Å konfrontera juks
Med store sponsorpengar i potten konfronterte Irene Sukandar amatøren Kipas. 1,3 millionar indonesiarar følgde partia live.
Foto: YouTube
I norsk sjakk har ein lenge vore blind for juksing, men så kom Bjørnsen-saka for fem år sidan. Det vart ei lite hyggjeleg mediesak, der eg spela ei rolle som ikkje gav meg noka glede.
Kort fortalt, skjøna eg snøgt at den svaksynte hobbyspelaren juksa seg til triumfane sine. Det var nok å sjå på kvaliteten på trekka. Eg analyserte partia og rapporterte han til Norges Sjakkforbund i januar 2016, same kveld som han vann ei turnering på Fagernes med «umenneskeleg» godt spel. Etter ei lang soge vart han i mai 2018 ekskludert på livstid frå norsk sjakk.
I ein periode vart eg sitjande og lesa og kommentera meldingar og meiningar i hundretal kvar einaste dag. Sterke sjakkspelarar skjøna med ein gong at dette var datajuks, men korleis forklarer ein slikt til «vanlege folk» og journalistar?
Noko eg lærte av denne saka, var at juksarane sjølve avslører seg når dei pratar om sjakk. Dei skjønar ikkje kva dei pratar om. Den siste tida har eg byrja konfrontera juksarane direkte på internett. Lesaren tenkjer kan henda: «Kvifor er dette så viktig?» Nei, sjakk er ikkje så viktig. Men den vesle gleda sjakken gjev, er tufta på idealet om ærleg spel mellom to menneskehjernar. Eg møtte ein fyr frå Vietnam for nokre veker sidan. Han hadde spela 325 parti på rad – utan pause – gjennom 22 timar. Ja, det er umenneskeleg, men så hadde han jo ein robot som gjorde jobben. Han prata gjerne med meg om alt mogleg, men når eg spurde om sjakk, kunne han ikkje svara.
Den siste skandalen på Chess.com skaka opp ein heil nasjon: Indonesia. Ein amatør, Dewa Kipas, spela betre enn Carlsen og vart kasta ut av plattforma med 50 millionar medlemer. Dette skjer med fleire titusen juksarar kvar månad, men son til Kipas planta ei historie i sosiale medium om at ein vanleg indonesisk mann var offer for sjakkverdas elitisme og rasisme. Historia spreidde seg lynraskt, og kjende profilar på Chess.com byrja få dødstrugsmål og måtte blokkera all datatrafikk frå Indonesia.
Stormeister Irene Sukandar (28) frå Indonesia hadde mot til å seia ifrå: «Dette er ei skam for landet. Sjølvsagt juksar denne amatøren.» Då fekk ho trugsmåla retta mot seg, og situasjonen vart farleg før sanninga kom på bordet i ein fysisk sjakkduell mellom proff og amatør denne veka. Sukandar vann lett 3–0.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
I norsk sjakk har ein lenge vore blind for juksing, men så kom Bjørnsen-saka for fem år sidan. Det vart ei lite hyggjeleg mediesak, der eg spela ei rolle som ikkje gav meg noka glede.
Kort fortalt, skjøna eg snøgt at den svaksynte hobbyspelaren juksa seg til triumfane sine. Det var nok å sjå på kvaliteten på trekka. Eg analyserte partia og rapporterte han til Norges Sjakkforbund i januar 2016, same kveld som han vann ei turnering på Fagernes med «umenneskeleg» godt spel. Etter ei lang soge vart han i mai 2018 ekskludert på livstid frå norsk sjakk.
I ein periode vart eg sitjande og lesa og kommentera meldingar og meiningar i hundretal kvar einaste dag. Sterke sjakkspelarar skjøna med ein gong at dette var datajuks, men korleis forklarer ein slikt til «vanlege folk» og journalistar?
Noko eg lærte av denne saka, var at juksarane sjølve avslører seg når dei pratar om sjakk. Dei skjønar ikkje kva dei pratar om. Den siste tida har eg byrja konfrontera juksarane direkte på internett. Lesaren tenkjer kan henda: «Kvifor er dette så viktig?» Nei, sjakk er ikkje så viktig. Men den vesle gleda sjakken gjev, er tufta på idealet om ærleg spel mellom to menneskehjernar. Eg møtte ein fyr frå Vietnam for nokre veker sidan. Han hadde spela 325 parti på rad – utan pause – gjennom 22 timar. Ja, det er umenneskeleg, men så hadde han jo ein robot som gjorde jobben. Han prata gjerne med meg om alt mogleg, men når eg spurde om sjakk, kunne han ikkje svara.
Den siste skandalen på Chess.com skaka opp ein heil nasjon: Indonesia. Ein amatør, Dewa Kipas, spela betre enn Carlsen og vart kasta ut av plattforma med 50 millionar medlemer. Dette skjer med fleire titusen juksarar kvar månad, men son til Kipas planta ei historie i sosiale medium om at ein vanleg indonesisk mann var offer for sjakkverdas elitisme og rasisme. Historia spreidde seg lynraskt, og kjende profilar på Chess.com byrja få dødstrugsmål og måtte blokkera all datatrafikk frå Indonesia.
Stormeister Irene Sukandar (28) frå Indonesia hadde mot til å seia ifrå: «Dette er ei skam for landet. Sjølvsagt juksar denne amatøren.» Då fekk ho trugsmåla retta mot seg, og situasjonen vart farleg før sanninga kom på bordet i ein fysisk sjakkduell mellom proff og amatør denne veka. Sukandar vann lett 3–0.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Fleire artiklar
Jørgen Boassen har vorte kjend langt utanfor Grønlands grenser etter at han viste Donald Trump jr. omkring i Nuuk.
Foto: Christiane Jordheim Larsen
Alle auge på Grønland
NUUK, GRØNLAND: 2025 starta med vaksenopplæring om Grønlands geopolitiske betyding. Saman med store delar av den vestlege pressa har eg følgt spora etter Donald Trump jr. i hovudstaden Nuuk.
Afghanarane som spelar i filmen til Raha Amirfazli og Alireza Ghasemi, har flykta frå Iran.
Foto frå filmen
Filmglede
Det er alltid kjekt å opne det nye året med mykje film.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.