Matvareprodukt vert lanserte på ulike måtar. Medan somme får stå nokre månader i ei hylle utan at nokon får med seg verken at dei var der eller at dei forsvinn, sidan ingen kjøper dei, gjer andre inntoget sitt med tilbodskampanjar og eigne, profilerte hyller midt på golvet eller – kongeplasseringa – rett framfor kassen.

Eit av dei meir overraskande tilskota til siste kategori er proteinpuddingen ProPud. Dei siste månadane har eg sett han overalt. Det er overraskande fordi han ikkje vert produsert av nokon av dei store samvirka eller daglegvarekonserna verken i Noreg eller internasjonalt. Tvert om er produsenten det vesle, svenske selskapet Njie, starta av kampsportmeisteren Assan Njie i 2008.

Muskeljakta

Kanskje er det ikkje så overraskande – produktet er trass alt eit proteintilskot. Og i 2017-røyndommen, der sterk er det nye tynn, er det ingenting som er så heitt som masse protein i få kaloriar.

Det er nett det ein får i ein ProPud: 20 gram protein, berre 144 kaloriar. Om du skulle vere så heldig å vere ein av dei som ikkje brukar siste rest av sommaren på å rekne proteinmengder, kan eg opplyse deg om at 20 gram protein er ganske så mykje. Det er til dømes like mykje som i 150 gram hasselnøtter eller to og eit halvt egg.

Dette skal du altså ete med éin gong du er ferdig med å trene, eller berre når du har trong for eit kjapt lite måltid, eller kanskje berre har lyst på eitt eller anna som ikkje gjev deg og sommarkroppen din dårleg samvit. Er ProPud det etterlengta treet som veks inn i himmelen?

Produktet er enkelt og greitt laga på mjølk. Ultrapasteurisert mjølk har i seg sjølv kring 3,5 prosent protein, resten er tilsett mjølkeprotein. Sjølvsagt er det ikkje jordbær i jordbærutgåva, det er trass alt ikkje luksusmat vi har føre oss her, men mat vi et av nytte og funksjon. Smak kjem frå aromastoff og søtstoffa acesulfam K og aspartam, og puddingkonsistensen er skapt ved hjelp av tre ulike stabilisatorar.

skjult matsvinn

Éin ting er at vi i vår stillesittande kvardag ikkje klarar å bruke opp alle kaloriane vi får i oss ved daglege gjeremål, og difor må trene for ikkje å legge på oss. Noko anna er det å pøse på med protein, som det faktisk kan vere for lite av til alle svoltne menneske i verda, og som ikkje eingong smakar særleg godt, fordi det kanskje kan vere godt for muskelveksten – musklar vi ikkje skal bruke til anna enn å vise fram på Instagram og kanskje prøve å vinne ein konkurranse – og fordi det uansett ikkje er skadeleg å ete for mykje protein, og då er det best å vere på den sikre sida.

Men kor mykje protein treng vi eigentleg? Tilrådingane varierer, men ifylgje Helsedirektoratet bør vi få mellom 10 og 20 prosent av energien vår frå protein. 20 prosent svarar til 100 gram protein. Snittnordmannen får ved alle høve 15 prosent av energiinntaket sitt frå protein. Dei aller fleste av oss får altså i oss nok protein, og kanskje vel så det, frå heilt vanleg, uforsterka mat. Å ete meir kan vere ein dårleg idé. Fysiske konsekvensar for kroppen er nemleg ikkje den einaste typen konsekvensar matinntaket kan få.

Kroppen har mest truleg ei grense for kor mykje protein han klarar å ta opp på éin gong. Akkurat kor grensa går, kjem an på kven vi er og kor mykje vi brukar kroppen vår, men ein stad mellom 20 og 40 gram vert gjerne nemnd.

Dette er det verkeleg skjulte matsvinnet. Protein som kroppen ikkje klarar å nyttiggjere seg av, vert omgjort til urea og skilde ut med urin. Høgverdig animalsk protein går rett ut i kloakken. Vi skulle skamme oss.

Siri Helle