Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Meldingar

Belgørria

Føler du for ein kjedeleg versjon av Downton Abbey, er Belgravia kanskje serien for deg.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Serieskaparane bak Downton Abbey har laga eit nytt kostymedrama.

Serieskaparane bak Downton Abbey har laga eit nytt kostymedrama.

Foto: Carnival Films

Serieskaparane bak Downton Abbey har laga eit nytt kostymedrama.

Serieskaparane bak Downton Abbey har laga eit nytt kostymedrama.

Foto: Carnival Films

2293
20200821
2293
20200821

Periodedrama

Regi: John Alexander

Belgravia

Med: Tamsin Greig, Philip
Glenister, Harriet Walter, Jack Bardoe
NRK

Vi er i London i fyrste halvdel av attenhundretalet. Herr og fru Trenchard (Glenister og Greig) lever på halvnåde i aristokratiske krinsar, som den nyrike forretningsmannen han er.

Dotter deira og son til hertugparet Brockenhurst dannar upassande band, og dermed har du det gåande, med herskap, tenarar og alt som høyrer med.

Tynn

Eit par artige vriar gjer at Belgravia kunne fungert som meir enn berre eit kostymedrama: det at ein får innblikk i korleis det er ikkje å vera fødd inn i velstanden, og korleis sosieteten då tek imot ein, og at godt vaksne damer dominerer skjermen framfor unge, yndige debutantar.

Utover dette slit eg med å finna dei positive vinklingane. Visst er det påkosta, og visst er det pent. Det er trass alt skaparane bak Downton Abbey som får svinga fjørpennen igjen, og då skortar det ikkje på budsjett. Likevel er ideen bak så tynn som musselin. Det blir heller ikkje tid til å få særleg anna enn overflatisk kjennskap til hovudpersonane, inkludert den obligatoriske tenaravdelinga i kjellaren. Kva er då vitsen?

Gjesp

Julian Fellowes har skrive manus til ei rekkje herskapelege drama for TV, frå Little Lord Fauntleroy (1995) og Gosford Park (2001) til (ja, du gissa det) Downton Abbey (2010–2015). Dette skal han kunna. Så korleis endar han opp med eit så stivt, uoriginalt og – minst tilgjeveleg av alt ­– kjedeleg drama som dette?

Etter fyrste episode lurar eg ikkje eingong ørlite på kva som kjem til å skje gjennom dei seks episodane dei har drege ut denne dårlege husmorromanen i. All verdas rake ryggar i korsett og kniplingar kan ikkje redda eit dårleg manus. Det er jo elegant til fingerspissane, men eg fryktar det ikkje held, sjølv for dei største tilhengarane.

Eg er ikkje blant dei, men det store unntaket som stadfesta regelen for meg, var den strålande BBC-filmatiseringa av Jane Austens Stolthet og fordom (1995).

Belgravia er ikkje noko å vera stolt av for Fellowes’ del, og eg vil påstå at fordommane mine mot kostymedrama diverre vert innfridde.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kultur­arbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Periodedrama

Regi: John Alexander

Belgravia

Med: Tamsin Greig, Philip
Glenister, Harriet Walter, Jack Bardoe
NRK

Vi er i London i fyrste halvdel av attenhundretalet. Herr og fru Trenchard (Glenister og Greig) lever på halvnåde i aristokratiske krinsar, som den nyrike forretningsmannen han er.

Dotter deira og son til hertugparet Brockenhurst dannar upassande band, og dermed har du det gåande, med herskap, tenarar og alt som høyrer med.

Tynn

Eit par artige vriar gjer at Belgravia kunne fungert som meir enn berre eit kostymedrama: det at ein får innblikk i korleis det er ikkje å vera fødd inn i velstanden, og korleis sosieteten då tek imot ein, og at godt vaksne damer dominerer skjermen framfor unge, yndige debutantar.

Utover dette slit eg med å finna dei positive vinklingane. Visst er det påkosta, og visst er det pent. Det er trass alt skaparane bak Downton Abbey som får svinga fjørpennen igjen, og då skortar det ikkje på budsjett. Likevel er ideen bak så tynn som musselin. Det blir heller ikkje tid til å få særleg anna enn overflatisk kjennskap til hovudpersonane, inkludert den obligatoriske tenaravdelinga i kjellaren. Kva er då vitsen?

Gjesp

Julian Fellowes har skrive manus til ei rekkje herskapelege drama for TV, frå Little Lord Fauntleroy (1995) og Gosford Park (2001) til (ja, du gissa det) Downton Abbey (2010–2015). Dette skal han kunna. Så korleis endar han opp med eit så stivt, uoriginalt og – minst tilgjeveleg av alt ­– kjedeleg drama som dette?

Etter fyrste episode lurar eg ikkje eingong ørlite på kva som kjem til å skje gjennom dei seks episodane dei har drege ut denne dårlege husmorromanen i. All verdas rake ryggar i korsett og kniplingar kan ikkje redda eit dårleg manus. Det er jo elegant til fingerspissane, men eg fryktar det ikkje held, sjølv for dei største tilhengarane.

Eg er ikkje blant dei, men det store unntaket som stadfesta regelen for meg, var den strålande BBC-filmatiseringa av Jane Austens Stolthet og fordom (1995).

Belgravia er ikkje noko å vera stolt av for Fellowes’ del, og eg vil påstå at fordommane mine mot kostymedrama diverre vert innfridde.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kultur­arbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

I 1960 var Norsk Hydro-anlegget på Herøya Noregs største industriarbeidsplass, med 6500 tilsette. Biletet er frå ein Aktuell-reportasje same året.

I 1960 var Norsk Hydro-anlegget på Herøya Noregs største industriarbeidsplass, med 6500 tilsette. Biletet er frå ein Aktuell-reportasje same året.

Foto: Aage Storløkken / Aktuell / NTB

Feature

Samfunn i vidvinkel

Fotografia frå bildebladet Aktuell utgjer ein mektig kavalkade frå glansdagane til sosialdemokratiet, skriv Kjartan Fløgstad.

KjartanFløgstad
I 1960 var Norsk Hydro-anlegget på Herøya Noregs største industriarbeidsplass, med 6500 tilsette. Biletet er frå ein Aktuell-reportasje same året.

I 1960 var Norsk Hydro-anlegget på Herøya Noregs største industriarbeidsplass, med 6500 tilsette. Biletet er frå ein Aktuell-reportasje same året.

Foto: Aage Storløkken / Aktuell / NTB

Feature

Samfunn i vidvinkel

Fotografia frå bildebladet Aktuell utgjer ein mektig kavalkade frå glansdagane til sosialdemokratiet, skriv Kjartan Fløgstad.

KjartanFløgstad
Weronika Murek er dramatikar og forfattar og fekk Witold Gombrowics’ debutantpris i 2015.

Weronika Murek er dramatikar og forfattar og fekk Witold Gombrowics’ debutantpris i 2015.

Foto: Anna Rezulak

BokMeldingar

Presisjon ved surrealisme

Weronika Murek er krevjande i formspråket, men orkar ein å strekke seg litt, kan ein fort oppdage at ein har vakse ein litterær halvmeter.

Ingvild Bræin
Weronika Murek er dramatikar og forfattar og fekk Witold Gombrowics’ debutantpris i 2015.

Weronika Murek er dramatikar og forfattar og fekk Witold Gombrowics’ debutantpris i 2015.

Foto: Anna Rezulak

BokMeldingar

Presisjon ved surrealisme

Weronika Murek er krevjande i formspråket, men orkar ein å strekke seg litt, kan ein fort oppdage at ein har vakse ein litterær halvmeter.

Ingvild Bræin

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis