NOVELLER

Hilde Lindset:

Avskjeder med Judith

Cappelen Damm

Hilde Lindset (f. 1978) skriv noveller betre enn dei fleste. Det har ho gjort sidan debuten i 2012 med samlinga Jeg burde ha sperret deg inne. To nye samlingar i 2014 og 2016 forsterkar inntrykket av psykologisk teft, språkleg eleganse og sikker komposisjon, og dette inntrykket blir toppa i årets bok, Avskjeder med Judith.

Tolv avskjedar

Temaet er tolv avskjedar med menneske forfattaren Judith har hatt ein eller annan relasjon til: dottera Victoria, kjærasten Sebastian, ei skolevenninne, kunstnarvenner, ein framand på t-banen i Berlin, i det heile tatt. Og sjølv om Judith står i sentrum, er det ikkje ho som er forteljaren. Det er inntrykka dei andre har av Judith, som kjem fram i ei slags spegling der avsløringane går begge vegar. Dessutan opptrer Judith indirekte gjennom eit portrettintervju, gjennom eit postkort ho sender og gjennom ei innleiing ho held i ein litterær salong. Fleire av personane går igjen som bipersonar hos andre forteljarstemmer, og dette grepet drar hele novellesamlinga i retning av mosaikkromanen der heilskapen dannar sluttbildet.

Rastløyse

Handlinga spenner over eit heilt liv, men i hovudsak følgjer vi Judith i dei åra ho er mest produktiv som skapande forfattar. Ho bur i Berlin, der Lindset også bur eller har budd, eller bytter husvære med kunstnarvenner i Frankrike, heile tida i rørsle bort frå noko og mot noko anna, rastlaus, sårbar og sjølvstendig, dominerande og infam, slik ho opptrer når ho skriv ei novelle om utruskap og lar novella ligge framme på PC-en, slik at den utru kjærasten kan lese henne før forholdet blir avslutta. Judith kan verke overflatisk og konfliktsky, distansert, på flukt frå seg sjølv og folk ho knyter seg til eller som knyter seg til henne. Samtidig er ho reflektert, analytisk, sjølvsentrert og kanskje ei som bruker menneske rundt seg ved å skrive om dei. Slik løftar Lindset fram eit nyansert og samansett bilde av Judith som eit einsamt og ulukkeleg menneske som søker trøst i skrivinga, «for vi vil ikke gå med på det, at noe må ta slutt». Likevel er det oppbrota og avskjedane som styrer livet hennar.

På fem år har Hilde Lindset markert seg som ein klar og tydeleg stemme i sin generasjon. Ho tar pulsen på eit miljø ho kjenner, og ho gjer det med stil og eleganse der ein rest av noko uutgrundeleg ligg i botnen.

Oddmund Hagen

Oddmund Hagen er forfattar og fast bokmeldar i Dag og Tid.