Tomgang
Det er framleis ein frisk grønfarge i firkløveren til Senterpartiet, men politikken til partiet blir mindre grøn for kvar veke som går. I det alternative budsjettframlegget sitt går Senterpartiet inn for å kutte dieselavgifta med 35 øre literen og bensinavgifta med 15 øre. At Trygve Slagsvold Vedum gjerne vil vinne over enda fleire vonbrotne veljarar frå Framstegspartiet, er openbert. Men når han seier til Klassekampen at Senterpartiet gjerne vil ta over rolla som «bilistenes parti», samstundes som partiet framleis hevdar å ha ein grøn profil, er det verre å forstå.
Senterpartiet støtta klimaforlika i 2008 og 2012, men vil ikkje ta konsekvensen av forlika. Auken i utsleppa frå vegtrafikken er ein viktig grunn til at Noreg ikkje klarer å nå klimamåla sine. Avgifter er ikkje ein kur mot alt. Men når ein allereie er på etterskot med klimamåla, gjer det vondt verre å kutte drivstoffavgiftene.
Vedum er ikkje åleine om å vere bilpopulist i Senterpartiet. Geir Pollestad, næringspolitisk talsperson i partiet, er ofte enda meir plump i flørten sin med frustrerte Frp-veljarar. I februar i år oppsummerte han til dømes synet sitt på miljø- og klimaministeren slik overfor Vårt Land: «Når jeg hører Ola Elvestuen på radioen, får jeg lyst til å gå ut og starte bilen på tomgang.»
Partiprogrammet til Senterpartiet er ikkje utan miljøpolitiske ambisjonar. Men når miljøomsyn kjem i konflikt med omsynet til distrikta eller landbruket, er det alltid miljøet som må vike. Da regjeringspartia og SV i vår gjekk inn for å forby nydyrking av myr, var det fordi myrane er store karbonlager, og det gjev store CO2-utslepp å dyrke dei opp. Men ifølgje Geir Pollestad var myrdyrkingsforbodet «symbolpolitikk, kun egnet til å plage folk».
Langt frå alle i Senterpartiet er nøgde med miljøpolitikken partiet no legg opp til, og sist vinter tok fleire erfarne Sp-politikarar til orde for ein grønare profil. Men sidan partilandsmøtet i vår har kritikken stilna. Det er vanskeleg å argumentere mot suksess. Senterpartiet har no ein oppslutnad på kring 20 prosent på meiningsmålingane, og det taler for at Vedum og Pollestad vil halde fram med å ruse motorane sine fram mot neste stortingsval. Det lovar ikkje godt for eit framtidig regjeringssamarbeid med SV eller MDG.
Per Anders Todal
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det er framleis ein frisk grønfarge i firkløveren til Senterpartiet, men politikken til partiet blir mindre grøn for kvar veke som går. I det alternative budsjettframlegget sitt går Senterpartiet inn for å kutte dieselavgifta med 35 øre literen og bensinavgifta med 15 øre. At Trygve Slagsvold Vedum gjerne vil vinne over enda fleire vonbrotne veljarar frå Framstegspartiet, er openbert. Men når han seier til Klassekampen at Senterpartiet gjerne vil ta over rolla som «bilistenes parti», samstundes som partiet framleis hevdar å ha ein grøn profil, er det verre å forstå.
Senterpartiet støtta klimaforlika i 2008 og 2012, men vil ikkje ta konsekvensen av forlika. Auken i utsleppa frå vegtrafikken er ein viktig grunn til at Noreg ikkje klarer å nå klimamåla sine. Avgifter er ikkje ein kur mot alt. Men når ein allereie er på etterskot med klimamåla, gjer det vondt verre å kutte drivstoffavgiftene.
Vedum er ikkje åleine om å vere bilpopulist i Senterpartiet. Geir Pollestad, næringspolitisk talsperson i partiet, er ofte enda meir plump i flørten sin med frustrerte Frp-veljarar. I februar i år oppsummerte han til dømes synet sitt på miljø- og klimaministeren slik overfor Vårt Land: «Når jeg hører Ola Elvestuen på radioen, får jeg lyst til å gå ut og starte bilen på tomgang.»
Partiprogrammet til Senterpartiet er ikkje utan miljøpolitiske ambisjonar. Men når miljøomsyn kjem i konflikt med omsynet til distrikta eller landbruket, er det alltid miljøet som må vike. Da regjeringspartia og SV i vår gjekk inn for å forby nydyrking av myr, var det fordi myrane er store karbonlager, og det gjev store CO2-utslepp å dyrke dei opp. Men ifølgje Geir Pollestad var myrdyrkingsforbodet «symbolpolitikk, kun egnet til å plage folk».
Langt frå alle i Senterpartiet er nøgde med miljøpolitikken partiet no legg opp til, og sist vinter tok fleire erfarne Sp-politikarar til orde for ein grønare profil. Men sidan partilandsmøtet i vår har kritikken stilna. Det er vanskeleg å argumentere mot suksess. Senterpartiet har no ein oppslutnad på kring 20 prosent på meiningsmålingane, og det taler for at Vedum og Pollestad vil halde fram med å ruse motorane sine fram mot neste stortingsval. Det lovar ikkje godt for eit framtidig regjeringssamarbeid med SV eller MDG.
Per Anders Todal
Fleire artiklar
Det kjæraste eg har? Min ser ikkje slik ut, men eg er ganske glad i han, ja.
Foto via Wikimedia Commons
Smørbutten min får du nok aldri
Ei flygande badstove skal få ny heim, sit det nokon inni alt?
Foto: Maren Bø
Badstovene tek av
Det er interessant korleis badstove inne kan vere så ut, mens badstove ute er så in.
Morgonfrisk fersking
«Ein kan kjenna seg frisk og sterk, vera åndsfrisk eller endåtil frisk som ein fisk, friskna til, verta frisk att frå sjukdomen og heilt friskmeld.»
150-årsjubilant: den austerrikske komponisten Arnold Schönberg (1874–1951).
Fredshymne
Kammerchor Stuttgart tolkar Schönbergs «illusjon for blandakor» truverdig.
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.