, som nett hadde slege Kasparov. I ei lett vunnen stilling mot Kramnik baud han remis då han mistolka reglane og trudde at han – og ikkje Kramnik – gjekk til finalen med remis. Kameratane frå parken følgde partiet frå tribunen, men jubla for tidleg.
Han svor at han aldri skulle verta som far sin, men 39 år gamal døydde han. Han drakk seg i hel.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Eg hugsar godt då CSKA, Hærens lag frå Moskva, kom til Aker Brygge i 1987 for å spela europacup mot klubben min, Oslo Schakselskap. Ikkje overraskande vann sovjetarane lett, men ein av spelarane var meir mystisk enn dei andre.
Kven var eigenleg Aleksej Vyzjmanavin? Han var 26 år gamal, utan tittel, kunne ikkje eitt ord engelsk, og hadde aldri før vore i Vesten.
Sjølv for russarar er dette namnet gåtefullt. Far hans hadde kjempa mot japanarane under krigen og hamna seinare i fengsel etter ei misforståing. Då han vart skriven ut, fekk han nytt pass med eit namn fullt av stavefeil. Ingen russarar heiter «Vyzjmanavin», og ingen hugsar i dag kva mannen eigenleg heitte. Han var nøgd med å vera ein fri mann og godtok det nye namnet.
Sonen Aleksej var gatesmart i Moskva på 60-talet, men med elendige karakterar på skulen. Som 13-åring, i seinaste laget, fann han ei sjakkbok som han tok med seg overalt han gjekk. Han byrja på sjakkurs saman med born i sjuårsalderen. Så oppdaga han sjakkbohemane i Sokolniki-parken. Heime var det berre fyll etter at mora døydde, så parken vart den andre heimen hans. Han slutta skulen i 8. klasse og svor at han aldri skulle byrja arbeida. Han drakk som far sin, men meinte han hadde kontroll.
Vyzjmanavin spela sjakk for små og store pengar. Ein gong loppa han ein nyrik russar for ein heil sekk med pengesetlar. Han drog rett til det illegale gamblarmiljøet og spela bort alt på rulett.
Alle visste at Vyzjmanavin var kongen av Sokolniki-parken, i røynda ein av dei beste lynsjakkspelarane i verda. Han vart stormeister seint, 28 år gamal, i ei tid då tittelen hang høgt (Agdestein var Noregs einaste stormeister). Lynsjakkfantomet kom overraskande med på OL-laget til Russland i 1992 med verdsmeister Kasparov i spissen. Mannen frå parken vart olympisk meister.
I 1994 var han nær det store gjennombrotet under ei stjerneturnering i Kreml. Han slo Kortsjnoj i kvartfinalen og møtte i semifinalen Kramnik, som nett hadde slege Kasparov. I ei lett vunnen stilling mot Kramnik baud han remis då han mistolka reglane og trudde at han – og ikkje Kramnik – gjekk til finalen med remis. Kameratane frå parken følgde partiet frå tribunen, men jubla for tidleg.
Han svor at han aldri skulle verta som far sin, men 39 år gamal døydde han. Han drakk seg i hel.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.