Den som er med på leiken …
Hanne Ramsdal viser ei kvinne som fell for eigne grep.
Hanne Ramsdal debuterte som romanforfattar i 2006.
Foto: Heiko Junge / NTB scanpix
Roman
Hanne Ramsdal:
Jeg kaller deg Pjotr
Gyldendal
Hanne Ramsdal (f. 1974) debuterte i 2006 med romanen Jeg lukket døren bak ham da han gikk, ein roman om skuld og skam knytt til eit sjølvmord. Så lukka ho sjølv døra, for det kom ikkje noko meir før no, 13 år seinare. Den vanskelege andreboka har kanskje vore ekstra vanskeleg.
Psykologisk teft
I debutboka avslørte ho psykologisk teft, og det er også noko av styrken denne gongen. Ho går tett på ei kvinne som mistar seg sjølv og familien ved å innleie eit seksuelt forhold til ein mann ho blir åtvara mot, men ho stuper inn i det utan tanke på konsekvensane. Det er spenning, drifter og hemningslaus sex, sjølvsentrert og utan ansvar i ein leik med roller der ho er Olga og han er Pjotr.
Språket er gebrokke engelsk i den eine tekstmeldinga etter den andre, der vokabularet er sentrert kring lick og dick og suck og fuck, morosamt og kreativt til eit visst punkt, men også eindimensjonalt og overflatisk, slik pornografi gjerne er. Slik går det side opp og side ned; lesaren blir ein kikkar inn i det heilt private. Hadde det ikkje vore noko meir, kunne dette gjerne vore levert på glansa papir.
Godt komponert
Men så strammar Ramsdal grepet kring forteljaren Lone; ho blir a-Lone og Lone-ly, og etter kvart raknar heile tilværet. Ho greier ikkje konsentrere seg om jobben, ho greier ikkje ta vare på dottera på fem år, ho fungerer ikkje lenger i kvardagen, men lever i si eiga intense boble der all energi blir retta mot noko som berre finst som illusjon og ein draum om å bli del av eit anna menneske.
Ho innser etter kvart at alt ho har satsa, har ho tapt. Gevinsten er null, ja, han går i minus, og det finst ingen vegar tilbake. Ho blir innhenta av eit ansvar ho har flykta frå, eit alvor ho ikkje har innsett, og det ho sit tilbake med, er rein desperasjon.
Jeg kaller deg Pjotr er ein velskriven og godt komponert roman med stigning mot slutten, og dottera Kajsa er skildra med innsikt og innleving i den angsten og einsemda ho kjenner når mora berre går for å møte elskaren eller gløymer å hente i barnehagen.
Likevel, i lengste laget og litt på tomgang i sexscenar ein like gjerne kan søke opp på nettet.
Oddmund Hagen
Oddmund Hagen er forfattar og fast bokmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Roman
Hanne Ramsdal:
Jeg kaller deg Pjotr
Gyldendal
Hanne Ramsdal (f. 1974) debuterte i 2006 med romanen Jeg lukket døren bak ham da han gikk, ein roman om skuld og skam knytt til eit sjølvmord. Så lukka ho sjølv døra, for det kom ikkje noko meir før no, 13 år seinare. Den vanskelege andreboka har kanskje vore ekstra vanskeleg.
Psykologisk teft
I debutboka avslørte ho psykologisk teft, og det er også noko av styrken denne gongen. Ho går tett på ei kvinne som mistar seg sjølv og familien ved å innleie eit seksuelt forhold til ein mann ho blir åtvara mot, men ho stuper inn i det utan tanke på konsekvensane. Det er spenning, drifter og hemningslaus sex, sjølvsentrert og utan ansvar i ein leik med roller der ho er Olga og han er Pjotr.
Språket er gebrokke engelsk i den eine tekstmeldinga etter den andre, der vokabularet er sentrert kring lick og dick og suck og fuck, morosamt og kreativt til eit visst punkt, men også eindimensjonalt og overflatisk, slik pornografi gjerne er. Slik går det side opp og side ned; lesaren blir ein kikkar inn i det heilt private. Hadde det ikkje vore noko meir, kunne dette gjerne vore levert på glansa papir.
Godt komponert
Men så strammar Ramsdal grepet kring forteljaren Lone; ho blir a-Lone og Lone-ly, og etter kvart raknar heile tilværet. Ho greier ikkje konsentrere seg om jobben, ho greier ikkje ta vare på dottera på fem år, ho fungerer ikkje lenger i kvardagen, men lever i si eiga intense boble der all energi blir retta mot noko som berre finst som illusjon og ein draum om å bli del av eit anna menneske.
Ho innser etter kvart at alt ho har satsa, har ho tapt. Gevinsten er null, ja, han går i minus, og det finst ingen vegar tilbake. Ho blir innhenta av eit ansvar ho har flykta frå, eit alvor ho ikkje har innsett, og det ho sit tilbake med, er rein desperasjon.
Jeg kaller deg Pjotr er ein velskriven og godt komponert roman med stigning mot slutten, og dottera Kajsa er skildra med innsikt og innleving i den angsten og einsemda ho kjenner når mora berre går for å møte elskaren eller gløymer å hente i barnehagen.
Likevel, i lengste laget og litt på tomgang i sexscenar ein like gjerne kan søke opp på nettet.
Oddmund Hagen
Oddmund Hagen er forfattar og fast bokmeldar i Dag og Tid.
Jeg kaller deg Pjotr er ein velskriven og godt komponert roman med stigning mot slutten.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.