Gull og jord
Jørn H. Sværens poesiantologi er så god at han vil verte sakna.
Jørn H. Sværen tok initiativet til å gje ut ein poesiantologi fordi han sakna poesi i norske tidsskrift.
Foto: Vidar M.S. Husby
Dikt
Jørn H. Sværen (red.):
Den engelske kanal 2019
Kolon
«Den som graver etter gull, graver opp mye jord og finner lite», heiter det i eit Heraklit–fragment ein finn trykt i Den engelske kanal 2019. Den engelske kanal kan kallast eit årleg utkomande poesitidsskrift eller kanskje heller ein antologi over samtidspoesien. I år føreligg siste og sjuande utgåve som ifølgje redaktøren blei etablert fordi han ikkje fann spor av poesi når han las norske tidsskrift.
Ny poesi
Det er ikkje tvil om at den årvisse antologien har vore både eit laboratorium for ny poesi og ein arena for å presentere utanlandsk samtidspoesi på norsk. Tvillaust vil han verte djupt sakna.
Mykje jord må både bidragsytarane og redaktør ha grave opp, med tanke på breidda og kvaliteten i det føreliggjande resultatet, som femnar om både visuell og verbal poesi. Det er interessant å sjå at den førsokratiske filosofen Heraklit glid så godt inn i selskapet av samtidspoetar. Om ein ser litt stort på det, kan ein seie at det som samlar bidraga i Den engelske kanal 2019, er ei interesse og ein refleksjon over fortida, døden og forsvinninga.
Utanlandsk lyrikk
I Den engelske kanal finn ein representantar frå Sverige, Tyskland, Danmark, Skotland og Frankrike, og sjølvsagt fleire yngre norske røyster. Nokre er gjengangar her. Dei 17 bidraga syner ikkje berre fram ein større geografisk variasjon, men også eit rikt spenn i poetiske mentalitetar og uttrykksmåtar. Frå ein nærmast frenetisk og vill humor med underfundig politisk snert i Yngve Pedersens sørgjedikt over fylkeskommunen til svensk-tyske Cia Rinnes leikande tankedikt som freistar å tenkje gjennom kva ei setning er og kan vere. Den unge norske poeten Casper André Lugg står fram i eit anna stilleie enn ein er vorten van med. Ein personleg favoritt er den skotske poeten Ian Hamilton Finlay (1925–2006), som med sine kirurgiske «deskripsjonar» og konsentrerte stillbilete gjer funn i ei samtid som har ruinkarakter, i ei dikting som anten forvandlar den moderne verda til eit arkeologisk felt eller tilfører fortida ein potensiell og sjokkarta vald: «En statue av Apollon, naken, med en maskinpistol i hendene.»
Sindre Ekrheim
Sindre Ekrheim er lyrikar og fast bokmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dikt
Jørn H. Sværen (red.):
Den engelske kanal 2019
Kolon
«Den som graver etter gull, graver opp mye jord og finner lite», heiter det i eit Heraklit–fragment ein finn trykt i Den engelske kanal 2019. Den engelske kanal kan kallast eit årleg utkomande poesitidsskrift eller kanskje heller ein antologi over samtidspoesien. I år føreligg siste og sjuande utgåve som ifølgje redaktøren blei etablert fordi han ikkje fann spor av poesi når han las norske tidsskrift.
Ny poesi
Det er ikkje tvil om at den årvisse antologien har vore både eit laboratorium for ny poesi og ein arena for å presentere utanlandsk samtidspoesi på norsk. Tvillaust vil han verte djupt sakna.
Mykje jord må både bidragsytarane og redaktør ha grave opp, med tanke på breidda og kvaliteten i det føreliggjande resultatet, som femnar om både visuell og verbal poesi. Det er interessant å sjå at den førsokratiske filosofen Heraklit glid så godt inn i selskapet av samtidspoetar. Om ein ser litt stort på det, kan ein seie at det som samlar bidraga i Den engelske kanal 2019, er ei interesse og ein refleksjon over fortida, døden og forsvinninga.
Utanlandsk lyrikk
I Den engelske kanal finn ein representantar frå Sverige, Tyskland, Danmark, Skotland og Frankrike, og sjølvsagt fleire yngre norske røyster. Nokre er gjengangar her. Dei 17 bidraga syner ikkje berre fram ein større geografisk variasjon, men også eit rikt spenn i poetiske mentalitetar og uttrykksmåtar. Frå ein nærmast frenetisk og vill humor med underfundig politisk snert i Yngve Pedersens sørgjedikt over fylkeskommunen til svensk-tyske Cia Rinnes leikande tankedikt som freistar å tenkje gjennom kva ei setning er og kan vere. Den unge norske poeten Casper André Lugg står fram i eit anna stilleie enn ein er vorten van med. Ein personleg favoritt er den skotske poeten Ian Hamilton Finlay (1925–2006), som med sine kirurgiske «deskripsjonar» og konsentrerte stillbilete gjer funn i ei samtid som har ruinkarakter, i ei dikting som anten forvandlar den moderne verda til eit arkeologisk felt eller tilfører fortida ein potensiell og sjokkarta vald: «En statue av Apollon, naken, med en maskinpistol i hendene.»
Sindre Ekrheim
Sindre Ekrheim er lyrikar og fast bokmeldar i Dag og Tid.
Antologien har vore eit laboratorium for ny poesi og ein arena for utanlandsk samtidspoesi på norsk.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.