Å Vestland, Vestland! Når eg ser deg slik

halvert og strippa, ikkje deg sjølv lik

Kva er du utan Klepp og Surnadal?

– ein dårleg plan og brot med namnemal

Du kunne høyrt på tips og språkleg råd

som fremja Gula, Bjørgvin eller så

I staden kaprar du eit større vi

og vil gjer’ avgjerda til berre di

Å kjære Viken, har du tenkt deg om?

Kva knyter deg til fjell i syningom?

Du er eit sjukehus nær sjø og hav

og dekkjer ikkje vidde, mose, lav

Du burde heller sett mot skarv og dal

og funne namn som samla, betre val

No gjekk du vill deg i sentrale strøk

Nei, finn på anna, skjerp deg, leit og søk

Å kjære Innlandet, kva vil du ver’?

Den grensa utanlands, ho er alt der

Ho treng ‘kje namnmøtast frå landet bak

Du har jo eigne særpreg, lukt og smak?

Vi har høyrt Eidsiva og dagens to

Hedmark, Oppland – trass alt betre enn no

Du kunne ropt mot skogen, fjell og dam

Du kunne gripe høvet, vist deg fram

No er de fremja, hjelpelause tre

Identitet – fornuften bøygd i kne

Og ei regjering som står på si sak

Kan einkvan vaksen snart få teke tak?

Vi bør få skrike ut og seie stopp

på tvers av landet både ned og opp

No får vi håpe – lat oss alle be:

at Stortinget vil setje foten ned

Eva Aalberg Undheim