Mindretalsregjeringa freistar i skrivande stund å få fleirtal for statsbudsjettet sitt med røystene til SV, og agnet lèt av alle ting til å vera, mellom anna, feriepengane til permitterte og arbeidslause.

Korleis Arbeidarpartiet, Senterpartiet og SV har tenkt i denne saka, og kva dei meinte å oppnå, veit berre dei sjølve. Det me andre les og oppfattar, er at Ap/Sp-regjeringa alt fyrste veka ved makta har brote lovnaden om å bøta på ein urett som dei borgarlege gjorde mot ei utsett gruppe i det norske samfunnet.

«Småleg», sa Støre sjølv i fjor, då Solberg-regjeringa gjorde det same. No er det regjeringa hans som salderer statsbudsjettet med feriepengar, og spørsmålet er kvifor.

Politiske kommentatorar har svar: Det er eit kynisk spel om makt som går føre seg, også her til lands, på kostnad av dei fattigaste. Speleregelen skal vera at når SV krev at regjeringa løyver desse feriepengane likevel, skal Jonas Gahr Støre og Trygve Slagsvold Vedum gje etter, og SV vil nøya seg med å pynta juletreet med ein skinande blank symbolsiger som ikkje kostar eller endrar stort.

SV nekta, som me no veit, å gå på limpinnen: «Det kan ikke bli slik at regjeringen lar være å foreslå det som er deres løfter, og at SV må kjempe for å få det inn i budsjettet», sa Audun Lysbakken, og ingen kan vel klandra han for det – andre enn den politiske rivalen til venstre, Mímir Kristjánsson, som vel veit å nytta høvet.

Her må me ta atterhald om at «det kyniske spelet» kan vera berre ein påstand frå vonde tunger, og eventuelt ei mistyding hjå skuffa støttespelarar, men den mistydinga er det i så fall Støre og Vedum sjølve som har skapt. Difor er det dei som har den moralske bevisbøra og ansvaret for å retta opp inntrykket.

Om det ikkje er eit politisk spel som går føre seg, gjev det lite trøyst å tenkja på kva det å ta feriepengar frå fattige og brillene frå born skulle vera godt for.

Johan Brox